Alles over de oren van een paard

Op deze mooie zondagochtend hebben wij voor jou een gedicht van Godart Bosmans.
Het gedicht heet: orentaal.  Wat vertellen de oren van een paard ons? Heel veel. Dat weten paardenmensen wel, maar voor 'gewone' mensen is dit niet altijd even duidelijk.
De vader van Godart legde het hem mooi uit.  Lees en geniet.

Meer lezen over de oren van een paard en hoe je deze af en toe grondig moet checken qua inhoud en,  ja echt: geur?
Sanna van den Akker heeft ons uitgelegd dat je 'vergeten plekjes' van een paard nooit mag vergeten.

Orentaal
Vader zei vroeger vaak
 
altijd altijd
een paard beweegt zijn oren altijd
als je nou wel of nieten wil
een paard houdt zelden zijn oren stil
 
dat versje heb ik altijd onthouden
en begin er van te houden
 
Paardenoren dienen vooral om te luisteren
maar ze kunnen er ook hun emoties mee fluisteren
ze hebben een orentaal
noem het soort van gebarentaal

oren kunnen worden gedraaid naar elke zijde
van de groene weide
waar ze ook uithangen
ze zullen constant de omgeving opvangen
ze laten zich niet graag benaderen
erfenis van vroege voorvaderen
en van moeder natuur meegekregen
dat beide oren apart bewegen
 hun oren spreken boekdelen
waardoor ze de gemoedstoestand meedelen

hier komt nu het verhaal
van de paardenorentaal

in neutrale toestand losjes opwaarts gericht
voelen ze zich tot niets verplicht
bij een vreemd geluid wordt er één in die richting gekeerd
om al dan niet als veilig te worden gemarkeerd
is er  echter onrust,  waakzaamheid of angst bovenop
staan de oren fiks rechtop
dit kan ook als belangstelling worden verklaard
want paarden zijn nieuwsgierig van aard
liggende oren met de openingen naar de grond zonder meer
slaperig , suffend geen belangstelling  meer
oren hangend
zijn ze helemaal niets verlangend
het paard toont zich dan ook bereid
tot onderdanigheid
let wel op, ook bij pijn
zullen hun oren hangend zijn
maar owee als de oren  onrustig en rechtop staan
let dan op dat ze niet met hun achterpoten slaan
ze zijn dan immers in paniek en hebben schrik
soms gepaard met gegrinnik
wanneer boos en dominant
plat tegen de nek en aan de kant
als het dus lijkt alsof het paard geen oren heeft
wees dan maar heel beleefd
trouwens ze zien  ons als een wezen zonder oren
waardoor we voor hun bij de dominanten behoren
hoe dan ook, bij de zalige momenten van voedertijd
tonen bewegende oren belangstelling en alertheid

tot slot
kortom het paardje dat we zo bekoren
zegt ooh zo veel met zijn lieve oren

Meer gedichten:  G E D I C H T E N

Heb jij ook een mooi gedicht over paarden en vind jij jezelf een dichters-talent? Stuur gerust naar ons op en wie weet publiceren wij dit op PaardenColumns!

Ja, ik ben een dichters-talent!