 Waarom schrikken paarden van dingen die onschuldig lijken en ook nog eens bewegingsloos? Een steen ligt langs de weg en jaagt zelfs onze fjorden de stuipen op het lijf. Op een moedige uitzondering na....
vervolg: De gevaarlijke steen  En weer hebben we een interessante blog erbij over 'In touch': met zachte handen voor je paard. Mijn hemel, dat klinkt zweverig, hoor ik de lezer al zeggen, maar dat is zeker niet het geval. Paarden houden van lieve, gevoelige maar vooral kundige handen. De handen zijn in dit geval van Hellen ter Weele. Hellen geeft cranio sacraal therapie aan paarden. Wij noemen het op PaardenCOlumns 'In touch' zoals de website van Hellen ook heet. Hellen zij legt ons aan de hand van cases uit wat dit nu precies inhoudt. En vooral waarom de behandeling nodig is en wat het effect na afloop is. Lees, leer en geniet! Want dat is ons doel op PaardenColumns en met dank aan alle gastbloggers die ons telkens weer verrassen met totaal nieuwe verhalen, sporten, inzichten, rijkunsten, therapieën en wetenswaardigheden!  Deel 2: Guess Who Ik ken Guess vanaf het moment dat zijn mens mij vroeg aanwezig te zijn bij een behandeling door Paulien. “Geef Paulien een paard en ze gaat met hem in gesprek. Spiritueel medium Paulien benut haar gaves om paarden hun verhaal te vertellen en helpt ze met angst, trauma's en stress om te gaan” Ze had Paulien erbij gevraagd omdat er geen land te bezeilen viel met Guess. Bij het minste of geringste aan druk ontplofte hij, met alle nare gevolgen van dien. Na haar behandeling ging het wel iets beter maar het schrikken en wegspringen onder de man bleef. Guess is bij zijn mens thuis geboren en met vijf en een halve maand naar de opfok gegaan. Daar stond hij in de wei met ongeveer acht andere hengstveulens. Met twee en een halve jaar is Guess op stal gekomen omdat hij klaar moest worden gestoomd voor de Hengstenkeuring. In deze periode is er ook voor het eerst een zadel op zijn ruggegaan maar hij is toen niet ingereden. Guess is niet door de keuring gekomen omdat hij een erfelijke aandoening aan zijn been zou hebben. Na de keuring is hij ongeveer een half jaar terug op de wei gegaan. Met drie jaar is hij ingereden, wat in het begin goed ging, maar daarna steeds slechter. Er was niet een bepaald moment waardoor het niet meer goed ging. Guess kon niet met de druk en de spanning omgaan en dat uitte zich in explosief gedrag. Het inrijden is niet altijd zachtzinnig gegaan en meermaals is de zweep er aan te pas gekomen, om hem duidelijk te maken dat wat hij deed, niet de bedoeling was. Zijn mens zag dit alles gebeuren maar kon er op dat moment heel weinig doen om dit te veranderen. Met vier jaar is hij gecastreerd en toen 'dat' genezen was, heeft zijn mens hem naar huis gehaald en in de wei gezet. Helaas kon hij daar niet blijven en met vijf jaar verhuisde Guess naar een manege waar mensen met een beperking wonen en werken. Hier stond hij in een box met luikje op stro. Hij kreeg hooi/kuil en krachtvoer (basisbrok). In de winter kwam hij ruim twee uur per dag buiten met een ander paardje in de paddock. Zomers stond hij op de wei. Zijn mens deed grondwerk met hem, reed hem recreatief en ze ging regelmatig met hem naar de Veluwe om daar in de bossen te rijden. Het explosieve gedrag nam wel af maar bleef, vooral in de binnenbak, bestaan. En toen kwam er een plekje vrij op een adres met een schuilstal met uitloop en in april verhuiste Guess voor de laatste keer. Er is een ruime buitenbak en longeer/grondwerk bak en in de zomer staat hij samen met een maatje op de wei. Zijn mens hoopt dat dit zal bijdragen aan het afnemen van de stress en het beter omgaan met de spanning. Ze heeft de training, de stalling en het voer aangepast en haar gevoel gevolgd. Vanaf 2018 ben ik Guess gaan behandelen met cranio sacraal therapie. Hij had geen idee hoe hij met mijn aanraking moest omgaan en net zoals bij de spanning onder het zadel, vertoonde hij ook nu explosief gedrag. Dit had ik nog niet meegemaakt en ik wist niet goed hoe hier mee om te gaan. Ik heb letterlijk een stap teruggedaan. Ik gaf hem een beetje ontspanning en deed een stapje terug. Aan zijn halster vasthouden was voor hem reden om in paniek te raken, dus die liet ik los. Wachten tot hij zich ontspande om hem vervolgens weer een beetje ontspanning aan te bieden. Vanaf de eerste behandeling had Guess geen huidreflex op mijn aanraking, zijn hele lijf was gespannen en verkrampt. Langzaam aan begon ik het vertrouwen te winnen en liet hij meer toe en kon hij soms korte momenten ontspannen. Hellen ter Weele,
www.intouchcst.nl |
NORMEN & PAARDEN
GRATIS E-BOOK FJORDEN HEBBEN HUMOR
 Categorieën:
Alles
Paarden Columns © 2023
Linken en citeren mag altijd. Herpublicatie op niet commerciële websites mag alleen o.v.v. mijn naam plus een link naar de website. Hier jouw advertentie? Daar valt over te praten, oftewel: een reële vergoeding. Én een zak wortelen voor onze paarden natuurlijk! 
|
