 Fjordencentrum Westerwolde
In 2020 overkwam Fjordencentrum Westerwolde een drama dat geen paardenmens ooit zou willen meemaken. Een gezond veulen werd geboren maar stierf al na een paar dagen. Diagnose achteraf: het was mogelijk een rhesusveulen geweest. Deel 1: Was het een rhesusveulen? Een gezond veulen wordt geboren tijdens een bevalling, die verloopt volgens het boekje. We zijn erbij en genieten van ieder moment. Vooral het moment dat het veulen eindelijk staat op haar lange, slungelige benen en de uiers van de merrie heeft gevonden. Gulzig slurpt ze de eerste slokken biest naar binnen. Wat waren we blij en opgelucht. En wat is het bizar om achteraf te constateren, dat die lekker warme biest puur vergif voor het veulen was, en een paar dagen later leidde tot haar dood...  Vanaf zondag 18 juli starten we een nieuwe serie: Rhesusveulen S.O.S. Fjordencentrum Westerwolde
In 2020 overkwam Fjordencentrum Westerwolde een drama dat geen paardenmens ooit zou willen meemaken. Een gezond veulen werd geboren maar stierf na een paar dagen. Vermoedelijke diagnose achteraf: het was mogelijk een rhesusveulen geweest.  Zinloos geweld, genderloos, werkeloos, dakloos of gewetenloos geld-graaien. Woorden die feilloos aangeven wat er in onze maatschappij speelt.
In de paardenwereld zijn er nog véél woorden die eindigen op -loos. Het is misschien niet zinloos hier eens nader op in te gaan.  Sla een willekeurig tijdschrift open (of blog) en tel voor de grap eens hoe vaak het woord GENIETEN wordt gebruikt. We moéten genieten. Genieten van het weer, genieten van je vrienden, van eten, sport en vooral genieten van jezelf. Ik geniet, jij geniet, wij genieten, wij hebben genoten, wat een genot. Tjonge, jonge, je zou er doodmoe van worden. We genieten wat af …
 Er zijn dit jaar inmiddels al veel veulens geboren. Her en der zien we ze in de wei staan en genieten we van die prachtige nieuwe leventjes. Veulentjes languit liggend in het voorjaarsgras en moeder veilig in de buurt. Of veulens die de benen strekken en dartelen door de wei. Zo mooi!
 Op een regenachtige dag in het voorjaar bereiden mijn paardenvriendin en ik ons voor om een hengst te vervoeren naar de kliniek. Hij zal daar gecastreerd worden. De trailer is in orde, de tweejarige hengst weet wat een trailer is en we lopen relaxed voor op ons tijdschema.
Gastblog: Redschrijft  Als je doet wat je altijd al deed… dan krijg je wat je altijd al had! Paardrijden gaat net zo veel over ons mensen als onze paarden. Misschien gaat het zelfs nog wel meer over onszelf dan over onze geliefde hoefbenige. En ik ben blij dat daar steeds meer aandacht voor is.
 Er loopt bij ons een driejarige ruin in de wei. We moeten hem nodig eens zadelmak maken. De ruin is nog zo groen als de wei waarin hij loopt te grazen. Tijd voor een PVA van dit paard. Plan van aanpak dus…..
 De Oostvaardersplassen benoemen bij een paardenliefhebber is als zout op open wonden strooien. Beter om dat niet te doen. Onmiddellijk laait er een gigantische discussie op over het wel en wee van de Konikpaarden...
 “Mammáá, mammáá ”, roept m’n zoontje terwijl hij komt aanrennen naar de stallen waar ik aan het werk ben. “Een spook, een spook, een zwart spook”, roept hij. Achter hem komt iemand aanlopen.
 Na de geboorte, zes maanden lang bij mamma, daarna afspenen en samen met leeftijdsgenootjes in de wei laten opgroeien. Af en toe een aai gaan geven, de hoefsmid laten komen, ontwormen en verder op gepaste afstand de natuur zijn gang laten gaan. Daar staat ie dan drie jaar later: een uit de kluiten gewassen jongeling, klaar voor de grote (paarden)wereld.
En dan?  In onze verkoopadvertentie staat dat onze merrie een ‘gouden’ karakter heeft. Dat klinkt altijd vrij overdreven, maar in dit geval is dit terecht. We kennen de merrie door en door en hebben heel wat uurtjes met haar doorgebracht.
 Ik zocht naar het woord voor een mens die niet van dieren houdt. Bestaat dat wel?
Ik ken er namelijk een paar en ik probeer al jaren aan te tonen dat er iets aan die mensen mankeert. Ik denk dat er iets in hun hersens ontbreekt. Een stofje of zo...  Ik sta de paddocks uit te mesten en mijn gedachten staan op nul. Een heerlijk ontspannen klusje dat bij de dagelijkse routine van veel paardenmensen hoort. Maar er is iets vreemds aan de hand... Hè? Nu al lente? De eerste sprieten van die ellendige, woekerende smeerwortels steken alweer uit de grond en ik zie ineens een paar Jacobskruiskruidroosjes die het wederom aandurven om in mijn weiland te gaan groeien. Het is bovendien zo warm dat ik mijn jas uitdoe. Klimaatontkenners Willen de klimaatontkenners even langskomen? Het is echt geen winter hier hoor! En wij maar hopen op een dik pak sneeuw, een Elfstedentocht en briesende witte paarden in de sneeuw. Waterbakken te lijf gaan met een flinke schop om het ijs te breken. Glijdend op je laarzen stoeien met klompen mest en een kruiwagen die glibberig koud aanvoelt. En een paard rollend door de sneeuw met zijn nèt nieuwe deken aan. Alle ellende, al het plezier. Het hoort gewoon zo. Maar waar is de winter (gebleven) ? Social Media: Op Social Media lijkt iedereen gelukkig te zijn. "Het gaat de goede kant weer op", "Ahh, lekker straks weer in bikini", "Genieten joh!", wordt er massaal in koor geroepen. Wij mensen zijn een raar soort. We denken op (te) korte termijn, hebben een slecht geheugen voor wat betreft de geschiedenis en kijken niet verder dan ons eigen tuinhekje (weilandhek in ons geval). Dus besluit ik maar even onze paarden aan het woord te laten:  "Meiden wat vinden jullie er nu van?" Onze oude merrie kijkt mij aan, slaakt een diepe zucht en gaat vervolgens verder met haar hooi op te eten. Wellicht is dit statement van haar álles-zeggend. De jonge, drachtige merrie wil wel even haar ei kwijt. Gelukkig niet letterlijk, want de dracht moet nog een tijdje. Ze is stront-chagrijnig en wijst mij op het feit dat ze al bijna alleen maar hooi krijgt en het sappige gras mist. Haar geklaag is duidelijk. Ze is een Fjord; ze houdt van kou en een pak sneeuw op haar rug. Onze jaarling kijkt mij vragend aan. Ze begrijpt er weinig van. Sneeuw? Hoe ziet dat eruit dan? Witte regen? Hagel? Kou? Ze schudt haar hoofd en loopt van mij weg. Ze sluit zich aan bij haar moeder (de oude merrie) en gaat verder met eten. Rassen-discriminatie? Ik kan zo langzamerhand mijn conclusie wel trekken, hoe de paarden denken over het wegblijven van de winter. Maar de drachtige merrie is toch slimmer dan ik dacht. Ze vindt dat ik mijn vraag ook aan 'andersoortige paarden' moet vragen om een goed beeld te krijgen van de mening van paarden in het algemeen. Ze beticht mij nog nèt niet van rassendiscriminatie. "Vraag het maar eens aan die hete sprieten", zegt ze, en wijst met haar voorhoef naar de Arabische volbloeds van de verre buren. "Die zijn wel wat gewend en verheugen zich vast alweer op de hete zon op hun donder". Zou het echt zo zijn? Ik betwijfel het. Wellicht kunnen zij beter tegen de hitte. Maar een beetje paard - vooral in Nederland - moet toch een normale zomer waarderen met vooral GROENE weilanden. Geen hitte en verschroeid gras. En geen miezerige, grijze winters maar échte winters met witte sneeuw.  Foto: de mooie Fries van Britt van de serie: Op naar de top!  Hoe herken je échte paardenmensen? Aan stalschoenen met geruite sokken? Of waxjassen en spijkerbroeken? Aan per ongeluk achtergebleven strootjes op hun kleding of in hun haar? Of aan hun disciplinaire levensstijl... Dwingende discipline Je herkent paardenmensen vooral aan het laatste. Want als je paarden hebt of verzorgt is er een regelmaat die vanzelfsprekend is, maar voor niet-paardenmensen soms moeilijk te begrijpen is. Je kan het wel laat maken tijdens een feestje of etentje, maar de paarden moeten 's ochtends weer gevoerd worden. Uitslapen is er niet bij. En is jouw paard in training? Dan ga je rijden of longeren, ongeacht of je hoofdpijn hebt of dat het regent.  (veel) Eisende etmaal Paardenmensen hebben vaak een etmaal afgesteld op de behoefte van het paard. Wordt het twee of drie keer per dag gevoerd? Iedere dag uitgemest of is er meer een weekritme dat goed werkt? Hoe het etmaal er ook uit ziet, het is geen gunst maar een eis. Een voerbeurt overslaan, een paard 24 uur op stal laten staan of een uitmest-ronde overslaan, is helemaal niet ter sprake. Op een uur of half uurtje komt het vaak niet aan, maar een etmaal is een etmaal en een paard vaart wel op routine en regelmaat. Spartaanse seizoenen Zullen we de lastige winter maar overslaan? Wat een gedoe met klompen sneeuw onder de hoeven, bevroren waterbakken of erger: gesprongen waterleidingen en een spekglad erf. En wat dacht je van de herfst? Regen, regen en nog eens regen. Je laarzen verdwijnen in de modder en er is geen droog plekje meer te vinden in het weiland of in de paddock. Regendekens lekken door en je paard staat te snotteren. Lang leve de zomer! Maar is dat echt zo? Het eeuwige gevecht tegen horzels is geen pretje. Oververhitting is zeer gevaarlijk voor paarden en in de waterbakken groeien al algen na de schoonmaakbeurt van gisteren. Een zorgeloos seizoen? Echt niet!  Strakke schema's
Ooit de blog gelezen over paarden als levensstijl? Dat is toch niet niets, al die taken, al die strakke schema´s... Dan rest de vraag: wat is er nu eigenlijk zo leuk aan een paarden hebben of verzorgen? Al die zorgen, al die veeleisende taken, de strenge schema's.... Paardenmensen denken daar eigenlijk nooit zo over na. Je doet het gewoon. Waarom? Omdat het moet en omdat je graag een gezond paard wilt hebben en welzijn hoog in het vaandel staat. De dwingende discipline went en de grootste beloning is toch echt wel het gehinnik dat je tegemoet klinkt als je aan komt lopen.... (.. soppend met je laarzen door de modder, .. voetje voor voetje schuivend over een glad erf, .. of zwetend en zuchtend van de hitte....) Discipline moet zijn. En dat is gewoon vanzelfsprekend. |
NORMEN & PAARDEN
WIE ZIJN WIJ EN WAAROM DEZE BLOG?
Categorieën:
Alles
Auteur:PaardenColumns wordt beheerd door Marga Kuitenbrouwer-van der Vet. Maar er doen ook vele gastbloggers mee en een heel team achter de schermen! 
Gastbloggers:
Sanna van den Akker
Elsa Boddéus Fenna de Boer Godart Bosmans Yvonne Daalhuyzen Yvonne Dijkstra Kim Dogger Ilona Greven-Lentz Noortje de Kok Natasja Kroes Britt Neijzen Edith Eri Louw Anita Rozendaal-Baaij Monique Schild Don Quirine Soer Inge Spee Hellen ter Weele Meest gewaardeerde blogs:
Equus Canabis SERIE: OP NAAR DE TOP! Een houten paard is goud waard Tegen een STROOMSTOOTJE kunnen Die irritante reclame over matrassen... GRRRR! De gemiddelde prijs voor fjordenpaarden Een fotoshoot met jouw paard Stokpaardrijden Paardenwinkelparadijs Konikpaarden in Bourtange 
Paarden Columns © 2021
Linken en citeren mag altijd. Herpublicatie op niet commerciële websites mag alleen o.v.v. mijn naam plus een link naar de website. 
De leukste en lekker leesbare boekrecensies! Ook paardenboeken komen aan bod. Hou je van lezen? Dan is Boekrecensiesblog (ook) jouw website !
Hier jouw advertentie? Daar valt over te praten, oftewel: een reële vergoeding. Én een zak wortelen voor onze paarden natuurlijk....
September 2021
|
