Bijzondere bevallingen II

Aan het rijtje bijzondere bevallingen kunnen we dit jaar er weer een toevoegen. Wat waren ook alweer de bijzondere bevallingen? Daar hebben we een hele lijst van. Van 'America is calling', 'Transgender?' tot en met 'Dode hoek' en 'Lekke band'.  Lees ze hier: Best wel bijzondere bevallingen.

Maar dit jaar weer een bijzondere bevalling: een stortbevalling, oftewel: superrrrrr snel!

Weddenschap verloren
"Ik kan maandag niet weg, dan komt het veulen", zeg ik tegen mij man.  Hij kijkt mij  vragend aan. "Denk je dat echt?". Ik bevestig mijn voorspelling waarop hij hard begint te lachen.  "Marga's voorspelling plus twee weken", zegt hij stellig. "Onzin, roep ik, de merrie was vorige keer precies op tijd, ze is vanaf gisteren uitgerekend en haar uiers hangen al zo'n beetje op de grond".

"Ja ja... wedden dat het veulen er pas over twee weken komt?", zegt hij. Ik ga de weddenschap aan.
Maar dat had ik dus niet moeten doen.

Altijd, overtijd
Onze fjorden zijn bijna standaard overtijd, behalve dan die ene keer, met deze merrie.  maar voor de rest: tel er inderdaad rustig een dag of tien bij op en dan komt het veulen pas. Ook al is de merrie er al helemaal lichamelijk klaar voor.

Merrie klaar, stal klaar
En wij zijn er ook al klaar voor. Alles is voorbereidt. De camera's staan aan en het drie keer per nacht het bed uitkomen begint ook al weer te wennen.  De merrie hoeft alleen maar te gaan liggen en even het veulen eruit te persen. 
Maar dat doet ze dus niet.  In de komende dagen blijft ze groeien, zuchten en steunen en ondanks dat haar uiers bijna ontploffen... het veulen blijft lekker in de warme mamma buik.

Twee weken later
Ik zet de merrie éven in de wei.  Ze kan lekker grazen en d'r benen strekken.  Ik doe mijn dagelijkse dingen en blijf in de buurt.  Maar als ik haar even later een emmer biks breng, zie ik dat ze amper kan lopen.  Normaal staat ze al hinnikend binnen één seconde voor me en trekt ze nog net niet de emmer uit mijn handen.. Maar nu, voetje voor voetje schuifelt ze naar me toe.

Ik breng haar direct naar de paddock, zodat ik haar beter in de gaten kan houden.

Koffie klaar, veulen is daar
Even later zitten we aan de koffie en zien we op de camera dat ze gaat liggen. Ik gooi de koffie naast mijn mond en haast mij naar buiten.  Het veulen is er al.  Hè, hoe kan dat nou? Hoe snel ging dit?

Superrrrr snel!
Alles gaat snel, het veulen staat vrijwel meteen, de nageboorte komt er goed af en de uiers zijn reeds gevonden. Het lijkt alsof we ineens in een versnelde tijd terecht zijn gekomen. Maar ieder voordeel heb zijn nadeel, en de zorgen zijn nog niet voorbij. Door de stortbevalling heeft de merrie veel napijn en ligt de uren er na zo vaak, dat we de veearts bellen.  We besluiten het nog even aan te zien want er is geen koliek, geen koorts of zweet.
Na verloop van tijd wordt ze weer beter, alert en schuifelt ze haar veulen achterna die inmiddels al de omgeving heeft geïnspecteerd en nu aan het oefenen is met galopwissels. 

Tjonge, tjonge, en dat voor een oude merrie.  Hoe snel kan een merrie bevallen? Nou geloof me, héél snel. We gaan het  in slowmotion afdraaien op de opname van de camera. Dan kunnen we de bevalling toch nog even goed zien.