Ik sta onder de douche en voel een snuit tegen mijn been. Het is mijn lieve ezeltje Maria. Het hek van de wei grenst aan mijn achtertuin.
Mijn douche is gewoon een tuinslang die ik met een haarclip in de flamboyant-boom heb vastgemaakt. Gastblog door: Edwin Stok
Rhesus - een invalshoek van een leek De spaarzame artikelen op internet over Rhesus bij paarden ontroerde me. Je kinderen en kleinkinderen zullen zich maar verheugd hebben op de geboorte van een veulen, en als het veulen er eenmaal is sterft het binnen enkele dagen door wat we tegenwoordig Rhesus noemen. De websites die er inhoudelijk over schrijven, zoals PaardenColumns.com, vertellen gelukkig hoe je het herkent en hoe je er mee om moet gaan (als je het op tijd in de gaten hebt). Zeer leerzaam en helder uitgelegd. Maar voor je jeugdige kinderen of kleinkinderen blijft het een griezelig moment dat je ze eigenlijk niet wil laten meemaken. Laat ik het dan toch maar eens opschrijven, hoewel ik het nog nauwelijks hardop durf te zeggen: Het gaat goed met Zoë!
Eigenlijk viel het al heel snel op na de heftige koliek. Zoë had helemaal geen last meer van haar voeten of van haar buik. Ze was vrolijk en alert. Het enige wat ik erop kon aanmerken was dat ze erg veel jeuk had van de stress of medicijnen die ze gehad had. Niks te klagen dus.
In mijn rechterhand heb ik een takkenzaag, in mijn linkerhand een snoeischaar. Terwijl ik een tak afzaag, houd ik met mijn voorhoofd mijn ezeltje Maria op afstand. Ze wil er bovenop staan. Ze wil hebben wat ik heb. Ze denkt altijd dat ik eten aan het genereren ben. Ze wil de takkenzaag. En de snoeischaar. Ze wil alles.
Gastblog van Happygiftlist Je paard of pony is meer dan dat; ze zijn geliefde leden van je familie. Om hen te verwennen en te laten weten hoeveel je om hen geeft, is het maken van een verlanglijst voor je paard of pony een slimme zet. In dit artikel zullen we de voordelen van een huisdierenverlanglijst verkennen en waarom het de moeite waard is om er een te maken.
Als echte cowboy of cowgirl rijd je op je paard door de prairie… Nou, op de manege of door het bos mag natuurlijk ook. Maar wat elke goede cowboy/cowgirl naast zijn paard moet hebben lopen is een andere trouwe viervoeter: de hond. Denk aan Lucky Luke met Rataplan, waar zou hij zijn zonder zijn malle vriend? De vraag die bij mij meteen te binnen schiet is welk hondenras nou het best past bij een paardenmens. Ik zocht het voor je uit.
Als je film kijkt, denk je maar één ding: hoe hebben ze dat kunnen filmen in 1959?
En misschien denk je ook: zou dat nu nog kunnen? Als het je boek leest denk je: hoe heeft die schrijver het verhaal kunnen schrijven? Zo'n geweldige klassieker! In deze blog de verwijzing naar de uitgebreide recensie van Edwin Stok én het fimpje dat een groot spektakel is, bloedstollend spannend, amazing, vet cool, gaaf, niet te geloven en zo nog meer! Veel ruiters hebben last van wedstrijdspanning alleen de mate van spanning is erg verschillend. Een lichte spanning zorgt voor extra focus en hierdoor bevordert het de prestatie maar teveel spanning kan zorgen voor problemen; ademhalingsproblemen, stress, rusteloosheid, overgeven maar ook kan je je spanning overdragen naar jouw paard. Juist omdat ruiters weten dat ze de spanning overdragen naar het paard gaan ze ertegen vechten wat zorgt voor nog meer spanning.
Maar gelukkig kan je deze spanning onder controle krijgen! De langslopende gastblog serie van Britt over haar mooie, lieve Friese merrie mag wel even extra in de spotlights!
Kijk en geniet van de foto's door de jaren heen. (willekeurige volgorde) Een aantal dagen ging het voorzichtig goed. Elke dag gingen we even stappen in de bak en verder was ze zichzelf en lekker ‘haar’ pony’s aan het rond commanderen. Ik kon haar zelfs een paar dagen meenemen naar de poetsplaats. Dat kon al even niet meer omdat dat te veel zeer deed aan haar voeten. Elk stapje vooruit gaf me weer wat meer hoop, maar het was van korte duur.
|
Categorieën:
Alles
|