Mijn moeder zegt dat háár allereerste woordje NEE was. Daarna zei zij TATA, TITA en TOTO. Dat zijn mijn oom, nog een oom en mijn tante. Haar vijfde woordje was PAARD. Dat zegt ze nu nog steeds, wel hónderd keer per dag!

Het is allemaal niet zo erg hoor, maar je moet wel weten dat het als kind niet mee valt om zo'n moeder te hebben. De eerste maanden van mijn leven bracht ik in de kinderwagen door. Zo lag ik te kijken hoe de hoefsmid de nagels van de paarden knipte. Bah, dat stonk joh!
En ook wel eens hoe een arm van de veearts in een merrie verdween. Heel vreemd, dat kan ik je wel vertellen! 

En toen ik in een auto-stoeltje mocht zitten, leerde mijn moeder mij alles over de paarden die in weilanden langs de weg stonden. Zo was het dat ik op de peuterzaal niet zomaar een paard tekende, maar ik tekende een zwarte Fries, een Haflinger met die mooie blonde haren of een Tinker met vlekken.

En als mijn broertje en ik jarig zijn, is er altijd een feestje. Maar als er een veulen is geboren is er exact hetzelfde feestje.. dúhh??

En het valt me ook op dat de meisjes uit mijn klas hun hele kamer vol hebben hangen met paardenposters. Dat vind ik stom. Ik hang liever posters op van meisjes die in een popgroep zitten. Je ziet die paarden toch de hele dag al?

De moeders van mijn vriendinnetjes gaan naar kleding-party's en kopen altijd allemaal leuke kleren voor mijn vriendinnen. Mijn moeder gaat altijd naar die héle grote 'paardenwinkel-paradijs' en dan komt ze terug met ladingen  paardrijkleding en paardensokken. Wel aardig van haar hoor, maar ik wil ook wel eens gewone kleren!

Een tijdje geleden nam zij mij mee naar een wedstrijd waar allemaal vrouwen in fel gekleurde trainingspakken op paarden zaten. Ze gingen met z'n allen naar de start en reden toen kéihard weg. En ze gingen de héle dag rijden.... Nou, dat vond ik dus stom.  Je kan dan toch net zo goed met de auto gaan?

En we hebben ook een keer naar een dressuurwedstrijd gekeken. Ik snapte er niets van. Hoe kunnen die paarden nu die letters lezen op die bordjes?

Ik denk dat ik paarden best leuk vind. Vooral onze Fjorden en de oude merrie zijn heel lief.
En mijn moeder is ook verder wel heel lief, hoor. Maar wel een beetje paardengek!

Dochter van...

De avondklok is een feit en laten we vooral hopen dat het werkt. Dat we met z'n allen een derde golf kunnen voorkomen en straks in het voorjaar er weer lekker op uit kunnen!

Schrijf eens een blog!
Aanvullend op alle tips die op Sociale Media langskwamen hebben wij nog een suggestie: schrijf eens een blog!  PaardenColumns is een podium voor mensen die paarden houden en van paarden houden. Gastbloggers zijn altijd welkom als zij een mooi verhaal, leuke tips of een interessante visie hebben. 

Op PaardenCOLUMNS worden BLOGS geplaatst. Help! Ik snap er niets meer van...

Een tijdje geleden werd er vaak gezegd: Een column is een persoonlijk verhaal of mening. Een blog is kort en informatief.  Dit is echter niet meer zo.

'Vroeger' waren er columns:
In kranten en tijdschriften stonden artikelen die gingen over feiten afgewisseld door een persoonlijk verhaal of interview. Een column was een persoonlijk, vaak kritisch, humoristisch of verhaal dat werd geschreven door een columnist.

Het woord ‘column’ komt van ‘kolom’ omdat het korte stukje proza vaak werd geschreven in een zij-kolom van de krant. Kranten en tijdschriften waren opgebouwd uit vijf of zes kolommen voor aantrekkelijke leesbaarheid.

Tijdperk: Internet
Bloggen als hobby, bloggen als beroep. Leg een oudere persoon maar eens uit wat bloggen is zonder al te veel ‘nieuwe’ en zwaar verengelste woorden te gebruiken.

Een blog kan net zo goed een kritisch statement zijn als een column. Of een verhalend element bevatten en heel persoonlijk zijn.

De begrippen column en blog zijn een beetje door elkaar heen gaan lopen.

Een blog kan uiterst persoonlijk zijn en bijvoorbeeld gaan over de kat, jouw kookkunsten of creatieve naai-resultaten. Een blog kan ook een uiterst zakelijk nieuwspagina zijn die zich beperkt tot data van vergaderingen, verslagen of felicitaties aan leden van een vereniging. De voormalige pagina’s “nieuws” of “prikbord” zijn dan vervangen door “blog”.

Een blog heeft tegenwoordig een soort eigen taal en constructie-template die gecreëerd is om nóg beter vindbaar te worden op internet. Een column daarentegen bestaat vaak uit 350 tot 500 woorden zonder verdere richtlijnen qua lay-out.

Bob de Blog-bouwer
Al dan niet op papier gepubliceerd: een blog heeft dus een eigen constructie in tegenstelling tot een column.

Kort samengevat:

• We beginnen met een keurige inleiding, vette letters die kort en krachtig de boodschap van de blog aankondigen.
  Daarna tekst onderverdeeld in alinea’s.
• In de tekst volgt vaak een opsomming van tips of aandachtspunten in een bulletjournal-achtige opbouw.
• Uiteraard ontbreken er geen mooie foto’s die moeten voldoen aan een horizontaal gericht perspectief zodat de blog past in de opbouw van de template van de website. Een foto in ‘portret’ maat boven een blog zetten kan ertoe leiden dat er een hoofd op een lichaam ontbreekt of een essentiële informatie ineens ontbreekt.
• In een blog zitten vaak verwijzingen (linken) naar interne pagina’s van de website of andere websites. Dit is voornamelijk om de lezer te stimuleren nog even op de website te blijven of alleen naar gerichte andere websites te gaan.
• Een blog sluit vaak af met een C.T.A. Dit is een afkorting van “Call to action” oftewel een vraag aan de lezer die een reactie oproept.
• Reacties zijn mogelijk, anoniem of met verificatie. Reageren op een column in de krant is ook vaak mogelijk maar hier gaat meer tijd overheen en de kans dat de reactie wordt geplaatst is niet altijd gegarandeerd.
  

Persoonlijk vs digitaal contact
Het is nu eenmaal een feit dat mensen sociale wezens zijn en het vaak fijn vinden om een band met andere mensen te hebben. Was en is dat niet ook de kracht van een column door een columnist? Een columniste, die in een tijdschrift schrijft over de communicatieproblemen met manlief, of haar pestpubers die aan de bank zitten vastgeplakt en uitsluitend communiceren met mobiel, roept empathie op. De herkenning zorgt sympathie: “Leuk !“

Of een columnist in de krant die woest is vanwege een politiek spelletje dat wordt gespeeld over de rug van brave burgers? Indien je zijn of haar mening deelt, zal je vaker zijn columns lezen. “Dat klopt !!! Wat een goede argumenten en onderbouwing.”

Gastblogs op PaardenColumns:

Bij ons maakt het niet uit.  Of je nu liever een column schrijft of een blog, alleen de inhoud telt!

PaardenColumns is een website en blog voor àlle paardenliefhebbers. Of je nu in de hoge regionen van de paardenwereld een tak van de paardensport beoefent, of een bijrijder bent van een pony op de manege... De blogs, blog-series en artikelen zijn herkenbaar en zinvol voor iedereen die van paarden houdt.

Het gaat om de binnenkant!
De column of blog mag gaan over alles wat met paarden te maken heeft. Of het nu over een manegepony gaat of over een Very Important Paard, het maakt ons niet uit. Of misschien heb je wel een mooie column over een buitenrit of een spannende wedstrijd?

Een lang artikel mag ook. Kom maar op met een mooie stelling, betoog of heet hangijzer dat ons flink aan het denken zet. Of wellicht kun je iets vertellen over een specifieke tak van de paardensport.

Zolang het paard (of de pony) maar centraal staat en op een manier waarvoor wij staan, namelijk: respect voor dit edele dier, hoe mooi, lelijk, succesvol of oud, hij of zij ook is.

Je hoeft geen perfect Nederlands te schrijven, kleine foutjes halen we er wel uit. Maar echt schrijftalent heeft niet iedereen, dus we hopen héél enthousiast te zijn met jouw bijdrage.
Of uw bijdrage... beleefdheidsvormen mag, maar je en jij mag ook.

Neem vooral contact op en waag de stap om bekend te worden via onze website. (Misschien lezen de uitgevers of paarden-magazines wel mee...  (en niet te vergeten jouw eigen familie, vrienden en je lievelingspaard!))

Wat geven wij voor een mooie column of artikel?  Een podium om je te laten horen, een website die reeds bekend is en een groot publiek heeft.  Én je krijgt bewondering!*
Een link naar jouw eigen website mag, maar ook naar jouw LinkedIn pagina, Facebook of bedrijf.

Wij verwachten wel terug dat alles wordt gedeeld op Sociale Media.

* Wij zijn geen commerciële instelling dus er zijn GEEN VERDIENSTEN aan verbonden.

emailadres: PaardenColumns@gmail.com

Wat doe je als 24-jarige studente als je geliefde verzorgpaard dreigt te worden verkocht naar Amerika?
Een lastige vraag voor Britt Neijzen.
Zij maakte lijstjes, sprak met mensen en dacht goed na.

Waar waren we gebleven?  Deel 12 alweer. Britt heeft een intensief jaar met Zoë achter de rug en wij bewonderen haar doorzettingsvermogen.  Op naar een topjaar!  En dat is zeker onze grote wens voor haar en haar mooie Zoë.

Door gastblogger: Overyvonne.nl

GastBlogster:  Yvonne Dijkstra - OverYvonne.nl

Op mijn eigen site: www.overyvonne.nl kun je meer blogs, columns en recepten vinden. "Roze Draad " voor mijn site is plezier in het leven. Ik schrijf graag over de leuke dingen die ik doe en meemaak. Met passie, maar regelmatig ook met gestuntel. Wie weet kan ik je inspireren tot het doen van leuke dingen of tot het lezen van een leuk boek. Voor de site boekrecensiesblog.nl schrijf ik regelmatig boekrecensies over onder andere feelgoodromans en kookboeken. 
Wie ik ben? Ik ben Yvonne, getrouwd, trotse moeder van twee kinderen. Wonend in Groningen. Al iets meer dan veertig jaar geniet ik van elke dag. En ik hou ervan om met een roze bril alles positief te bekijken. Naïef? Soms, maar zolang ik die roze bril ophoud is dat niet erg!

Aangestoken door Yvonne Dijkstra zat ik gisteren gekluisterd voor de buis te kijken naar de Friesenhengstenkeuring 2021. Deze werd door Omroep Friesland gepresenteerd als live-stream. (Kanaal 502)

KFPS presenteert: Online Hengstenkeuring
14 – 15 – 16 januari 2021

Enthousiast publiek
Goed ik geef wel toe: het was wel even andere koek dan verleden jaar. Je mist het enthousiasme van het publiek dat altijd aanstekelijk werkt. Maar de live-stream maakte het gelukkig mogelijk dat publiek op afstand toch kon meekijken. En reken maar dat het hele gezin ervan genoot.

De hengsten werden erg mooi gepresenteerd, het commentaar was prettig en de beelden waren overzichtelijk en duidelijk. De rubrieken tussendoor waren ook fraai en informatief om te zien. Ook de muziek was goed gekozen en wij vonden het erg leuk dat de voorbrengers regelmatig bij naam werden genoemd en een compliment kregen.

Friese favorieten
Onze favoriet?  Daar kwamen we niet uit.  Al die hengsten zijn toch even mooi?  Zwarte parels en de grote trots van niet alleen Friesland maar heel Nederland.

Nog even nagenieten? Dat kan zeker. Per hengst zijn video's gemaakt en 'de fokker van het jaar' en 'de jonge fokker van het jaar' krijgen ook de nodige aandacht.

Volgend jaar zijn wij in ieder geval weer van de partij. Gekluisterd aan de buis! 

Hoe zal het er volgend jaar uitzien?  Dat is gelukkig nog erg ver weg en misschien is het dan wel weer mét publiek. Misschien ook niet, maar ik noteer het alvast in mijn agenda:

Hengstenkeuring 2022 - 13 t/m 15 januari WTC Expo Leeuwarden.

Het is al weer zo lang geleden dat het bijzonder is: onze omgeving is bedekt met een laagje sneeuw.  In Nederland en België valt gemiddeld ongeveer 3 dagen per jaar sneeuw, maar er gaan jaren voorbij zonder sneeuwval van betekenis.  We hebben in ieder geval vandaag een sneeuwdag te pakken!

Sneeuw en paarden
Wat is er toch met sneeuw en  paarden. Paarden die galopperen door de sneeuw, lekker gaan liggen rollen en briesend weer opstaan met een flinke bok erachter aan. Wij genieten omdat zij ook genieten! En wat zullen de veulens, jaarlingen en tweejarigen verrast zijn. Dít hebben ze nog niet eerder meegemaakt.

IJsklompen en ijs-eters
Natuurlijk schuilen er ook gevaren in de sneeuw.  Paarden kunnen flinke ijsklompen onder hun hoeven krijgen en je moet er niet aan denken dat ze een flinke val maken. En dan zijn er ook nog van die grapjassen die sneeuw gaan eten met al het gevaar van een koliek van dien.

Ik wil naar buiten!
Als je je paard van stal haalt, let dan even op dat je niet meteen onderuit gaat op het erf. Check van te voren of de ondergrond glad is, of dat het pad naar de paddock of het weiland ongevaarlijk is. Je zal niet de eerste zijn die door het enthousiasme van het paard, onderuit gaat en door de sneeuw schuift...

Outdoor die-hards
Staat je paard permanent buiten, wees niet te snel bang dat hij of zij het koud zal hebben. Ze hebben een dikke wintervacht en kunnen best een flinke winter aan. Het zijn inmiddels echte die-hards en alleen extreme weersomstandigheden zoals ijzel kan gevaarlijk zijn.

Camera gereed!
En dan nu het allerbelangrijkste (ahum!): leg nog even snel de camera aan de oplader zodat die straks aan het werk kan. Honderden mooie foto's zullen we gaan schieten! Niet omdat het moet maar omdat het.... vandaag een bijzondere dag is!

Foto's zijn welkom !

En namens PaardenColumns aan alle paardenmensen, paarden en pony's:
VEEL SNEEUWPRET TOEGEWENST!

En een mooie oorwurm voor vandaag:  'White horses in the snow':

Over dummies gesproken.... Onlangs kwam ik een buurvrouw tegen terwijl ik aan het wandelen was met mijn hond.
Ik woon in een buitengebied waar de huizen en boerderijen redelijk ver uit elkaar liggen. Langs de lange b-wegen en in een cirkel van 5 kilometer om je eigen erf heen, vallen alle bewoners onder de noemer “buren”. De betreffende buurvrouw zag ik niet zo vaak en dus was het tijd voor een sociaal praatje (OP AFSTAND!). Hoe is het met manlief, de kinderen en paarden, enne...

“...nu ik je toch zie... ik vraag me altijd af... ik zie overal wel paarden lopen, maar wat doen jullie daar nou eigenlijk mee?” vroeg ze.

Met “jullie” bedoelde ze waarschijnlijk bewoners binnen die cirkel of een nog iets grotere cirkel. Of de paardenwereld in zijn algemeen.

De vraag overrompelde mij. Wat doen 'wij' nu eigenlijk met paarden? Zoveel. In de paardenwereld bestaan er ontzettend veel verschillende disciplines om met paarden bezig te zijn. Dressuur (klassieke dressuur, vrijheidsdressuur, Spaanse rijschool), springen, military (eventing), endurance, western-sport (trail, pleasure, horsemanship, reining, barrel racing, pole bending, working cowhorse, cutting), draf- en rensport, keuringen, recreatief rijden, polosport, horse-bal, carrouselrijden, rodeo, gangen-wedstrijden, voltige, gymkhana, mensport (marathon, hindernisrijden, recreatief), natural horsemanship, ringsteken, paralympische sport, trec-sport, de jacht, therapeutisch rijden en stunt-rijden. Iets vergeten?

Ja, buurvrouw, dat is toch wel een heel rijtje. Noem mij maar eens een sport waarbij er zoveel keuze is qua disciplines of specialisatie. Los van het sportieve element kan het werken met paarden ook gewoon puur een leuke hobby zijn.

“Maar ik bedoel... ik zie zoveel paarden gewoon maar staan.” was haar antwoord.

Ja, dat klopt. De meeste paarden staan in een weiland, paddock of bij stal. Dat is hun huis. In een weiland hebben ze hun eigen indeling qua mesten, lekker rollen of slapen. De meeste paarden staan graag bij een hek en hebben graag overzicht en uitzicht.
Net als mensen trouwens. Voor een mooi uitzicht betalen we vaak grote sommen geld en in de keuken slaap je over het algemeen niet. In de woonkamer is geen douche en slapen gaat lastig op het toilet.
Paarden 'staan' in haar ogen maar wat. Maar dat is dus niet waar.

“er wordt zo weinig mee gedaan met die paarden. Kijk maar om je heen.”

Gedeeltelijk heeft ze gelijk. In onze omgeving zijn een paar grote weilanden waar jonge KWPN'ers in de opgroei staan. Vaak samen met leeftijdsgenoten in kuddes. Buurvrouw ziet het verschil niet tussen jonge paarden en oudere paarden en denkt dat deze jongelui daar eeuwig zichzelf staan te lummelen. Niets is minder waar. Zij staan daar keihard te groeien en zullen straks vol aan de bak gaan.

Een eindje verderop staan pony's van een fokker. Van alles door elkaar. Die staan gedeeltelijk op te groeien, gedeeltelijk te rentenieren. Ze zien er nu niet uit, maar wacht maar tot ze in de keuringsring verschijnen. Kampioenen!

Dan staan er ook her en der nog wat oudjes en paarden van mensen die gestopt zijn met de paardensport. Staan deze paarden maar wat? Misschien wel, maar de meesten hebben hun sporen verdiend en ik vind het alleen maar lovenswaardig dat deze paarden mogen blijven en verder goed verzorgd worden.

“Ik kan me best voorstellen dat paarden een vermogen kosten, wat heb je er dan aan als je er niet naar omkijkt” , verdraait ze mijn verhaal.

Paarden kunnen een vermogen kosten maar het is maar net hoeveel je als eigenaar er voor over hebt. Het gaat vaak om meer dan een hobby alleen. Het is vaak een passie en een levensstijl die paardenmensen drijft.

Daarnaast is het ook nog eens zo dat de een nu eenmaal graag geld uitgeeft aan zijn dier en de ander misschien wat soberder van aard is. Het is maar goed dat buurvrouw niet weet hoeveel vermogen daar in dat weiland loopt van die grote kudde KWPN-ers. Voor haar zijn namelijk alle paarden hetzelfde. De kleine oude shetlander die naast de zorgboerderij staat en de chique Fries die ooit de alleskunner van de buurt was. Die liep voor de wagen, onder het zadel, in carrousel en werd s' winters wel eens verhuurd om voor een Friese wagen over het ijs te sjeesen.

“.... want wat kost een paard nou eigenlijk wel niet?”

Ik zag de vraag al aankomen. Ja wat kost dat paard nou wel. En niet wat kost dat paard nou niet. Maar dat terzijde.

Een moeilijk te beantwoorden vraag. Ik noem maar de auto als voorbeeld. Een auto kun je voor 500 euro kopen en ook voor 500.000 euro's. Het is maar net wat je er mee wilt en van verwacht. Het vermogen, het merk, de status, de mogelijkheden of de collectors-waarde. Zo ook met paarden dus. Een paard kan een paar miljoen kosten. Maar over het algemeen zijn dat niet de paarden die je maar wat ziet staan in een weiland. Die paarden vliegen businessclass de wereld over en dansen op muziek een Gran Prix of springen over een muur. En krijgen staande ovaties van stadia vol publiek dat geniet van het spektakel. Dat mag ook wat kosten, vind die tak van de paardensport.

Onze dikke fjorden daarentegen kosten niet zoveel hoor, buurvrouw. Die worden gebruikt voor recreatief rijden en zijn ideaal voor beginners. Bovendien vrij sober van aard, of laat ik het zo zeggen die kunnen wel tegen een Nederlands wintertje en worden al dik van een plukje hooi.

“En al die kleding en zo. En die paardendekens, is dat nou allemaal zo nodig?”

Haar vraag klinkt niet echt als een vraag. Ik herhaal mijzelf wederom. Wat is er mis mee? Een middagje DIVOZA of Epplejack winkelen kan een groot feest zijn voor een paardenliefheb(st)er.

Zie het maar zo buurvrouw: het houdt de economie draaiende en maakt de paardenmeisjes en vrouwen (èn mannen) gelukkig. En die paarden geven misschien niet zoveel om een nieuw halster of een ander kleurtje dekens maar het zadel moet wel goed liggen en de paarden-snoepjes zijn heerlijk hoor.

Bovendien buurvrouw, je kunt maar beter een dochter hebben die op de manege rondhangt en haar geld uitgeeft aan een paardrijbroek dan een dochter die in het weekend partypillen slikt op een festival en zich maandags niets kan herinneren van het 'gebeuren'.

“Toch begrijp ik niet wat er nou zo leuk aan paarden is”, concludeert buurvrouw na mijn preek.

Vreemd, begrijpt ze het nu nog niet? Maar ach, het maakt ook niet uit. Ik begrijp niets van haar bingo-middagen en haar man die hele middagen zit te vissen langs het kanaal.
Dat hoeft ook niet. Ieder zijn eigen sport en ieder zijn eigen passie. Toch?

Heb je onlangs iemand ontmoet die niets over paarden weet? Hij of zij begrijpt er allemaal niets van, waar jij weer helemaal niets van begrijpt. Onderstaand een spoed-cursus ‘Paarden voor dummies’ voor jouw nieuwe vriend of vriendin. 

Een paard of een pony?
Dit lijkt makkelijk te begrijpen: een paard is groot, een pony is klein. Maar zo simpel ligt het niet. Een pony is officieel een viervoeter met een schofthoogte tot 1.48 m. Dit is het hoogste punt van de rug, daar waar de voorkant van het zadel komt te liggen. Maar een pony uit IJsland heet officieel een IJslands paard. Net als een fjordenpaard uit Scandinavië en een mini-paard uit Argentinië. Als je buurmeisje dus praat over haar páárd terwijl jij een klein mormel in de wei ziet staan, dan kán ze dus best gelijk hebben.

Huh?? Een koud-of een warmbloed paard?
Paarden (en pony’s) zijn ingedeeld in koudbloed, warmbloed- en volbloed-rassen. Dit zegt niets over de temperatuur van het bloed, maar alles over het temperament van het paard (of pony).
Een koudbloed is doorgaans groot en oersterk en werd vroeger vooral als trekpaard gebruikt. Dit zijn hele rustige, trage paarden, want het zou niet handig zijn geweest als ze er met de ploeg of zelfs een jaagschuit vandoor gingen.
Een warmbloed is een paard met een zeer gebruiksvriendelijk karakter. Zeg maar: de labrador onder de paarden. Manegepaarden, politiepaarden, de paarden voor de gouden koets; allemaal warmbloedpaarden en echte braveriken.
Sportpaarden zijn ‘volbloeden’. Dit zijn heethoofden met een enorme prestatiedrang, snelheid en ‘drive’. Deze crème de la crème onder de paarden moeten huizenhoog kunnen springen, dansen op muziek of rennen voor hun leven onder een jockey of voor een sulky. Top-atleten dus, die meer geld waard zijn dan jouw huis en auto samen.

Gender-neutrale paarden:
Een gecastreerde hengst is een ruin. Je buurmeisje rijdt vast niet op een hengst in de manege maar op een ruin. Hengsten zijn namelijk  ‘700 kilo pure testosteron’ en hebben weinig oor voor ‘me-too‘ aantijgingen. Merries zijn slechts een paar momenten in het voorjaar vruchtbaar en krijgen altijd maar één veulen per jaar. Natuurlijke dekkingen vinden nog maar zelden plaats, want een dekhengst is te kostbaar om rake klappen te ontvangen van de merrie als hij haar niet respectvol benadert.

De hele voortplanting is tegenwoordig een technische zaak. De hengst springt op een kunstmatige merrie in een laboratorium waar zijn zaad wordt opgevangen in een grote koker. Er hoeft dus echt geen klik tussen een merrie en hengst te zijn. De date is namelijk een lang rietje met sperma, dat door de veearts op éxact het juiste moment bij de merrie naar binnen wordt gebracht. Het rijpe eitje wordt bevrucht en elf maanden later komt er een kant-en-klaar veulentje uit de merrie rollen. Deze kunstmatige inseminatie heeft bij de meeste paardenrassen de natuurlijke dekkingen vervangen.

Paarden spotten
Als laatste onderdeel van deze spoedcursus: Paarden herkennen op afstand.

Dit is redelijk eenvoudig:

• Ieder groot bruin of voskleurig paard dat ergens willekeurig in een weiland staat, is vrijwel zeker een KWPN-er. Dat is de trots van Nederland; het (Koninklijk) Warmbloed Paard Nederland, dat het goed doet over de hele wereld.
• De grote zwarte paarden met veel manen en een chique uitstraling zijn onze andere trots: de Fries. Ook Hot in Hollywood trouwens!
• Blonde pony’s met een zwarte streep door de manen: Fjordenpaarden.
• Alles dat lager dan je middel is en dat op een wollenbaaltje lijkt: Shetlanders.
• Alle andere ‘My little pony-achtige’ ponies waar buurmeisje zo verliefd op is, zijn over het algemeen Welsh pony’s.
• En paarden met extreem dikke billen zijn Amerikaanse Quarters horses. Die hebben overigens geen last van obesitas maar worden als bodybuilders geboren; dat scheelt tijd en dus dollars.

Paarden voor dummies, extra tip:

Als laatste nog een mindfuck-achtig weetje:

• Lijkt het alsof die dikbil Amerikaanse Quarterhorse per ongeluk in een grote bak met witte latex is gaan staan en zijn benen en buik helemaal wit zijn geworden; dan heet dit kleurenpatroon van het paard: Tobiano.
• Als het echter lijkt dat er per ongeluk een pot latex uit de hemel is komen vallen en de latex langs de rug naar beneden is gedruppeld, dan heet dit: Overo.
  

Zo, nu kan jouw vriend of vriendin een aardig woordje meepraten. Wie wil een vervolgcursus? Of koop het - tweedehands - boek.  Hier staat álles in over paarden, maar zoals gezegd: alleen voor échte dummies.

Ik heb een vraag die mij al jaren dwars zit en waarop ik nooit een fatsoenlijk antwoord heb kunnen vinden: waarom zijn paarden niet zindelijk?

Paarden en mensen blijken door de eeuwen heen een goed team en we hebben het paard ALLES kunnen leren. Het paard kan met ons  jagen, over muren van twee meter hoog te springen, dansen op muziek, als transportmiddel te fungeren, lief voor kinderen, gehandicapten en beginners te zijn, langsrazend verkeer te accepteren etc. etc... Hoe is het dan toch mogelijk dat een paard nooit heeft kunnen leren POEPEN op commando?

Oefening baart mest ?
Wékenlang heb ik geoefend. Ik heb zo'n fel gekleurde grote emmer gekocht en die in een hoek van de stal gezet. Geen smoesjes meer, zo van: "ik heb de emmer niet gezien!" Het formaat en de kleur waren duidelijk genoeg. Daar! moet je mesten! En de kruiwagen in het weiland of paddocks. Exact op de juiste hoogte! Staart omhoog, even erover hangen, en wat is nu het probleem?! Tig-duizend jaar na domesticatie en dat lukt ze niet eens!

Waar tref ik de volgende morgen de gele lichtgevende emmer aan? Precies, over de staldeur heen, ergens rollend op het erf! En wat is er met de kruiwagen gebeurd? Na een nachtje pure zinloze vernielzucht is hij zorgvuldig en compleet gesloopt...

Wij paardenhouders, wij pikken het niet meer!
Ik roep jullie allen op mij bij te staan en een grootscheepse uitmest-staking te organiseren. Overleg heeft geen zin meer. Ik heb al vaak genoeg een vergadering georganiseerd en mijn punten op tafel gelegd. Maar de paarden toonden geen enkel begrip voor het feit dat het voor alle paardenhouders een gigantische werktijdverkorting zou opleveren.

Nu, ik stel voor dat we allen een week de boel de boel laten. Laat de paarden maar eens met de knieën in hun eigen drek staan, de weilanden ernstig bevuilen, daar poepen waar ze toevallig ook staan te grazen. Stelletje viespeuken! Dan kunnen ze lekker als zwijnen rollen in hun eigen stront en een uur in de wind stinken. Niets geen borstelen of hoeven uitkrabben. Eigen schuld dikke bult.

Ze zullen na een week elkaar niet meer herkennen, hun drinkbakken niet meer kunnen vinden en er een dagtaak aan hebben nog een schoon plekje te vinden waar ze elkaar kunnen krabbelen.

Deze foto kwamen wij tegen op Fotocommunity en is gemaakt door: Mi Grafie. We vonden de foto zo mooi dat we vroegen of we deze op PaardenColumns mochten plaatsen. En dat mocht!

Zomaar een shetlander, zomaar ergens in de wei.  Maar wij zijn op slag verliefd.... Jij ook?  

Bijzondere foto's plaatsen wij graag.  Heb je een mooie foto die je graag laat zien aan andere paardenmensen. Stuur gerust op en wij linken terug naar jouw Sociale Media.