PAARDEN COLUMNS
  • Blog
  • Wie en waarom
  • Leuke columns!
  • Interessante artikelen
  • Alle soorten Paardensport
  • Series van gastbloggers
    • Serie 'Yvonne & Hardwell'
    • Serie: The chronicles of Sunny en Pretje
    • Serie: Een magische droom
    • Serie: Op naar de top!
  • J U N I O R
  • Gedichten
  • Schrijftalent welkom!
  • Contact
  • Oproepjes
    • Links >
      • World Wide Fjorden
  • Blog
  • Wie en waarom
  • Leuke columns!
  • Interessante artikelen
  • Alle soorten Paardensport
  • Series van gastbloggers
    • Serie 'Yvonne & Hardwell'
    • Serie: The chronicles of Sunny en Pretje
    • Serie: Een magische droom
    • Serie: Op naar de top!
  • J U N I O R
  • Gedichten
  • Schrijftalent welkom!
  • Contact
  • Oproepjes
    • Links >
      • World Wide Fjorden
PAARDEN COLUMNS

Je weet niet wat je niet weet

4/2/2021

 
Gastblog: Redschrijft
Foto
Waarom rij je paard? Eigenlijk best een vreemde vraag. Want we vinden het heel vanzelfsprekend. Als je een paard heb, dan rij je paard. Maar is dat wel logisch?

Meer lezen

Communicatie!

3/27/2021

 
Gastblog: Serie een magische droom
Foto
Geven en ontvangen van een paard. Hoe bijzonder is dat? Zoals ik al eerder eens heb gezegd kan Millana soms een echte puber zijn en kijken hoe ver ze kan gaan. Ze gaat dan bijvoorbeeld niet opzij zodra ik de stal in kom, of komt in mijn persoonlijke ruimte als ik de stal aan het uitmesten ben. Maar ik begin echt te merken hoe de aandacht en liefde waarmee ik haar van alles probeer te leren ook de andere kant opwerkt.

Meer lezen

Freestyle & trailerladen

3/12/2021

 
Gastblog: Ilona Greven, Freestyle trailerladen
(Ik ben weer terug, intussen een zoon rijker… )
Foto
Waar ik jullie nu graag in mee wil nemen is trailerladen. Ik denk dat de meeste paardeneigenaren hier wel mee te maken hebben gehad, je paard wil er niet op en nu?

Meer lezen

Trailerladen zonder stress

3/6/2021

 
Gastblog van Quirine
Foto
Vandaag wil ik het hebben over trailerladen en de denkwijze van het paard. Je kent het vast wel: wil je lekker met je paard op stap, wil hij opeens de trailer niet meer in...  Dit is natuurlijk erg vervelend en kan een hoop stress opleveren voor jou en voor het paard. Wat nu?

Meer lezen

4 Tips om leeuwen lachend tegemoet te rijden

2/28/2021

 
door: Anita Rozendaal-Baaij
Foto
Wat doe je als je paard een angsthaas is en jij een held op sokken? Of als jouw paard overal kabouters in de struiken ziet en jij gespannen bent omdat er misschien wel een grote bok gaat volgen doordat die kl*te kabouters jouw paard pesten?

Meer lezen

Déjà vu

2/21/2021

 
Foto
Serie: op naar de top!
Wat doe je als 24-jarige studente als je geliefde verzorgpaard dreigt te worden verkocht naar Amerika?
Een lastige vraag voor Britt Neijzen.
Zij maakte lijstjes, sprak met mensen en dacht goed na.


Waar waren we gebleven?   Zoë had zorgwekkende pijn in haar buik... Britt moest met Zoë naar de kliniek met de trailer... Dat werd een avontuur: Trailerladen voor gevorderden!  Daarna: allemaal onderzoeken...

En nu? Een spannende Déjã vu!

Meer lezen

Vrijheidsdressuur; waar kleintjes groots in zijn!

2/18/2021

 
Gastblog: Kim Dogger
Foto

Meer lezen

Allemaal onderzoeken

2/6/2021

 
Foto
Serie: Op naar de top!

Meer lezen

Een pony met kuren

2/5/2021

 
Gastblog van Quirine
Foto

Meer lezen

Trailerladen voor gevorderden

2/1/2021

 
Foto
Serie: Op naar de top!
Wat doe je als 24-jarige studente als je geliefde verzorgpaard dreigt te worden verkocht naar Amerika?
Een lastige vraag voor Britt Neijzen.
Zij maakte lijstjes, sprak met mensen en dacht goed na.


Waar waren we gebleven?  Deel 14 alweer en een snelle opvolger van de vorige blog. We waren dan ook heel nieuwsgierig hoe het zou gaan aflopen met Zoë die zorgwekkende pijn in haar buik had... Britt moet met Zoë naar de kliniek en heeft een hoop te regelen.
Maar nu eerst: op pad, richting de kliniek!
Foto


Deel 14: Trailerladen voor gevorderden

Een lange nacht
We konden gelukkig al heel snel terecht bij de kliniek, maar voor de afspraak mocht ze 12 uur niet eten en 6 uur niet drinken. Nu hebben wij nog geen stallen bij ons op de weide, dus om Zoë zonder eten te zetten hebben we een kleine paddock uitgezet in de bak. Om 22.00 heb ik Zoë uit haar eigen weide gehaald en in de paddock gezet. Ze vond het wel even heel bijzonder, maar uit hoe makkelijk ze haar nieuwe situatie accepteerde, kon ik wel opmaken dat ze zich echt niet goed voelde. Haar paddockje lag naast de weide van de hengsten, Jake en Josh. Ik had eerder die dag al met de heren afgesproken dat ze goed voor Zoë zouden zorgen. Josh heeft zich braaf aan deze afspraak gehouden. Toen ik om 23.00 vertrok van de weide stonden Zoë en Josh zij aan zij te slapen.

Om 4.30 vertrok ik weer richting de wei om Zoë haar waterbak te ontnemen. Gelukkig was Zoë rustig en hoewel ze de hele situatie nog altijd wat bijzonder vond, liet ze het allemaal maar gebeuren. Ik heb haar een tijdje in de gaten gehouden terwijl ik voorbereidingen trof voor onze reis. Om 9 uur arriveerde JJ en de paardentaxi en konden we op pad.

Weer op de trailer
Nu is Zoë sinds ik haar gekocht heb niet meer op de trailer geweest, dus ik hield mijn hart al een beetje vast bij het laden. Het was ook nog eens gaan regenen vanaf 5 uur, dus we moesten laden langs de drukke weg. Dit moest kunnen aangezien Zoë ondertussen redelijk verkeersmak is, maar echt fijn was het natuurlijk niet. Rustig ademhalen en zo zelfverzekerd mogelijk gingen we de situatie in.

Zoë zag de trailer al staan en begreep al snel wat de bedoeling was. “nah ah, dat weet ik nog, dat vond ik niet leuk!” Ik sleepte haar verder richting de trailer. “Niet zo aanstellen, het moet, jij kan dit.” Schoorvoetend volgde Zoë mij. Bij de trailer werd de klep uitgebreid bestudeerd en gekeurd. Een paar stappen de trailer op, stukje terug, weer een stapje verder de trailer op. Eigenlijk ging het mooier dan ik had durven hopen. Zoë beroept zich graag op haar recht om weer achteruit te gaan, maar elke keer kwam ze toch weer netjes naar voren. Tot het mis ging...

Duivelse roeiboten
Het verkeer kon ze aan, de trailer kon ze ook aan, maar waar wij allemaal niet aan gedacht hadden was dat op vrijdagochtend er zomaar eens roeiers op het kanaal konden zijn. Zoë had de gekke smalle bootjes nog nooit eerder gezien en toen er ineens twee boten langskwamen varen raakte totaal in paniek. Haar eerste reactie was wegwezen. Ik kon haar niet vasthouden dus mevrouw vertrok in haar eentje terug naar de wei, met mij sprintend achter haar aan.

Oké, opnieuw, niks aan de hand. Maar dan kom ik dat echte karakter van Zoë weer tegen. Ik kan er meestal vreselijk om lachen hoe zij omgaat met enge dingen. Ik moest lachen toen ze de kat de bak uitjoeg omdat die haar had laten schrikken, toen ze recht op de hond van de buurman afrende en het dier een hartverzakking bezorgde, maar hoe ze nu reageerde was zonder overdrijven gewoon doodeng.

Ze werd zo verschrikkelijk boos op de roeiers die haar hadden laten schrikken, dat ze zich niet langer bekommerde om de 80 weg die tussen ons en het kanaal lag. Zij zou die boten wel even het kanaal uit slaan!

Met alles wat ik in mij had hing ik aan het touw, rond en rond gingen we. Zoë wilde alleen maar de weg over, naar de roeiers toe. Ik probeerde wanhopig haar aandacht enigszins bij mij te krijgen. Ze wilde langs mij, door mij heen. Steigerend, piafferend en totaal hysterisch heb ik haar achteruit weer het pad naar onze weide op geduwd. Dit ging niet werken.

Buurman to the rescue
Onze enige haalbare optie was de oprit van de buurman een eindje verderop. Dit betekende wel dat we een eind langs de weg moesten lopen. Zoë was gewoon onaanspreekbaar, ik heb echt doodsangsten uitgestaan. Ze ging alle kanten op en het enige wat ik kon doen was blijven vasthouden. We waren halverwege, en ik was kapot. Zoë was ondertussen al vaker bijna de weg op gerend dan ik durfde bij te houden. Ik wist niet meer hoe ik het ging halen.

Ik heb Zoë bij het bit gepakt en haar hoofd naar me toegehaald. Even richtte ze haar aandacht op mij, lang genoeg om haar streng toe te kunnen spreken. “Dit is niet hoe wij eindigen Zoë! Wij worden niet een ernstig ongeluk op een achterafweg ergens in Groningen. We moeten een klein stukje lopen en dan zijn we veilig, geen gezanik meer, jij kan dit!” Of ze me begreep of dat ik haar gewoon iets uit haar paniek getrokken heb zal ik niet kunnen zeggen, maar ze ging mee.

We liepen de oprit van de buurman op en er viel een last van mijn schouders. We waren veilig. JJ rende snel naar het huis om uit te leggen waarom er ineens een trailer en een hysterische Fries op hun erf verschenen waren. Zoë kalmeerde gelukkig al iets nu het kanaal en de weg uit zicht waren verdwenen. Nu konden we weer daadwerkelijk aan de slag met het trailerladen. Hierna stond ze gelukkig met erg weinig moeite, binnen no-time op de trailer. Op naar de kliniek!

Godzijdank wilde JJ mij achter de trailer aan naar Wolvega rijden. Ik was echt op. Ijskoud, doorweekt, moe, en gesloopt van de spanning zat ik te bibberen in de auto. Elke keer als Zoë bewoog in de trailer schoot ik overeind. “Gaat het goed? Wat doet ze?!” JJ is uiteindelijk zo ver achter de trailer gaan rijden dat ik niets meer kon zien, dat was stiekem wel zo rustig.

Bij de kliniek ging Zoë keurig netjes de trailer af. Het eerste wat we moesten doen was de weegbrug op. “Geen zorgen, het is een beetje vergelijkbaar met op de trailer gaan,” zei de dierenarts. JJ en ik moesten lachen, nou dat wordt wat!
Foto

Toch weer buikpijn!

1/31/2021

 
Foto
Foto: Marlon Radema
Serie: op naar de top!
 Wat doe je als 24-jarige studente als je geliefde verzorgpaard dreigt te worden verkocht naar Amerika?
Een lastige vraag voor Britt Neijzen.
Zij maakte lijstjes, sprak met mensen en dacht goed na.


Waar waren we gebleven?  Deel 13 alweer. Britt heeft een intensief jaar met Zoë achter de rug en wij bewonderen haar doorzettingsvermogen.  Op naar een topjaar!  En dat is zeker onze grote wens voor haar en haar mooie Zoë.

Maar onlangs kreeg Zoë koliek... en Britt maakte zich niet voor niets zorgen...
Foto
Foto: Marlon Radema

Ik had heel erg gehoopt om vanaf hier meer leuke blogs met jullie te kunnen delen, maar helaas is dat ons nog niet gegund. Zoals jullie in de vorige blog hebben kunnen lezen, heeft Zoë lichte koliek gehad. Ze was hier gelukkig snel weer van bijgekomen, maar ze hield nog wel lang last van haar buik.


Check door dierenarts
Na overleg met de dierenarts hebben we het nog even aangekeken en gelukkig leek het beter te gaan! Aan haar gedrag was niks geks meer te merken, en langzaamaan mocht ik weer voorzichtig aan haar buik komen zonder dat ze ongemakkelijk werd. Vorige week mocht ik haar weer gewoon op haar buik borstelen en ze deed super hard haar best in het werk. Ik was in jubelstemming!

Au!!
Tot een paar dagen geleden... De pijn was ineens in alle hevigheid terug en nu niet alleen achterin de buik, maar ook bij de singelplek en tussen haar voorbenen. Ik hoefde het maar heel zachtjes aan te raken om aan Zoë een woede uitbarsting te ontlokken waar je u tegen zegt. Ze beet zichzelf, schopte naar haar buik en uiteindelijk ook naar mij. De boodschap was duidelijk, het deed zeer, veel zeer.

Maagzeer?

Gisteren was de dierenarts dus weer op bezoek en het vermoeden is een maagzweer. Om dit zeker te weten hebben we een afspraak op de kliniek voor een maagscopie. Voor mij betekent dit ineens een heleboel geregel en stress. We hebben vervoer nodig, een dierenartsverklaring voor de verzekering, Zoë moet vasten en mag 6 uur van tevoren niet drinken. Dat betekent ook gelijk dat ik vannacht heen moet tijdens de avondklok dus ook daarvoor zal ik een eigen verklaring mee moeten nemen.

Het wordt een drukke dag (en nacht), maar hopelijk hebben we morgen meer duidelijkheid...

Wordt vervolgd!

Foto
Foto: Marlon Radema

De avondklok: schrijf eens een blog!

1/23/2021

 
Foto
Gastblog -serie: Yvonne & Heartwell

De avondklok is een feit en laten we vooral hopen dat het werkt. Dat we met z'n allen een derde golf kunnen voorkomen en straks in het voorjaar er weer lekker op uit kunnen!

Schrijf eens een blog!

Aanvullend op alle tips die op Sociale Media langskwamen hebben wij nog een suggestie: schrijf eens een blog!  PaardenColumns is een podium voor mensen die paarden houden en van paarden houden. Gastbloggers zijn altijd welkom als zij een mooi verhaal, leuke tips of een interessante visie hebben. 
Foto
Gastblog-serie: Een magische droom

Op PaardenCOLUMNS worden BLOGS geplaatst. Help! Ik snap er niets meer van...

Een tijdje geleden werd er vaak gezegd: Een column is een persoonlijk verhaal of mening. Een blog is kort en informatief.  Dit is echter niet meer zo.

'Vroeger' waren er columns:
In kranten en tijdschriften stonden artikelen die gingen over feiten afgewisseld door een persoonlijk verhaal of interview. Een column was een persoonlijk, vaak kritisch, humoristisch of verhaal dat werd geschreven door een columnist.

Het woord ‘column’ komt van ‘kolom’ omdat het korte stukje proza vaak werd geschreven in een zij-kolom van de krant. Kranten en tijdschriften waren opgebouwd uit vijf of zes kolommen voor aantrekkelijke leesbaarheid.
Foto
Gastblogs over alle takken van de paardensport!

Tijdperk: Internet
Bloggen als hobby, bloggen als beroep. Leg een oudere persoon maar eens uit wat bloggen is zonder al te veel ‘nieuwe’ en zwaar verengelste woorden te gebruiken.

Een blog kan net zo goed een kritisch statement zijn als een column. Of een verhalend element bevatten en heel persoonlijk zijn.

De begrippen column en blog zijn een beetje door elkaar heen gaan lopen.


Een blog kan uiterst persoonlijk zijn en bijvoorbeeld gaan over de kat, jouw kookkunsten of creatieve naai-resultaten. Een blog kan ook een uiterst zakelijk nieuwspagina zijn die zich beperkt tot data van vergaderingen, verslagen of felicitaties aan leden van een vereniging. De voormalige pagina’s “nieuws” of “prikbord” zijn dan vervangen door “blog”.

Een blog heeft tegenwoordig een soort eigen taal en constructie-template die gecreëerd is om nóg beter vindbaar te worden op internet. Een column daarentegen bestaat vaak uit 350 tot 500 woorden zonder verdere richtlijnen qua lay-out.
Foto
Gastblog-serie: Op naar de top!

Bob de Blog-bouwer

Al dan niet op papier gepubliceerd: een blog heeft dus een eigen constructie in tegenstelling tot een column.

Kort samengevat:
  • We beginnen met een keurige inleiding, vette letters die kort en krachtig de boodschap van de blog aankondigen.
    Daarna tekst onderverdeeld in alinea’s.
  • In de tekst volgt vaak een opsomming van tips of aandachtspunten in een bulletjournal-achtige opbouw.
  • Uiteraard ontbreken er geen mooie foto’s die moeten voldoen aan een horizontaal gericht perspectief zodat de blog past in de opbouw van de template van de website. Een foto in ‘portret’ maat boven een blog zetten kan ertoe leiden dat er een hoofd op een lichaam ontbreekt of een essentiële informatie ineens ontbreekt.
  • In een blog zitten vaak verwijzingen (linken) naar interne pagina’s van de website of andere websites. Dit is voornamelijk om de lezer te stimuleren nog even op de website te blijven of alleen naar gerichte andere websites te gaan.
  • Een blog sluit vaak af met een C.T.A. Dit is een afkorting van “Call to action” oftewel een vraag aan de lezer die een reactie oproept.
  • Reacties zijn mogelijk, anoniem of met verificatie. Reageren op een column in de krant is ook vaak mogelijk maar hier gaat meer tijd overheen en de kans dat de reactie wordt geplaatst is niet altijd gegarandeerd.
Foto
Gastblog-serie: The Chronicles of Sunny en Pretje

Persoonlijk vs digitaal contact
Het is nu eenmaal een feit dat mensen sociale wezens zijn en het vaak fijn vinden om een band met andere mensen te hebben. Was en is dat niet ook de kracht van een column door een columnist? Een columniste, die in een tijdschrift schrijft over de communicatieproblemen met manlief, of haar pestpubers die aan de bank zitten vastgeplakt en uitsluitend communiceren met mobiel, roept empathie op. De herkenning zorgt sympathie: “Leuk !“

Of een columnist in de krant die woest is vanwege een politiek spelletje dat wordt gespeeld over de rug van brave burgers? Indien je zijn of haar mening deelt, zal je vaker zijn columns lezen. “Dat klopt !!! Wat een goede argumenten en onderbouwing.”
Foto
Gastblog: Freestyle

Gastblogs op PaardenColumns:

Bij ons maakt het niet uit.  Of je nu liever een column schrijft of een blog, alleen de inhoud telt!

PaardenColumns is een website en blog voor àlle paardenliefhebbers. Of je nu in de hoge regionen van de paardenwereld een tak van de paardensport beoefent, of een bijrijder bent van een pony op de manege... De blogs, blog-series en artikelen zijn herkenbaar en zinvol voor iedereen die van paarden houdt.
Foto
Gastblog: 'Vrijheidsdressuur: waar kleintjes groots in zijn!'

Het gaat om de binnenkant!
De column of blog mag gaan over alles wat met paarden te maken heeft. Of het nu over een manegepony gaat of over een Very Important Paard, het maakt ons niet uit. Of misschien heb je wel een mooie column over een buitenrit of een spannende wedstrijd?

Een lang artikel mag ook. Kom maar op met een mooie stelling, betoog of heet hangijzer dat ons flink aan het denken zet. Of wellicht kun je iets vertellen over een specifieke tak van de paardensport.

Zolang het paard (of de pony) maar centraal staat en op een manier waarvoor wij staan, namelijk: respect voor dit edele dier, hoe mooi, lelijk, succesvol of oud, hij of zij ook is.

Je hoeft geen perfect Nederlands te schrijven, kleine foutjes halen we er wel uit. Maar echt schrijftalent heeft niet iedereen, dus we hopen héél enthousiast te zijn met jouw bijdrage.
Of uw bijdrage... beleefdheidsvormen mag, maar je en jij mag ook.

Neem vooral contact op en waag de stap om bekend te worden via onze website. (Misschien lezen de uitgevers of paarden-magazines wel mee...  (en niet te vergeten jouw eigen familie, vrienden en je lievelingspaard!))
Foto
Boekrecensie: Liefde voor IJsland

Wat geven wij voor een mooie column of artikel?  Een podium om je te laten horen, een website die reeds bekend is en een groot publiek heeft.  Én je krijgt bewondering!*
Een link naar jouw eigen website mag, maar ook naar jouw LinkedIn pagina, Facebook of bedrijf.

Wij verwachten wel terug dat alles wordt gedeeld op Sociale Media.

* Wij zijn geen commerciële instelling dus er zijn GEEN VERDIENSTEN aan verbonden.

emailadres: PaardenColumns@gmail.com

Op naar een topjaar!

1/20/2021

 
Foto
Foto: Marlon Radema
Serie: op naar de top!

Wat doe je als 24-jarige studente als je geliefde verzorgpaard dreigt te worden verkocht naar Amerika?
Een lastige vraag voor Britt Neijzen.
Zij maakte lijstjes, sprak met mensen en dacht goed na.


Waar waren we gebleven?  Deel 12 alweer. Britt heeft een intensief jaar met Zoë achter de rug en wij bewonderen haar doorzettingsvermogen.  Op naar een topjaar!  En dat is zeker onze grote wens voor haar en haar mooie Zoë.


Deel 12: Op naar een top jaar!

Foto
Foto: Marlon Radema

Ik kan niet anders zeggen dan dat Zoë en ik op ons tandvlees het einde van 2020 hebben gehaald. Wat hebben wij een hoop pech gehad zeg... Zowel Zoë als ik kukelden van de ene blessure in de andere. Telkens als we net weer een beetje op de rit kwamen, liepen we weer tegen een nieuw probleem aan. 

Koliek!
Als klap op de vuurpijl kwam daar vlak voor oudjaar nog een kleine extra bij. Ik was Zoë aan het poetsen en het viel mij op dat ze heel heftig reageerde toen ik haar bij haar buik borstelde. Nog niet heel erg bizar, maar voor Zoë wel bijzonder omdat ze het normaal altijd heerlijk vindt om op haar buik gekriebeld te worden. Ik heb het even in de gaten gehouden maar over de volgende paar uur werd het steeds erger, ze was helemaal gespannen en ongemakkelijk. 

Ondanks dat ze gelukkig wel mestte was dit toch duidelijk buikpijn, en dus koliek! En dat betekende lopen. Eerst op het erf, maar al snel ook over het pad naast de weide en langs de weg. Na een tijdje leek er wat meer ontspanning terug te komen in haar lijf, ze liet haar hals los en zuchtte eens diep. Ik heb wel een uur met haar gelopen voor ik het aandurfde om te stoppen. Ze was tegen die tijd helemaal rustig en ontspannen. 

Met lood in mijn schoenen ben ik die avond naar huis gegaan, om een paar uur later weer op de weide te verschijnen. Zoë stond mij verbaasd aan te kijken. “Jeetje baas, wat doe jij hier zo laat?” Er was geen teken meer van de koliek van eerder die avond, dus ik kon iets geruster weer gaan slapen.

Foto
Foto: Marlon Radema

Op naar 2021
Dus zo laten we 2020 achter ons. De koop van Zoë was het grote hoogtepunt van afgelopen jaar, maar daarna heeft het ons nu niet echt meegezeten. Maar na regen komt zonneschijn, we kijken vol goede moed naar het jaar dat voor ons ligt. We hebben heel veel doelen en plannen en zelfs als we maar de helft hiervan waar kunnen maken, dan staat ons een jaar te wachten om nooit te vergeten!

Waar we nu eerst heel hard mee bezig zijn is afvallen, nou ja, Zoë dan. Voor het nieuwe eczeem-seizoen begint zou het mooi zijn als ze weer een beetje beter op gewicht is. Daarnaast is het ook voor enkele andere doelen best belangrijk dat ze de extra kilootjes kwijt is. Zo staan er lange afstandsritten op het programma, wil ik dit jaar toch echt wedstrijden met Zoë gaan starten en ik wil heel graag met Zoë naar de keuring deze zomer!

Genoeg te doen dus, maar het allerbelangrijkste is dat we dit jaar een hoop lol gaan hebben! (en hopelijk een beetje minder pech).

Livestream Friese Hengstenkeuring 2021. Was het wat?

1/17/2021

 
Door gastblogger: Overyvonne.nl
Foto
Friese hengstenkeuring 2021 vanaf de bank. Dat was niet de bedoeling. We zouden op de tribune zitten.  
 
Anders dan anders 
Door Corona was ook de hengstenkeuring was anders dan anders. Geen Frisian proms, geen publiek, geen fokkers aanwezig in de ring. Maar wel Friese hengsten, heerlijke muziek en blije eigenaren. Kortom, het was een dagje prima vermaak vanaf de bank. Veilig thuis.  
 
Geen favorieten in de ring 
Helaas hebben we vorig jaar afscheid genomen van Jasper 366. Na vele jaren de publiekslieveling te zijn geweest, was hij er voor het eerst niet bij. Met  een staande ovatie heeft het publiek vorig jaar afscheid van hem genomen. Ook de algemeen kampioen van 2020, Mathys 50, was niet aanwezig. Wegens omstandigheden, welke dat waren was niet duidelijk.  
 
Invloed op de paarden 
En hoe was het voor de paarden? Volgens de commentatoren Gerrit de Boer en Henk Dijkstra presteerden sommige paarden beter. Voor al de jongere hengsten. Want wees eerlijk, wanneer jij een topprestatie moet leveren, wil je dat liever voor ruim 9.000 man doen of voor een handjevol mensen? 
 
Maar voor sommigen hengsten was het anders. Die draven beter op het enthousiasme van het publiek. Zullen die het publiek nu ook echt gemist hebben? Thuis op de bank hebben we het wel gemist. Het applaus, de staande ovaties, het maakt het toch net wat specialer. En toch was het genieten. Van de hengsten, het Fries, de spanning, de passie en blijdschap van de eigenaren.  
 
Op naar betere tijden
Net als voor bijna alles op dit moment, hopen we ook voor de hengstenkeuring op betere tijden in 2022. Want als alles goed gaat, zitten we volgend jaar gewoon weer op de tribune. Nou ja gewoon? Wanneer raken we de angst om besmet te worden door een ander kwijt? Wanneer kunnen we weer gewoon ademhalen zonder angst voor virusdeeltjes? Gelukkig hebben we op de tribune niet veel tijd om hierover na te denken. De Friese hengsten zullen voor genoeg plezier en afleiding zorgen! 
Foto
GastBlogster:  Yvonne Dijkstra - OverYvonne.nl

Op mijn eigen site: www.overyvonne.nl kun je meer blogs, columns en recepten vinden. "Roze Draad " voor mijn site is plezier in het leven. Ik schrijf graag over de leuke dingen die ik doe en meemaak. Met passie, maar regelmatig ook met gestuntel. Wie weet kan ik je inspireren tot het doen van leuke dingen of tot het lezen van een leuk boek. Voor de site boekrecensiesblog.nl schrijf ik regelmatig boekrecensies over onder andere feelgoodromans en kookboeken. 
Wie ik ben? Ik ben Yvonne, getrouwd, trotse moeder van twee kinderen. Wonend in Groningen. Al iets meer dan veertig jaar geniet ik van elke dag. En ik hou ervan om met een roze bril alles positief te bekijken. Naïef? Soms, maar zolang ik die roze bril ophoud is dat niet erg!

Quirine vertelt

1/10/2021

 
Foto
Laat ik mezelf eerst even voorstellen. Ik ben Quirine en ben 23 jaar, heb een zoontje van 4 jaar. Ik werk al sinds mijn 12e met paarden en rijdt ook al sindsdien. Vandaag ga ik vertellen hoe mijn paarden passie begon.

Paarden als therapie
Toen ik 12 jaar oud was, was ik vooral heel onzeker over mezelf en kon me om alles druk maken wat een ander zei. Daarop is mij voorgesteld om op paardrijden te gaan, dit werd vaak ook therapeutisch ingezet. Echter leek mij dit verre van een goed plan. Ik was namelijk doodsbang voor paarden.

Bang voor paarden
De mensen die mij nu kennen geloven mij echt niet als ik ze dit verhaal vertel. Maar ik moest twee keer proberen te gaan paardrijden, mocht ik het dan nog helemaal niets vinden, dan werd de therapie afgeblazen.

Nou daar gingen we mijn eerste keer. Ik moest op een pony genaamd Paultje maar ook al beweerde de instructrice mij dat het de braafste pony van stal was, ik vond hem levens gevaarlijk. De pony werd voor mij opgezadeld en we gingen naar de binnenbak.

Daar wist ik mijzelf over te halen om in ieder geval naast de pony te gaan staan. Dat vond ik al heel wat en ze moesten beloven dat de pony goed vast gehouden werd. Ik moest er niet aan denken dat ie ging lopen...
Na een half uur op me in te praten wisten ze me over te halen om op te stappen. Al die tijd heeft die pony echt geen hoef bewogen. Toen ik er eenmaal opzat bleven we nog een kwartier staan. Stiekem vond ik dat al heel lief van Paultje.

Wég angsten!
De week erop gingen we weer. Toen zat ik er wel iets sneller op en ging het steeds beter. Ik heb wel maanden alleen op Paultje gedurfd. maar zo kwam ik langzaam maar zeker wel over men angst heen..

Inmiddels heb ik een opleiding gevolgd tot paardengroom en succesvol afgerond.  Op dit moment volg ik een opleiding tot dierenartsassistent en ga ik voor Paardencolumns leuke en  grappige dingen die ik mee maak als  stalmedewerkster. Ik ga ook schrijven over hoe ik paarden, met gedragsproblemen of een trauma, help
door middel van join up en t-touching.

Tot later !
Foto
Mijn zoontje Jayden en de pony Joe

Weer eens op de trailer

1/6/2021

 
Serie: een magische droom
Foto
Voor de afwisseling wilde ik Millana weer eens op de trailer hebben. Het was al weer even geleden en ik denk dat het goed voor haar is als we het zo nu en dan blijven oefenen. De trailer moet natuurlijk een fijne plek zijn en blijven want, wie wil er nu een nerveus paard op de trailer?

Erop uit!
Omdat mijn bonusdochter gestopt is met rijden en we nog tot einde december de sleutel van de binnenbak van de rijvereniging hadden, leek me dat een leuk uitje. Millana is nog nooit in een binnenbak geweest, dus ik was heel benieuwd hoe ze dat zou vinden.

De trailer in...
De trailer in ging prima, ze vind het wel een klein beetje spannend, maar ze is er niet bang voor en…. een snoepje doet wonderen!
Vijf minuten later staan we op het terrein van de vereniging en stapt ze na even aarzelen achteruit de trailer af . In eerste instantie leek haar omdraaien in de trailer logischer, maar aangezien ze dat van mij niet mocht liep ze toch maar achteruit.

Een vreemde omgeving
Van het vreemde terrein keek ze niet echt op. De rubber mat vlak voor de ingang was natuurlijk wel een heel raar ding. We zijn er even een paar keer overheen gelopen en toen had de rubberen mat niet langer haar belangstelling.

De binnenbak vond ze niet erg indrukwekkend. Maar wauw! Wat een prachtpaard! (ze ontdekte zichzelf in de spiegels) Ze heeft zichzelf even goed van alle kanten in de grote spiegels bekeken.
De ramen van de kantine vond ze vreemd. Je ziet jezelf weerspiegelen in het glas, maar zodra je ernaar toe loopt, zie je vooral wat er binnen staat. Toch wel een beetje een teleurstelling als je jezelf knap vind haha..

Mijn twee jongens van bijna twaalf en negen waren ook mee. Ook zij hebben nog even met haar door de bak gewandeld en gerend. En goh, wat deed ze dat super. Met de lichtste druk op het touw liep ze mee met de jongens. Als ik dat zie gebeuren, maakt mijn hart een sprongetje van geluk. Ik weet dan dat het spelen/leren samen de juiste uitwerking heeft. Met lichte aanraking of contact is Millana nu gemakkelijk te leiden.

Kerstversiering
In het kader van schriktraining en kerst leek het mij ook wel leuk haar nog wat te decoreren met kerstversiering. Natuurlijk vond Millana dit helemaal prima!

Binnenkort gaan we samen met de dochter van een vriend naar het bos. We nemen dan niet alleen Millana mee maar, voor het eerst ook een pony die ze nog niet kent. Natuurlijk zorgen we voor een kleine voorbereiding, want we willen graag dat dit goed en veilig gaat verlopen. Spannend hoe dit zal gaan...
Foto

The chronicles of Prinses Sunny en Prins Pretje

12/29/2020

 
Foto

Deel 13: Het komt altijd weer goed!


De vorige keer was allemaal niet zo positief helaas, maar ik kan zeggen dat ik gelukkig een fantastische plek heb gevonden. Nog beter dan de vorige plek, wat een geluk! Prinses Sunny en kleine Pretletter kunnen lekker 24/7 buiten staan met inloopstal! En dat in de Randstad, hoe blij kun je zijn. Nou, ongelooflijk blij natuurlijk.

Op naar het volgende avontuur
En ik heb ook nog eens een superleuke nieuwe verzorgster gevonden. Ik was natuurlijk heftig op zoek naar plek, maar hoe vind je iets wat helemaal bij je past? Er was maar één berichtje nodig om niet alleen plek te krijgen maar zelfs een hele bedrijf over te kunnen nemen. 

Ja, dat klinkt leuk hoor, nee liever gezegd dat is DE droom natuurlijk en toch ja wat moet je ermee. Ik werk in de zorg, kan mijn cliënten niet zomaar achterlaten, helemaal niet tijdens Corona. Toch maar kijken, want de nieuwsgierigheid is groot en dit krijg je niet iedere dag aangeboden. 

Dus ik de stoute schoenen aan en kijken naar een opfok. 
En nee niet rendabel nu maar ik kan daar wat van maken. 

Zondags manlief mee en ook hij is enthousiast.  Dus ik neem vrij halve dagen en duik erin. En Sunny en Pret mogen mee, als opvoed-ruin en moeder-kloek. 

De naam...
Met het starten kom ik meteen narigheid tegen, de naam oehhhh de naam, die staat niet als lekker bekend dus andere naam verzinnen. 

The Sunny Surprise Stables is geboren. Sunny natuurlijk want is mijn Tinkerliefde van m'n leven en het betekent ook zonnig en vrolijk. Surprise want zo heet Pret eigenlijk en dat betekent verrassing. 

De vrolijke verrassingsstal dus, opfok maar dan net even iets anders.  En zo is gebleken, dit kan ik, best heel goed zelfs. 
Het loopt als een trein, fantastisch en mijn nieuwe verzorgster kan werkelijk alles met Sunny dus vooralsnog een succes. 

Hoe zal dit allemaal verder gaan lopen?
Dat lezen jullie de volgende keer.

Ook wil ik even iedereen een fijn Nieuwjaar wensen, hopelijk is de Covid toestand in 2021 voorbij.

Monique Schild Don

Foto
Wat ging hier aan vooraf?

Lees alle tien delen over de aanschaf van een 'staatsgevaarlijke tinker' tot en met de fase (zadelmak!) waarin Monique en Sunny (en Pretje) nu leven.  

... de hele serie ...

The chronicles of Prinses Sunny en Prins Pretje

12/24/2020

 
Foto

Deel 12: we moeten weg!

Wat kun je nog vertellen tijdens Corona? Het leven kabbelt een beetje voort. Het werk in de zorg gaat gewoon door en wordt steeds drukker en drukker. En aangezien er maar 24 uur in een dag zitten wordt het iets lastiger om de aandacht aan Sunny en Pretje te verdelen.

Intussen is mijn verzorgster gestopt en daar sta je dan met je twee paardjes. Wat we wel kunnen, want daar geloof ik in , niet in beperkingen maar in mogelijkheden, doen we en dat is echt een heleboel.

Loswerken en los springen dat vinden ze echt heel leuk .
Wandelen met Pretje, beetje grazen en af en toe een kroeltje van Sunny zit er tegenwoordig ook in. We zitten intussen in augustus en de zomervakantie is geweest. Het was ook een drukke tijd op stal omdat sommige mensen toch op vakantie gingen en ook die paardjes moeten verzorgd worden dus even extra aan de bak.

En toen ging het mis...
De pensionhoudster is ook redelijk aan het einde van haar Latijn en ging compleet door het lint met de nodige scheldkanonnades erbij. Ik dacht altijd dat paardensport een elite sport was maar daar ben ik wel van terug gekomen. Ik zal jullie de details besparen maar elitair was het niet in ieder geval, ik moest weg meteen!

Dus trailer geregeld, een nieuwe plek geregeld en ik kwam op stal om ze te halen want ze zou ze aan de straatkant zetten voor zover iemand überhaupt bij Sunny in de buurt kan komen, maar toch je neemt het risico niet. Ineens lijkt het wel een slechte soap en mevrouw weigert de paspoorten te geven dus trailer kon weer terug en ik zit as we speak in mijn opzegtermijn.

Hebben jullie zoiets wel eens meegemaakt?
Ik had dit wel eens gehoord dat dit kan gebeuren, maar gelukkig nooit zelf meegemaakt.

En nu?
Zal ik ooit nog zo'n plek vinden?
Of vind ik een nog betere plek?

Onzeker ga ik deze uitdaging aan en dit avontuur, want ook dit avontuur kan er wel bij. Opgeven staat niet in mijn woordenboek, dus wat gaat het worden..

Dat lezen jullie de volgende keer. Wordt vervolgd!
Foto
Wat ging hier aan vooraf?

Lees alle tien delen over de aanschaf van een 'staatsgevaarlijke tinker' tot en met de fase (zadelmak!) waarin Monique en Sunny (en Pretje) nu leven. 

... de hele serie ...

Bang? Nou dat valt wel mee hoor!

11/30/2020

 
Serie: een magische droom
Foto
Mijn trots, mijn lieve Schwarzwälder Fuchs meisje, wat doet ze het goed. Ik geniet van haar ontwikkelingen en groei. Het is en blijft een echte puber. De ene keer is ze heel lief en zacht, maar als ze jaloers is of iets anders wil dan dat ze op dat moment krijgt, reageert ze kribbig, haha.

Een vast maatje
Inmiddels staat onze shetlander “Jodie” permanent bij Millana. Voorheen liep ze in de kudde ernaast en haalde ik haar zo nu en dan naar de paddock waar ook Sterre en Burberry (de minishet en rijpony van mijn bonusdochter) staan. Omdat mijn bonuskind heeft besloten te gaan stoppen met rijden en haar pony gaat verkopen, wilde ik dat Millana voor die tijd een vast maatje had. Millana kan nogal onaardig reageren, dus Jodie heeft echt even moeten wennen.

Het gaat steeds beter gelukkig. Maar ik maakte mezelf toch wat zorgen. In het begin joeg Millana Jodie steeds weg, draaide haar kont en trapte haar zelfs als ze in de buurt van de inloopstal kwam. Nu durft Jodie steeds meer en komt ze soms zelfs in de stal wanneer Millana er ook in staat. We boeken dus vooruitgang!
Foto
Naar buiten en oefenen!
Voor de afwisseling zijn we (ik en Millana) van de week maar weer eens een klein stukje buiten het erf gaan wandelen. Ze was super braaf. Wel merk ik dat ze wat sterker aan het worden is. Gelukkig luistert ze vrij goed en ondanks dat ze wat blij en springerig was, kon ik haar prima naast/achter mij houden. Ook heb ik haar weer eens op het erf aan de paal vastgezet voor een uitgebreide poetsbeurt.

Want veel dingen die we samen doen zoals poetsen op stal of in de paddock en longeren, die doen we eigenlijk allemaal zonder halster. Ze staat dus niet vaak vast. Het leek mij goed dat wel af en toe te blijven doen. Want hoe graag ik haar straks ook zonder hulpmiddelen wil kunnen rijden, ik wil ook dat ze met zadel en hoofdstel bereden kan worden en met gewoon tuig voor een koets kan lopen. Daarnaast moet ze in een trailer ook gewoon vast kunnen staan zonder dat ze het eng of als vervelend ervaart.

Hoe veelzijdiger ik het straks kan houden, hoe leuker het blijft voor haar en voor ons.

Schriktraining
Ik dacht, laten we eens wat schriktraining doen. Het lijkt mij dat je nooit te vroeg kunt beginnen met gekke voorwerpen en grote enge plastiek zakken in verschillende kleuren en maten.
Millana vind eigenlijk alles wel een heel klein beetje spannend in het begin, maar is snel overtuigt van het feit dat het geen kwaad doet. Dus of ze bang is? Nou, dat valt wel mee hoor!

Over zakken heen lopen en zakken over haar heen, welke kleur het gekke ding ook heeft, ze vind het prima. Zodra ze door heeft dat het eigenlijk niet eng is, wil ze vooral weten wat je ermee kan doen. Ze schraapt er dan overheen met haar voet en probeert het op te pakken.
De rolmaat was eigenlijk nog het meest spannend tot nu toe. Die maakt een raar geluid als hij uitgerold is en heen en weer klappert. Daarbij is hij soms ineens weg!? (gewoon opgerold natuurlijk haha..) Ik heb dit gewoon 20 x herhaald en heb haar beloond zodra ze ook maar in de buurt wilde komen. Met een 15 minuten, was het helemaal prima, maar het blijft een gek ding. Want als je in het gele lint wil bijten, is hij soms ineens weg?

Vertrouwen
We gaan dit nog veel vaker doen. Zodat ze straks al veel spannende geluiden en voorwerpen kent en leert vertrouwen op ons wanneer we zeggen dat het goed is.

Je hebt werkpaarden en sierpaarden

11/22/2020

 
Foto
Foto gemaakt door Marlon Radema
Serie: Op naar de top!
Wat doe je als 24-jarige studente als je geliefde verzorgpaard dreigt te worden verkocht naar Amerika?
Een lastige vraag voor Britt Neijzen.
Zij maakte lijstjes, sprak met mensen en dacht goed na.


Waar waren we gebleven?  'Zoveel zorgen'.
Maar Britt is altijd realistisch ook al droomde zij er ooit van om te werken op een Australische Ranch...
Foto
Foto gemaakt door Marlon Radema

Deel 11: Je hebt werkpaarden en sierpaarden

Ik heb al jaren een fascinatie voor het werken met paarden. Ik bedoel niet het trainen van paarden voor je werk, maar het werken met paarden als partner. Deze interesse is bij mij geboren doordat ik vroeger veel naar Mcleod’s daughters keek op televisie. Op de ranch zag je paarden die onderdeel waren van het werk. Ze hielpen met vee drijven en ze zorgden ervoor dat de dames zich makkelijk over de enorme ranch konden verplaatsen.

Australische droom
Het leek mij heel bijzonder om op deze manier met paarden om te gaan, niet als sport of vermaak, maar als partners in het werk. Zo begon mijn plan zich te vormen. Ik wilde dit ook meemaken en dus moest ik op zoek naar mijn eigen Drovers Run.
Ik had het allemaal uitgezocht en uiteindelijk ging mijn moeder met tegenzin akkoord. Na mijn examen ging ik een tussenjaar nemen en naar Australië. Daar had ik een programma gevonden waarbij ik alles zou leren over het werk op een ranch en daarna kon ik als echte cowgirl aan de slag.

Groningse werkelijkheid
Helaas blijf mijn droom precies dat, een droom. Tijdens mijn examenjaar besloot de regering dat ik bij de laatste lichting studenten zat die studiefinanciering zouden krijgen. Een tussenjaar zat er dus niet meer in en in plaats van mijn gewaagde reis naar Australië vertrok ik naar Groningen voor mijn studie.

In Groningen ben ik steeds meer met paarden gaan doen en natuurlijk heb ik Zoë ontmoet! Geen slecht alternatief dus. Toen JJ en ik plannen begonnen te maken om een rijbak aan te laten leggen, kon ik de kans niet laten liggen. De bak zou regelmatig gesleept moeten worden. We hebben geen minitrekker of grasmaaier met een sleep. Misschien kon Zoë op deze manier wel haar brokjes verdienen!

Fries werkpaard
Toen we een grote boom op ons erf gingen snoeien kwamen er enorme takken af die we zelf met geen mogelijkheid konden verplaatsen. Met de auto konden we er niet bij komen omdat de grond te nat was. “Bomen slepen is een tak binnen de paardensport.” Liet ik terloops vallen. “Nou prima, span haar maar in!”, reageerde JJ. Gelukkig had ik op internet al een oud tuig gevonden en Zoë was het tuig al gewend, dus ze was er helemaal klaar voor.

Dat was toch wel even spannend hoor, Zoë was best veel gewend aan dingen om haar lijf heen, maar trekken is natuurlijk wel iets heel anders. We hebben haar voor de takkenbossen gezet en gingen aan het werk. Ik kan niet anders zeggen dat Zoë zich heeft bewezen als stoer werkpaard en perfecte partner! Zonder blikken of blozen sleepte ze de zware stammen over het erf.

Dat smaakte naar meer! Toen de bak af was zijn we gelijk begonnen met het slepen. Van pallets hadden we een geïmproviseerde baksleep gemaakt. Ook dat doet ze ongelooflijk stoer. Zonder morren maakte ze de bak keurig vlak, oortjes erop en gaan! Zoë vindt het overduidelijk prachtig om mee te mogen helpen. Ze staat er toch altijd met haar neus bovenop als wij iets aan het doen zijn, en nu mag ze er gewoon deel van uit maken!

Ik geniet er heel erg van om op deze manier met Zoë bezig te zijn, zeker ook omdat ze zo ongelooflijk hard haar best doet voor mij. Ik heb een beetje een omweg genomen, maar ik heb toch gewoon mijn ideale partner gevonden!
<<Vorige

    NORMEN & PAARDEN

    Het leukste blog over paarden en pony's.
    Lees, lach, huil, geniet,
    huiver, wees kritisch
    en doe mee!

    Foto

    WIE ZIJN WIJ EN WAAROM DEZE BLOG?

    Foto
    Foto

    Categorieën:

    Alles
    Boekrecensies
    Fjorden Specifiek
    Gastblogs
    Gedichten
    Humor
    Inzicht
    JUNIOR
    Kado Tips!
    Kennis
    Lifestyle
    Oproepjes
    Promotie
    The Place To Be!
    Verdieping
    Zomerfeuilleton

    Foto

    Auteur:

    PaardenColumns wordt beheerd door Marga Kuitenbrouwer-van der Vet. Maar er doen  ook vele gastbloggers mee en een heel team achter de schermen!

    Foto

    Gastbloggers:

    Sanna van den Akker
    Elsa Boddéus
    Fenna de Boer
    Godart Bosmans
    Yvonne Daalhuyzen
    Yvonne Dijkstra
    Kim Dogger
    Ilona Greven-Lentz
    Noortje de Kok
    Natasja Kroes
    Britt Neijzen
    Edith Eri Louw
    Anita Rozendaal-Baaij
    Monique Schild Don
    Quirine Soer
    Inge Spee
    Hellen ter Weele
    Leuk! Ik wil ook bloggen!
    Meest gewaardeerde blogs:
    Die irritante reclame over matrassen... GRRRR!
    De gemiddelde prijs voor fjordenpaarden
    WE LOVE: Anabel van den Berg
    Een fotoshoot met jouw paard
    Stokpaardrijden
    Maleficent op paardenkamp
    Kopstoot
    Plezier met je paard!
    Paardenwinkelparadijs
    Verliefd op de veearts

    Konikpaarden in Bourtange

    Foto
    Paarden Columns © 2021
    Linken en citeren mag altijd. Herpublicatie op niet commerciële websites mag alleen o.v.v. mijn naam plus een link naar de website.

    Paardenfotografen opgelet: een mooie - internationale - website bouw je met:
    A R T F O L I O
    Foto
    De leukste en lekker leesbare boekrecensies! Ook paardenboeken komen aan bod. Hou je van lezen? Dan is Boekrecensiesblog (ook) jouw website !

    Hier jouw advertentie? Daar valt over te praten, oftewel: een reële vergoeding. Én een zak wortelen voor onze paarden natuurlijk.... 



    Archieven:

    April 2021
    Maart 2021
    Februari 2021
    Januari 2021
    December 2020
    November 2020
    Oktober 2020
    September 2020
    Augustus 2020
    Juli 2020
    Juni 2020
    Mei 2020
    April 2020
    Maart 2020
    Februari 2020
    Januari 2020
    December 2019
    November 2019
    Oktober 2019
    September 2019
    Augustus 2019
    Juli 2019
    Juni 2019
    Mei 2019
    April 2019
    Maart 2019
    Februari 2019
    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Mei 2018
    April 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    Januari 2018
    December 2017
    November 2017
    Oktober 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017

Aangestuurd door Maak uw eigen unieke website met aanpasbare sjablonen.