Normen & Paarden
|
 Op een regenachtige dag in maart bereiden mijn paardenvriendin en ik ons voor om een hengst te vervoeren naar de kliniek waar hij gecastreerd zal worden. De trailer is in orde, de tweejarige hengst weet wat een trailer is en we lopen relaxed voor op ons tijdschema.
“Kom maar, lieverd”, zeggen we en even later loopt de hengst keurig de trailer op. De stang erachter, daarna de touwen aan een goed halster vast en zo op het oog lijkt alles klaar voor een veilige, verantwoorde rit. De nachtmerrie begint pas op het moment dat we de auto starten. vervolg Mijn buurvrouw vraagt of ik met haar een keer een buitenritje wil maken. Zij op haar Fjord en ik op mijn jonge merrie. Na enig aandringen van haar kant zeg ik aarzelend: "Ja". Gelukkig is het plan niet al te gauw en kan er nog van alles gebeuren. vervolg  Ik kom niet uit een familie die van paarden houdt. Mijn liefde voor paarden is niet aangeboren. Sterker nog, mijn familie is als de dood voor paarden en hebben geen flauw idee waar ik mee bezig ben. Het verschil tussen een paard en een ezel weten ze wel. Maar dat is ook alles. vervolg  Artikel verschenen in de Vrijruiter, augustus 2018 Konikpaarden in Bourtange: zo kan het ook.    volledige artikel: Konikpaarden in Bourtange
Ik zocht naar het woord voor een mens die niet van dieren houdt. Bestaat dat wel? Ik heb er namelijk een paar in mijn omgeving en ik probeer al jaren aan te tonen dat er iets aan hun mankeert. Dit probeer ik ook wetenschappelijk te onderbouwen, zodat ik dan sterker in mijn stalschoenen sta. Ik denk dat er iets in hun hersens ontbreekt. Een stofje of zo.... Herkennen jullie dit? Ik zal geen namen noemen maar één ken ik van nabij. Op een bijzondere dag van het jaar, is het weer eens een vreemde en onaangename ervaring. vervolg  Fjordenveulen 'Obelix' 2018, Fjorden Centrum Westerwolde Een paard via Marktplaats (ver)kopen is bezopen. Of toch niet? “Moet voor het weekend weg……………” “Tegen ieder aannemelijk bod…….” “Ruilen tegen een zadel (of trailer)………” vervolg  Er loopt bij ons een driejarige ruin in de wei. We moeten hem nodig eens zadelmak maken. De ruin is nog zo groen als de wei waarin hij loopt te grazen. Tijd voor een PVA van dit paard. Plan van aanpak dus….. vervolg  Boeken vol zijn er geschreven over de opvoeding van een paard of pony. We willen tenslotte allemaal het dier straks gaan gebruiken en volgen dan ook stapsgewijs de weg hiernaartoe. Na de geboorte, zes maanden bij mamma, dan afspenen en samen met leeftijdsgenootjes in de wei laten opgroeien. Af en toe een aai gaan geven, de hoefsmid laten komen, ontwormen en verder op gepaste afstand de natuur zijn gang laten gaan. Daar staat ie dan drie jaar later: een uit de kluiten gewassen jongeling, klaar voor de grote (paarden)wereld. vervolg  We schrijven 1997. Ons eerste veulentje van een valkkleurige Welsh Cob merrie werd geboren. Daar lag hij, onder de deur verstopt zodat ik hem met de camera niet eerder had kunnen zien. De hele nacht had ik op de camera liggen kijken maar er was niets bijzonders gebeurd. Toch wel, want toen ik de staldeur open deed, struikelde ik over een wit pakketje leven. Een veulen ! Even later probeerde het te gaan staan. “Het” want ik wist nog steeds niet of het een hengstje of een merrie was. Daar kwam ik echter snel achter. Dit witte ding had roze geslachtsdelen die je niet kon missen….. vervolg 
|
|
Aangestuurd door
