Category: Gastblogs

Steeds weer die kriebels

6/6/2021

Al vanaf haar eerste levensjaar heeft Zoë elke zomer last van jeuk. Toen ze 2 jaar was ben ik hier samen met een stalgenootje mee aan de slag gegaan. Dat jaar hebben we Zoë voor het eerst onder een deken gezet, maar verder hebben we nog niet zo veel gedaan om de jeuk te onderdrukken. Deze deken paste helaas niet helemaal lekker dus ze heeft toen bijna al haar manen afgeschuurd. Haar staart zat wel goed onder de deken dus die bleef gelukkig behouden. Toch was dit niet helemaal ideaal natuurlijk, ik wilde toch zien of ik haar beter kon helpen.

Meer lezen

Kennis doorgeven

5/30/2021

Gastblog: Serie een magische droom

Foto van wijlen Marja Bruijn

Mijn schwarzwälder Fuchs merrie Ireen Millana heb ik inmiddels alweer bijna een jaar. De tijd is voorbij gevlogen! In juni wordt zij alweer 2 jaar. Hoewel haar beiden ouders erg groot zijn voor dit ras (159 en 160) en ook haar opa groot is, is zij nu nog maar 137.

Meer lezen

Er is er één jarig!

5/11/2021

Er is er één jarig hoera, hoera! Jazeker, Zoë is 6 jaartjes jong vandaag. Ik zie haar nog steeds als het 3-jarige scharminkeltje waar ik de training mee ben begonnen. Toch is ze ondertussen uitgegroeid tot een machtig paard. Ze is zoveel gegroeid, zowel in de hoogte als in de breedte. Van het smalle kleine ukje is weinig meer over. Ondertussen is ze toch echt hard op weg naar maatje tank.

Meer lezen

Paardrijden en zelfontwikkeling

5/8/2021

Gastblog: Redschrijft

Als je doet wat je altijd al deed… dan krijg je wat je altijd al had! Paardrijden gaat net zo veel over ons mensen als onze paarden. Misschien gaat het zelfs nog wel meer over onszelf dan over onze geliefde hoefbenige. En ik ben blij dat daar steeds meer aandacht voor is.

Meer lezen

Paardrijden met een visuele beperking

4/26/2021

Gastblog van Quirine

Paardrijden is natuurlijk op zich al moeilijk genoeg. Maar als je een beperking hebt kan het nog net even wat lastiger zijn. Ik kan hier gerust over mee praten, ik heb zelf een visuele beperking. Niet alleen tijdens het paardrijden heb ik hier moeite mee, maar ook in mijn dagelijkse leven.

Meer lezen

Helemaal goed: Horsify!

4/14/2021

Gastblog van: Horsify

Vind een paard bij jou in de buurt voor les, lease, bruikleen en meer!
Hield je vroeger ook altijd zo van paarden? Fietste jij door weer en wind naar de manege om te kunnen paardrijden? En deed je niets liever dan het verzorgen van paarden? Dan ben je waarschijnlijk een groot paardenliefhebber.

Meer lezen

Je weet niet wat je niet weet

4/2/2021

Gastblog: Redschrijft

Waarom rij je paard? Eigenlijk best een vreemde vraag. Want we vinden het heel vanzelfsprekend. Als je een paard heb, dan rij je paard. Maar is dat wel logisch?

Meer lezen

Communicatie!

3/27/2021

Gastblog: Serie een magische droom

Geven en ontvangen van een paard. Hoe bijzonder is dat? Zoals ik al eerder eens heb gezegd kan Millana soms een echte puber zijn en kijken hoe ver ze kan gaan. Ze gaat dan bijvoorbeeld niet opzij zodra ik de stal in kom, of komt in mijn persoonlijke ruimte als ik de stal aan het uitmesten ben. Maar ik begin echt te merken hoe de aandacht en liefde waarmee ik haar van alles probeer te leren ook de andere kant opwerkt.

Meer lezen

Freestyle & trailerladen

3/12/2021

Gastblog: Ilona Greven, Freestyle trailerladen
(Ik ben weer terug, intussen een zoon rijker… )

Waar ik jullie nu graag in mee wil nemen is trailerladen. Ik denk dat de meeste paardeneigenaren hier wel mee te maken hebben gehad, je paard wil er niet op en nu?

Meer lezen

Trailerladen zonder stress

3/6/2021

Gastblog van Quirine

Vandaag wil ik het hebben over trailerladen en de denkwijze van het paard. Je kent het vast wel: wil je lekker met je paard op stap, wil hij opeens de trailer niet meer in... Dit is natuurlijk erg vervelend en kan een hoop stress opleveren voor jou en voor het paard. Wat nu?

Meer lezen

4 Tips om leeuwen lachend tegemoet te rijden

2/28/2021

door: Anita Rozendaal-Baaij

Wat doe je als je paard een angsthaas is en jij een held op sokken? Of als jouw paard overal kabouters in de struiken ziet en jij gespannen bent omdat er misschien wel een grote bok gaat volgen doordat die kl*te kabouters jouw paard pesten?

Meer lezen

Déjà vu

2/21/2021

Serie: op naar de top!

Wat doe je als 24-jarige studente als je geliefde verzorgpaard dreigt te worden verkocht naar Amerika?
Een lastige vraag voor Britt Neijzen.
Zij maakte lijstjes, sprak met mensen en dacht goed na.

Waar waren we gebleven? Zoë had zorgwekkende pijn in haar buik... Britt moest met Zoë naar de kliniek met de trailer... Dat werd een avontuur: Trailerladen voor gevorderden! Daarna: allemaal onderzoeken...

En nu? Een spannende Déjã vu!

Meer lezen

Vrijheidsdressuur; waar kleintjes groots in zijn!

2/18/2021

Gastblog: Kim Dogger

Meer lezen

Allemaal onderzoeken

2/6/2021

Serie: Op naar de top!

Meer lezen

Een pony met kuren

2/5/2021

Gastblog van Quirine

Meer lezen

Trailerladen voor gevorderden

2/1/2021

Serie: Op naar de top!

Wat doe je als 24-jarige studente als je geliefde verzorgpaard dreigt te worden verkocht naar Amerika?
Een lastige vraag voor Britt Neijzen.
Zij maakte lijstjes, sprak met mensen en dacht goed na.

Waar waren we gebleven? Deel 14 alweer en een snelle opvolger van de vorige blog. We waren dan ook heel nieuwsgierig hoe het zou gaan aflopen met Zoë die zorgwekkende pijn in haar buik had... Britt moet met Zoë naar de kliniek en heeft een hoop te regelen.
Maar nu eerst: op pad, richting de kliniek!

Deel 14: Trailerladen voor gevorderden

Een lange nacht
We konden gelukkig al heel snel terecht bij de kliniek, maar voor de afspraak mocht ze 12 uur niet eten en 6 uur niet drinken. Nu hebben wij nog geen stallen bij ons op de weide, dus om Zoë zonder eten te zetten hebben we een kleine paddock uitgezet in de bak. Om 22.00 heb ik Zoë uit haar eigen weide gehaald en in de paddock gezet. Ze vond het wel even heel bijzonder, maar uit hoe makkelijk ze haar nieuwe situatie accepteerde, kon ik wel opmaken dat ze zich echt niet goed voelde. Haar paddockje lag naast de weide van de hengsten, Jake en Josh. Ik had eerder die dag al met de heren afgesproken dat ze goed voor Zoë zouden zorgen. Josh heeft zich braaf aan deze afspraak gehouden. Toen ik om 23.00 vertrok van de weide stonden Zoë en Josh zij aan zij te slapen.

Om 4.30 vertrok ik weer richting de wei om Zoë haar waterbak te ontnemen. Gelukkig was Zoë rustig en hoewel ze de hele situatie nog altijd wat bijzonder vond, liet ze het allemaal maar gebeuren. Ik heb haar een tijdje in de gaten gehouden terwijl ik voorbereidingen trof voor onze reis. Om 9 uur arriveerde JJ en de paardentaxi en konden we op pad.

Weer op de trailer
Nu is Zoë sinds ik haar gekocht heb niet meer op de trailer geweest, dus ik hield mijn hart al een beetje vast bij het laden. Het was ook nog eens gaan regenen vanaf 5 uur, dus we moesten laden langs de drukke weg. Dit moest kunnen aangezien Zoë ondertussen redelijk verkeersmak is, maar echt fijn was het natuurlijk niet. Rustig ademhalen en zo zelfverzekerd mogelijk gingen we de situatie in.

Zoë zag de trailer al staan en begreep al snel wat de bedoeling was. “nah ah, dat weet ik nog, dat vond ik niet leuk!” Ik sleepte haar verder richting de trailer. “Niet zo aanstellen, het moet, jij kan dit.” Schoorvoetend volgde Zoë mij. Bij de trailer werd de klep uitgebreid bestudeerd en gekeurd. Een paar stappen de trailer op, stukje terug, weer een stapje verder de trailer op. Eigenlijk ging het mooier dan ik had durven hopen. Zoë beroept zich graag op haar recht om weer achteruit te gaan, maar elke keer kwam ze toch weer netjes naar voren. Tot het mis ging...

Duivelse roeiboten
Het verkeer kon ze aan, de trailer kon ze ook aan, maar waar wij allemaal niet aan gedacht hadden was dat op vrijdagochtend er zomaar eens roeiers op het kanaal konden zijn. Zoë had de gekke smalle bootjes nog nooit eerder gezien en toen er ineens twee boten langskwamen varen raakte totaal in paniek. Haar eerste reactie was wegwezen. Ik kon haar niet vasthouden dus mevrouw vertrok in haar eentje terug naar de wei, met mij sprintend achter haar aan.

Oké, opnieuw, niks aan de hand. Maar dan kom ik dat echte karakter van Zoë weer tegen. Ik kan er meestal vreselijk om lachen hoe zij omgaat met enge dingen. Ik moest lachen toen ze de kat de bak uitjoeg omdat die haar had laten schrikken, toen ze recht op de hond van de buurman afrende en het dier een hartverzakking bezorgde, maar hoe ze nu reageerde was zonder overdrijven gewoon doodeng.

Ze werd zo verschrikkelijk boos op de roeiers die haar hadden laten schrikken, dat ze zich niet langer bekommerde om de 80 weg die tussen ons en het kanaal lag. Zij zou die boten wel even het kanaal uit slaan!

Met alles wat ik in mij had hing ik aan het touw, rond en rond gingen we. Zoë wilde alleen maar de weg over, naar de roeiers toe. Ik probeerde wanhopig haar aandacht enigszins bij mij te krijgen. Ze wilde langs mij, door mij heen. Steigerend, piafferend en totaal hysterisch heb ik haar achteruit weer het pad naar onze weide op geduwd. Dit ging niet werken.

Buurman to the rescue
Onze enige haalbare optie was de oprit van de buurman een eindje verderop. Dit betekende wel dat we een eind langs de weg moesten lopen. Zoë was gewoon onaanspreekbaar, ik heb echt doodsangsten uitgestaan. Ze ging alle kanten op en het enige wat ik kon doen was blijven vasthouden. We waren halverwege, en ik was kapot. Zoë was ondertussen al vaker bijna de weg op gerend dan ik durfde bij te houden. Ik wist niet meer hoe ik het ging halen.

Ik heb Zoë bij het bit gepakt en haar hoofd naar me toegehaald. Even richtte ze haar aandacht op mij, lang genoeg om haar streng toe te kunnen spreken. “Dit is niet hoe wij eindigen Zoë! Wij worden niet een ernstig ongeluk op een achterafweg ergens in Groningen. We moeten een klein stukje lopen en dan zijn we veilig, geen gezanik meer, jij kan dit!” Of ze me begreep of dat ik haar gewoon iets uit haar paniek getrokken heb zal ik niet kunnen zeggen, maar ze ging mee.

We liepen de oprit van de buurman op en er viel een last van mijn schouders. We waren veilig. JJ rende snel naar het huis om uit te leggen waarom er ineens een trailer en een hysterische Fries op hun erf verschenen waren. Zoë kalmeerde gelukkig al iets nu het kanaal en de weg uit zicht waren verdwenen. Nu konden we weer daadwerkelijk aan de slag met het trailerladen. Hierna stond ze gelukkig met erg weinig moeite, binnen no-time op de trailer. Op naar de kliniek!

Godzijdank wilde JJ mij achter de trailer aan naar Wolvega rijden. Ik was echt op. Ijskoud, doorweekt, moe, en gesloopt van de spanning zat ik te bibberen in de auto. Elke keer als Zoë bewoog in de trailer schoot ik overeind. “Gaat het goed? Wat doet ze?!” JJ is uiteindelijk zo ver achter de trailer gaan rijden dat ik niets meer kon zien, dat was stiekem wel zo rustig.

Bij de kliniek ging Zoë keurig netjes de trailer af. Het eerste wat we moesten doen was de weegbrug op. “Geen zorgen, het is een beetje vergelijkbaar met op de trailer gaan,” zei de dierenarts. JJ en ik moesten lachen, nou dat wordt wat!

Toch weer buikpijn!

1/31/2021

Foto: Marlon Radema

Serie: op naar de top!

Wat doe je als 24-jarige studente als je geliefde verzorgpaard dreigt te worden verkocht naar Amerika?
Een lastige vraag voor Britt Neijzen.
Zij maakte lijstjes, sprak met mensen en dacht goed na.

Waar waren we gebleven? Deel 13 alweer. Britt heeft een intensief jaar met Zoë achter de rug en wij bewonderen haar doorzettingsvermogen. Op naar een topjaar! En dat is zeker onze grote wens voor haar en haar mooie Zoë.

Maar onlangs kreeg Zoë koliek... en Britt maakte zich niet voor niets zorgen...

Foto: Marlon Radema

Ik had heel erg gehoopt om vanaf hier meer leuke blogs met jullie te kunnen delen, maar helaas is dat ons nog niet gegund. Zoals jullie in de vorige blog hebben kunnen lezen, heeft Zoë lichte koliek gehad. Ze was hier gelukkig snel weer van bijgekomen, maar ze hield nog wel lang last van haar buik.

Check door dierenarts
Na overleg met de dierenarts hebben we het nog even aangekeken en gelukkig leek het beter te gaan! Aan haar gedrag was niks geks meer te merken, en langzaamaan mocht ik weer voorzichtig aan haar buik komen zonder dat ze ongemakkelijk werd. Vorige week mocht ik haar weer gewoon op haar buik borstelen en ze deed super hard haar best in het werk. Ik was in jubelstemming!

Au!!
Tot een paar dagen geleden... De pijn was ineens in alle hevigheid terug en nu niet alleen achterin de buik, maar ook bij de singelplek en tussen haar voorbenen. Ik hoefde het maar heel zachtjes aan te raken om aan Zoë een woede uitbarsting te ontlokken waar je u tegen zegt. Ze beet zichzelf, schopte naar haar buik en uiteindelijk ook naar mij. De boodschap was duidelijk, het deed zeer, veel zeer.

Maagzeer?
Gisteren was de dierenarts dus weer op bezoek en het vermoeden is een maagzweer. Om dit zeker te weten hebben we een afspraak op de kliniek voor een maagscopie. Voor mij betekent dit ineens een heleboel geregel en stress. We hebben vervoer nodig, een dierenartsverklaring voor de verzekering, Zoë moet vasten en mag 6 uur van tevoren niet drinken. Dat betekent ook gelijk dat ik vannacht heen moet tijdens de avondklok dus ook daarvoor zal ik een eigen verklaring mee moeten nemen.

Het wordt een drukke dag (en nacht), maar hopelijk hebben we morgen meer duidelijkheid...

Wordt vervolgd!

Foto: Marlon Radema

De avondklok: schrijf eens een blog!

1/23/2021

Gastblog -serie: Yvonne & Heartwell

De avondklok is een feit en laten we vooral hopen dat het werkt. Dat we met z'n allen een derde golf kunnen voorkomen en straks in het voorjaar er weer lekker op uit kunnen!

Schrijf eens een blog!
Aanvullend op alle tips die op Sociale Media langskwamen hebben wij nog een suggestie: schrijf eens een blog! PaardenColumns is een podium voor mensen die paarden houden en van paarden houden. Gastbloggers zijn altijd welkom als zij een mooi verhaal, leuke tips of een interessante visie hebben.

Gastblog-serie: Een magische droom

Op PaardenCOLUMNS worden BLOGS geplaatst. Help! Ik snap er niets meer van...

Een tijdje geleden werd er vaak gezegd: Een column is een persoonlijk verhaal of mening. Een blog is kort en informatief. Dit is echter niet meer zo.

'Vroeger' waren er columns:
In kranten en tijdschriften stonden artikelen die gingen over feiten afgewisseld door een persoonlijk verhaal of interview. Een column was een persoonlijk, vaak kritisch, humoristisch of verhaal dat werd geschreven door een columnist.

Het woord ‘column’ komt van ‘kolom’ omdat het korte stukje proza vaak werd geschreven in een zij-kolom van de krant. Kranten en tijdschriften waren opgebouwd uit vijf of zes kolommen voor aantrekkelijke leesbaarheid.

Gastblogs over alle takken van de paardensport!

Tijdperk: Internet
Bloggen als hobby, bloggen als beroep. Leg een oudere persoon maar eens uit wat bloggen is zonder al te veel ‘nieuwe’ en zwaar verengelste woorden te gebruiken.

Een blog kan net zo goed een kritisch statement zijn als een column. Of een verhalend element bevatten en heel persoonlijk zijn.

De begrippen column en blog zijn een beetje door elkaar heen gaan lopen.

Een blog kan uiterst persoonlijk zijn en bijvoorbeeld gaan over de kat, jouw kookkunsten of creatieve naai-resultaten. Een blog kan ook een uiterst zakelijk nieuwspagina zijn die zich beperkt tot data van vergaderingen, verslagen of felicitaties aan leden van een vereniging. De voormalige pagina’s “nieuws” of “prikbord” zijn dan vervangen door “blog”.

Een blog heeft tegenwoordig een soort eigen taal en constructie-template die gecreëerd is om nóg beter vindbaar te worden op internet. Een column daarentegen bestaat vaak uit 350 tot 500 woorden zonder verdere richtlijnen qua lay-out.

Gastblog-serie: Op naar de top!

Bob de Blog-bouwer
Al dan niet op papier gepubliceerd: een blog heeft dus een eigen constructie in tegenstelling tot een column.

Kort samengevat:

We beginnen met een keurige inleiding, vette letters die kort en krachtig de boodschap van de blog aankondigen.
Daarna tekst onderverdeeld in alinea’s.
In de tekst volgt vaak een opsomming van tips of aandachtspunten in een bulletjournal-achtige opbouw.
Uiteraard ontbreken er geen mooie foto’s die moeten voldoen aan een horizontaal gericht perspectief zodat de blog past in de opbouw van de template van de website. Een foto in ‘portret’ maat boven een blog zetten kan ertoe leiden dat er een hoofd op een lichaam ontbreekt of een essentiële informatie ineens ontbreekt.
In een blog zitten vaak verwijzingen (linken) naar interne pagina’s van de website of andere websites. Dit is voornamelijk om de lezer te stimuleren nog even op de website te blijven of alleen naar gerichte andere websites te gaan.
Een blog sluit vaak af met een C.T.A. Dit is een afkorting van “Call to action” oftewel een vraag aan de lezer die een reactie oproept.
Reacties zijn mogelijk, anoniem of met verificatie. Reageren op een column in de krant is ook vaak mogelijk maar hier gaat meer tijd overheen en de kans dat de reactie wordt geplaatst is niet altijd gegarandeerd.

Gastblog-serie: The Chronicles of Sunny en Pretje

Persoonlijk vs digitaal contact
Het is nu eenmaal een feit dat mensen sociale wezens zijn en het vaak fijn vinden om een band met andere mensen te hebben. Was en is dat niet ook de kracht van een column door een columnist? Een columniste, die in een tijdschrift schrijft over de communicatieproblemen met manlief, of haar pestpubers die aan de bank zitten vastgeplakt en uitsluitend communiceren met mobiel, roept empathie op. De herkenning zorgt sympathie: “Leuk !“

Of een columnist in de krant die woest is vanwege een politiek spelletje dat wordt gespeeld over de rug van brave burgers? Indien je zijn of haar mening deelt, zal je vaker zijn columns lezen. “Dat klopt !!! Wat een goede argumenten en onderbouwing.”

Gastblog: Freestyle

Gastblogs op PaardenColumns:

Bij ons maakt het niet uit. Of je nu liever een column schrijft of een blog, alleen de inhoud telt!

PaardenColumns is een website en blog voor àlle paardenliefhebbers. Of je nu in de hoge regionen van de paardenwereld een tak van de paardensport beoefent, of een bijrijder bent van een pony op de manege... De blogs, blog-series en artikelen zijn herkenbaar en zinvol voor iedereen die van paarden houdt.

Gastblog: 'Vrijheidsdressuur: waar kleintjes groots in zijn!'

Het gaat om de binnenkant!
De column of blog mag gaan over alles wat met paarden te maken heeft. Of het nu over een manegepony gaat of over een Very Important Paard, het maakt ons niet uit. Of misschien heb je wel een mooie column over een buitenrit of een spannende wedstrijd?

Een lang artikel mag ook. Kom maar op met een mooie stelling, betoog of heet hangijzer dat ons flink aan het denken zet. Of wellicht kun je iets vertellen over een specifieke tak van de paardensport.

Zolang het paard (of de pony) maar centraal staat en op een manier waarvoor wij staan, namelijk: respect voor dit edele dier, hoe mooi, lelijk, succesvol of oud, hij of zij ook is.

Je hoeft geen perfect Nederlands te schrijven, kleine foutjes halen we er wel uit. Maar echt schrijftalent heeft niet iedereen, dus we hopen héél enthousiast te zijn met jouw bijdrage.
Of uw bijdrage... beleefdheidsvormen mag, maar je en jij mag ook.

Neem vooral contact op en waag de stap om bekend te worden via onze website. (Misschien lezen de uitgevers of paarden-magazines wel mee... (en niet te vergeten jouw eigen familie, vrienden en je lievelingspaard!))

Boekrecensie: Liefde voor IJsland

Wat geven wij voor een mooie column of artikel? Een podium om je te laten horen, een website die reeds bekend is en een groot publiek heeft. Én je krijgt bewondering!*
Een link naar jouw eigen website mag, maar ook naar jouw LinkedIn pagina, Facebook of bedrijf.

Wij verwachten wel terug dat alles wordt gedeeld op Sociale Media.

* Wij zijn geen commerciële instelling dus er zijn GEEN VERDIENSTEN aan verbonden.

emailadres: PaardenColumns@gmail.com

Op naar een topjaar!

1/20/2021

Foto: Marlon Radema

Serie: op naar de top!

Wat doe je als 24-jarige studente als je geliefde verzorgpaard dreigt te worden verkocht naar Amerika?
Een lastige vraag voor Britt Neijzen.
Zij maakte lijstjes, sprak met mensen en dacht goed na.

Waar waren we gebleven? Deel 12 alweer. Britt heeft een intensief jaar met Zoë achter de rug en wij bewonderen haar doorzettingsvermogen. Op naar een topjaar! En dat is zeker onze grote wens voor haar en haar mooie Zoë.

Deel 12: Op naar een top jaar!

Foto: Marlon Radema

Ik kan niet anders zeggen dan dat Zoë en ik op ons tandvlees het einde van 2020 hebben gehaald. Wat hebben wij een hoop pech gehad zeg... Zowel Zoë als ik kukelden van de ene blessure in de andere. Telkens als we net weer een beetje op de rit kwamen, liepen we weer tegen een nieuw probleem aan.

Koliek!
Als klap op de vuurpijl kwam daar vlak voor oudjaar nog een kleine extra bij. Ik was Zoë aan het poetsen en het viel mij op dat ze heel heftig reageerde toen ik haar bij haar buik borstelde. Nog niet heel erg bizar, maar voor Zoë wel bijzonder omdat ze het normaal altijd heerlijk vindt om op haar buik gekriebeld te worden. Ik heb het even in de gaten gehouden maar over de volgende paar uur werd het steeds erger, ze was helemaal gespannen en ongemakkelijk.

Ondanks dat ze gelukkig wel mestte was dit toch duidelijk buikpijn, en dus koliek! En dat betekende lopen. Eerst op het erf, maar al snel ook over het pad naast de weide en langs de weg. Na een tijdje leek er wat meer ontspanning terug te komen in haar lijf, ze liet haar hals los en zuchtte eens diep. Ik heb wel een uur met haar gelopen voor ik het aandurfde om te stoppen. Ze was tegen die tijd helemaal rustig en ontspannen.

Met lood in mijn schoenen ben ik die avond naar huis gegaan, om een paar uur later weer op de weide te verschijnen. Zoë stond mij verbaasd aan te kijken. “Jeetje baas, wat doe jij hier zo laat?” Er was geen teken meer van de koliek van eerder die avond, dus ik kon iets geruster weer gaan slapen.

Foto: Marlon Radema

Op naar 2021
Dus zo laten we 2020 achter ons. De koop van Zoë was het grote hoogtepunt van afgelopen jaar, maar daarna heeft het ons nu niet echt meegezeten. Maar na regen komt zonneschijn, we kijken vol goede moed naar het jaar dat voor ons ligt. We hebben heel veel doelen en plannen en zelfs als we maar de helft hiervan waar kunnen maken, dan staat ons een jaar te wachten om nooit te vergeten!
Waar we nu eerst heel hard mee bezig zijn is afvallen, nou ja, Zoë dan. Voor het nieuwe eczeem-seizoen begint zou het mooi zijn als ze weer een beetje beter op gewicht is. Daarnaast is het ook voor enkele andere doelen best belangrijk dat ze de extra kilootjes kwijt is. Zo staan er lange afstandsritten op het programma, wil ik dit jaar toch echt wedstrijden met Zoë gaan starten en ik wil heel graag met Zoë naar de keuring deze zomer!

Genoeg te doen dus, maar het allerbelangrijkste is dat we dit jaar een hoop lol gaan hebben! (en hopelijk een beetje minder pech).

Livestream Friese Hengstenkeuring 2021. Was het wat?

1/17/2021

Door gastblogger: Overyvonne.nl

Friese hengstenkeuring 2021 vanaf de bank. Dat was niet de bedoeling. We zouden op de tribune zitten.

Anders dan anders
Door Corona was ook de hengstenkeuring was anders dan anders. Geen Frisian proms, geen publiek, geen fokkers aanwezig in de ring. Maar wel Friese hengsten, heerlijke muziek en blije eigenaren. Kortom, het was een dagje prima vermaak vanaf de bank. Veilig thuis.

Geen favorieten in de ring
Helaas hebben we vorig jaar afscheid genomen van Jasper 366. Na vele jaren de publiekslieveling te zijn geweest, was hij er voor het eerst niet bij. Met een staande ovatie heeft het publiek vorig jaar afscheid van hem genomen. Ook de algemeen kampioen van 2020, Mathys 50, was niet aanwezig. Wegens omstandigheden, welke dat waren was niet duidelijk.

Invloed op de paarden
En hoe was het voor de paarden? Volgens de commentatoren Gerrit de Boer en Henk Dijkstra presteerden sommige paarden beter. Voor al de jongere hengsten. Want wees eerlijk, wanneer jij een topprestatie moet leveren, wil je dat liever voor ruim 9.000 man doen of voor een handjevol mensen?

Maar voor sommigen hengsten was het anders. Die draven beter op het enthousiasme van het publiek. Zullen die het publiek nu ook echt gemist hebben? Thuis op de bank hebben we het wel gemist. Het applaus, de staande ovaties, het maakt het toch net wat specialer. En toch was het genieten. Van de hengsten, het Fries, de spanning, de passie en blijdschap van de eigenaren.

Op naar betere tijden
Net als voor bijna alles op dit moment, hopen we ook voor de hengstenkeuring op betere tijden in 2022. Want als alles goed gaat, zitten we volgend jaar gewoon weer op de tribune. Nou ja gewoon? Wanneer raken we de angst om besmet te worden door een ander kwijt? Wanneer kunnen we weer gewoon ademhalen zonder angst voor virusdeeltjes? Gelukkig hebben we op de tribune niet veel tijd om hierover na te denken. De Friese hengsten zullen voor genoeg plezier en afleiding zorgen!

GastBlogster: Yvonne Dijkstra - OverYvonne.nl

Op mijn eigen site: www.overyvonne.nl kun je meer blogs, columns en recepten vinden. "Roze Draad " voor mijn site is plezier in het leven. Ik schrijf graag over de leuke dingen die ik doe en meemaak. Met passie, maar regelmatig ook met gestuntel. Wie weet kan ik je inspireren tot het doen van leuke dingen of tot het lezen van een leuk boek. Voor de site boekrecensiesblog.nl schrijf ik regelmatig boekrecensies over onder andere feelgoodromans en kookboeken.
Wie ik ben? Ik ben Yvonne, getrouwd, trotse moeder van twee kinderen. Wonend in Groningen. Al iets meer dan veertig jaar geniet ik van elke dag. En ik hou ervan om met een roze bril alles positief te bekijken. Naïef? Soms, maar zolang ik die roze bril ophoud is dat niet erg!