 Fenna de Boer (10 jaar) heeft een prachtig en héél spannend verhaal geschreven en zal dit met ons delen op PaardenColumns. Wij vinden het ongelooflijk knap van Fenna dat ze dit spannende verhaal helemaal zelf heeft geschreven. En toevallig heet de serie: Ongelooflijk! Lieve Fenna, je bent een super schrijftalent en nu snel naar deel 2 van jouw spannende verhaal:  Deel 2: In het bos
Nora stapte door het bos en riep: "YARA! CHANEL! KELLY! ANNA! OLIVIA!! IK BEN HIER! IK BEN NORA! HELP!" Maar het enige wat ze hoorde was een vage echo. Ze sloeg zich verontwaardig voor haar hoofd. Nu wist ze wat Yara had willen zeggen. Dat ze Paal 21 al lang voorbij was. Nu is het te laat. Ze had het strand achter zich gelaten en was een vreemd bos binnen gegaloppeerd. Transylvania, wat is dit? Waar heb je me heen gebracht. Breng me alsjeblieft terug naar het strand, naar onze Club. Ze wist geen uitweg, maar opeens kreeg Nora een idee. Ze liet Transylvania draaien, naar de richting waar ze vandaan kwamen. Dat bleek Transylvania helemaal niet leuk te vinden, dus ze keerde snel om. Nora zuchtte. "Wat jij wilt", zei ze en ze liet Transylvania aandraven. Ze liet de teugels los en deed haar ogen dicht, terwijl ze fluisterde: "Alsjeblieft, Transylvania! Breng ons terug... please, Transylvania!" Toen ze een halfuur aan het draven waren, begon Transylvania te hinniken. Maar Nora merkte het niet. Ze was in gedachten verzonken. Hinnikend stopte Transylvania en ze begon plotseling te bokken, zodat Nora keihard op haar rug in het grind viel. Ze kwam overeind en gilde: "TRANSYLVANIA! BEN JE GEK GEWORDEN! HET IS HARTSTIKKE GEVAARLIJK OM MENSEN ONVERWACHTS IN HET GRIND TE BOKKEN! FOEI, JE MOEST JE SCHAMEN!" maar... wacht eens! We zijn op het strand, en daar is zand, geen grind. Plotseling herinnerde Nora zich alles weer. Ze viel Transylvania om de hals. "O, sorry Transy. Ik was aan het dromen tijdens het rijden! Waar heb je mij naartoe gebracht?" Nora keek om zich heen. Hier en daar kale bomen, hoewel het zomer was. Heel veel nevel. En.... Een huisje! Met een schuur. Daar zouden Nora en Transylvania kunnen overnachten. Plotseling begon het te stormen. Een van de bladerloze bomen viel om en raakte Nora bijna! Achter zich hoorden ze een woest gegrom. Nora keek om. Een enge hond! Nora wist niet hoe snel ze het huis in moest vluchten. Zo te zien was het al jaren leeg, want het hout was verrot en rondom de schuur groeide grote planten. "Kom mee, Transylvania!" Nora greep haar pony bij de teugels en rende met Transylvania naar de schuur. Daar renden ze naar binnen. Eindelijk, veilig voor het onweer en de hond. Dacht Nora. Hier moet ik overnachten en overleven. Maar hoe...  Buurvrouw vraagt wat nu eigenlijk het nut van paarden is. Tja, hoe leg je dat uit? Gewoon voor een dikke knuffel?
En véél meer....  Zinloos geweld, werkeloos, zwarte piet-loos Sinterklaas, dakloos of gewetenloze oplichting. Moderne woorden die feilloos aangeven wat er in onze maatschappij speelt.
In de paardenwereld zijn er veel woorden die eindigen op -loos. Het is misschien niet zinloos hier eens nader op in te gaan. vervolg Wij presenteren met trots: Onze nieuwe schrijftalent(jes)!  Vanaf heden heeft PaardenColumns een nieuwe categorie en pagina: Fenna de Boer (10 jaar) heeft een prachtig en héél spannend verhaal geschreven en zal dit met ons delen op PaardenColumns. Wij vinden het ongelooflijk knap van Fenna dat ze dit spannende verhaal helemaal zelf heeft geschreven. En toevallig heet de serie: Ongelooflijk! Lieve Fenna, je bent een super schrijftalent en nu snel naar jouw spannende verhaal:  ONGELOOFLIJK! Deel 1: VER WEG
Yes! Zomervakantie! Nora was met haar vriendinnen Yara, Chanel, Kelly, Anna en Olivia met hun paarden een strandrit aan het maken. Voor de ponyvriendinnenclub was de zomervakantie altijd een feest! Elke dag lekker strand-en bosritten maken op de paarden Foxy, Vlokka, Vanilla, Ronny, Buddy en Transylvania, terwijl ze bij Olivia logeren. Die dag gingen ze dus een strandrit maken. Het eerste uur hadden ze lekker gechild, de pony’s geborsteld en opgezadeld. En nu was het eindelijk zover. Ze gingen door het water galopperen, met hun haar in de wind in volle snelheid! Nora was dan ook van plan om dat meteen te gaan doen. Kom meiden, wedstrijdje naar Paal 21! En ze racete weg. Ze zat nog geen 3 minuten te galopperen, of ze hoorde Chanels stem in de verte schreeuwen: "Nora! Niet zo snel! Je weet best dat Transylvania een renpaard is, en dus veel sneller kan dan wij!" Nora moest grinniken. Transylvania was inderdaad een renpaard, dus het was voor haar vriendinnen lastig om Nora bij te houden. Eigenlijk zou ze hun drie minuten voorsprong moeten geven, maar dat deed Nora niet. Ze wou altijd winnen! Ze kon namelijk niet goed tegen haar verlies, ze moest en zou altijd winnen! In gedachten deed Nora met Transylvania mee aan de grootste paardenrace ter wereld! Niemand kon haar bijhouden! Ze werd Kampioen! Omdat ze zo in gedachten verzonken zat, had ze niet door dat ze Paal 22 al voorbij had gereden! In de verte hoorde ze vaag Yara’s stem, maar ze kon het niet verstaan. De wind suisde in haar oren, en Yara was te ver weg. Het zal wel, dacht Nora. Vast iets met: "o, Nora! Je gaat veel te snel! Stop!" Hihi! Mooi niet. Grinnikte Nora. Ik ben de kampioen van de club, ik ben de beste! Ze voelde zich heel opschepperig toen ze dat dacht, maar ze kon er ook niks aan doen dat ze kampioen was! Ze liet de teugels los, spreidde haar armen, deed haar ogen dicht en riep: IK BEN DE KAMPIOEN!!!! Na een minuutje of vijf zo op de pony te hebben gezeten, greep Nora de teugels en liet Transylvania stoppen. Ze dacht nu wel bij Paal 21 te zijn. Maar toen ze om zich heen keek, stond er niet een paaltje! Ze zag geen zee meer, alleen torenhoge bomen en grind. Ze keek achter zich. Yara, Chanel, Kelly, Anna en Olivia nergens. Sterker nog, het hele strand was al uit het zicht verdwenen! Ze besefte zich dat het geen goed idee was om de teugels los te laten. Waar heeft Transylvania me naar toe gebracht...... Column gepubliceerd op: Hoe Vrouwen Denken Stel, je ligt samen bij te komen na DE daad en jouw vriendin kijkt je met grote, verliefde ogen aan. (We gaan even voor het gemak van een man-vrouw-samenstelling uit om het verhaal soepel te laten verlopen. Uiteraard zijn de rollen op iedere denkbare wijze in te vullen qua geslacht, gelegenheid en variatie qua daad.) “Wat ben je toch een hengst,” zegt ze ineens. En jij grijnst nu van oor tot oor: nu voel je je pas een échte MAN, maar is dit wel zo 'n groot compliment? vervolg  |
NORMEN & PAARDEN
GRATIS E-BOOK FJORDEN HEBBEN HUMOR
Categorieën:
Alles
Hier jouw advertentie? Daar valt over te praten, oftewel: een reële vergoeding. Én een zak wortelen voor onze paarden natuurlijk!
|
