|
We schrijven 1997. Ons eerste veulentje van een valkkleurige Welsh Cob merrie werd geboren. Daar lag hij, onder de deur verstopt zodat ik hem met de camera niet eerder had kunnen zien. De hele nacht had ik op de camera liggen kijken maar er was niets bijzonders gebeurd. Toch wel, want toen ik de staldeur open deed, struikelde ik over een wit pakketje leven. Een veulen ! Even later probeerde het te gaan staan. “Het” want ik wist nog steeds niet of het een hengstje of een merrie was. Daar kwam ik echter snel achter. Dit witte ding had roze geslachtsdelen die je niet kon missen….. vervolg  Reageren is niet langer mogelijk.
|
|
Aangestuurd door
