Van een trouwe lezer kregen we onderstaande You-tube video doorgestuurd. Mooie muziek, mooie beelden en mooie paarden.
Luister en geniet!

Altijd mooi: sprookjes-achtige foto's van vrouwen met paarden. Heerlijk om weg te dromen en even te genieten van paarden met vleugels, vrouwen met lange gewaden en New Age-elementen. En als dat ook nog eens wordt gecombineerd met de mooie, sfeervolle muziek van Enya...

Het is vandaag internationale vrouwendag. Dat betekent dat alle vrouwen over de hele wereld in het zonnetje worden gezet. Moeder, tante, buurvrouw, nichtje, baas, vriendin, collega en vriendinnetje van je bonusbroer etc. Iedere vrouw dus.

Maar op PaardenColumns gaat het natuurlijk over PAARDENVROUWEN.  Iedereen weet dat achter ieder 'gewoon' paard of ieder toppaard of zelfs iedere wedstrijddeelnemer een geweldige vrouw staat!

Naar aanleiding van de blogs: Zelf paardenkleding maken? Tuurlijk wel!  en Hoe maak jezelf paardenspullen? kregen wij vragen van lezers over stoffen, naaimachines en extra onderdelen.

Welke stoffen zijn geschikt voor het maken van paardendekens en spullen?  En wat is bijvoorbeeld het verschil tussen katoen, canvas en keperkatoen? Welke stof gebruik je voor een staldeken en welke stof voor een outdoordeken?

En:  "Hebben jullie een advies voor een sterke naaimachine?"

Onderstaand antwoorden op de meeste vragen die we kregen.  Indien jouw vraag of antwoord er niet bijstaat... stuur gerust nog een mail.
Maar we denken dat je met onderstaande informatie een heel eind zal komen.

Door de corona-maatregelen zijn de avonden lang en hebben velen van jullie misschien wel tijd over.  Puzzelen, boeken lezen en Netlfix? Leuk, maar we nog een goed idee. Creatief bezig zijn:

Zelf paardenkleding maken lijkt moeilijk maar het valt mee.  Als je een naaimachine in huis hebt en zelf al kussens of jouw eigen kleding hebt gemaakt, dan is het maken van paardenkleding een fluitje van een cent.

Geen ervaring met de naaimachine?
Mocht je nog helemaal geen ervaring met de naaimachine hebben, maar het toch een leuk idee vinden, dan hebben we enkele tips voor jou.

• Op Youtube zijn vele tutorials en zelfs basiscursussen voor beginners.  Zoek vooral op 'naaien voor beginners' en je zal verbaasd zijn. Zelfs uitleg over de naaimachine, over naaibenodigheden zoals scharen, draad en garen en vele leuke dingen om zelf te maken,  stap-voor-stap uitgelegd.
  
• Een naaimachine koop je tegenwoordig zo online.  Een goede website is Matri.eu  Op deze website is veel uitleg welke naaimachine het beste geschikt is voor jou. Ook zijn er vele pagina's over de naaimachines zelf van onderhoud tot zelf repareren. Een naaimachine hoeft niet duur te zijn,voor weinig geld koop je tegenwoordig prima naaimachines.
  
• Goedkope stoffen koop je bij Budgetstoffen. bij de klantenservice kan je altijd om advies vragen als je niet helemaal zeker bent van jouw keuze.
  
• Heb je een paar oude lakens over? Niet weggooien!  Deze kun je uitstekend gebruiken om patronen te knippen als je een deken, zadelhoes of sjabrak zelf uit je hoofd wil gaan maken. Je kan het laken dan over je paard heen leggen en net zolang passen , meten en spelden tot je een mooie pasvorm hebt. Wees wel voorzichtig want jouw paard of pony zal het niet leuk vinden als je hem of haar per ongeluk prikt.
  

Makkie toch?
Vaak lijkt het moeilijk omdat het zoveel stof is.  Maar het gekke is dat dit het juist weer gemakkelijk maakt.  Het is misschien wel veel naaiwerk maar het maken van een blazer, een broek met een rits of een blousje met een mooie kraag, is in feite veel meer werk dan het maken van een paardendeken.  

Los daarvan zijn de stoffen voor paardendekens vaak fijn om mee te werken.  De stoffen zijn stevig, kunnen vaak tegen een stootje en als je een fout maakt, kun je de naden er weer gemakkelijk uit halen en opnieuw maken.

Het grote voordeel van zelf paardenkleding maken is dat je de kleding passend kan maken en uniek voor jouw paard of pony.
Wil wil er nou niet een leuke sjabrak of mooie deken die exact op het paard past en uniek is? Ieder paard is uniek en vooral als je moeite hebt met de pasvorm van de standaard-dekens is een deken, masker, hood of hoofdkap zelf maken vaak dé oplossing.

SuitAbility 7570
Dit naaipatroon bestaat uit drie verschillende hoofdkappen en heeft maten XS tot en met XL. Van kleine pony's tot en met grote koudbloeden dus. Het bovenste model is een 'hood' die gemaakt wordt van lycra, een stof die een hoog stretch-gehalte heeft. Zo 'n kap wordt ook wel een zweetkap genoemd of een onderhoes om schuurplekken te voorkomen. De andere twee modellen zijn kappen voor transport of voor stal. Deze kappen worden gemaakt van canvas en gewatteerde stoffen. De kappen sluiten met banden met klittenband en man-vrouw sluitingen.

Het naaipatroon is geschikt voor naaisters die al een beetje ervaring hebben. Het is geen moeilijk patroon maar het is wel aan te raden om hier niet mee te beginnen als je nog niet veel ervaring hebt.

Voor alle naaipatronen geldt: de instructies zijn duidelijk en de tekeningen bieden veel uitleg.

SuitAbility 7606
SuitAbility 7606 is een naaipatroon voor een eenvoudige ponydekens in verschillende maten. Voor mini-paardjes, veulens, ponies en honden.
De dekens worden gemaakt van katoen, nylon en outdoor stoffen. Voor de zweetdekens worden wol en fleece geadviseerd. De warmere deken kan gemaakt worden van gewatteerde stoffen of zwaardere nylons.

De dekens zijn niet moeilijk om te maken en hebben weinig toeters en bellen zoals splitten, extra plooien of meerdere lagen stof.  De dekens sluiten met klittenband of man-vrouwsluitingen en nylon banden.

Het naaiptroon is ook heel geschikt om te 'oefenen'.  Misschien kan je eerst een ponydeken uitproberen voor een shetlander om deze vervoglens later voor jouw paard te maken.  Je bent dan minder stof kwijt en je kan kijken of je het patroon, de stof of het model geshcikt vind om in het groot te maken.

SuitAbility 7840
SuitAbility 7840 is een naaipatroon voor twee paardendekens om jouw paard schoon te houden voor een keuring of als extra onderdeken tegen schuurplekken.  De dekens worden namelijk gemaakt van stretchstoffen.  Dit heeft als voordeel dat de dekens vaak goed zullen passen en aansluiten. Als nadeel heeft dit dat het vrij lastig is om die stretchstoffen te knippen en naaien. 

Als jouw naaimachine een goede stretchsteek kan maken, dan is het heel eenvoudig. je hebt wel aparte stretchnaalden nodig, die izjn bij iedere (online) stoffenwinkels of naaimachinewinkels te koop.

Een stretchsteek is een steek die niet alleen vooruit naait maar ook steeds een stap achteruit. Hierdoor kan de stof blijven stretchen en trek je de draden niet kapot. 

De dekens zijn qua model eenvoudig en de sluitingen zijn helemaal gemakkelijk. De bovenste deken sluit met een man-vrouw sluiting, de onderste deken is aan de voorkant dicht.  Lekker warm voor het paard, maar vergeet alleen niet dat je de deken wel over het hoofd moet aandoen.  In eerste instantie vinden paarden dat vaak spannend of zelfs vervelend. Maar het went snel als je het jouw paard voorzichtig en met beleid aanleert.

SuitAbility 7700
Suitability 7700 lijkt in eerste instantie het gemakkelijkste patroon. Dit omdat de maskers een stuk kleiner zijn dan volledige dekens en kappen, maar dat is niet zo. Een paardenmasker heeft veel meer extra's om het goed te laten passen op het paardenhoofd.  Ook de oren maken is geen eenvoudige klus.

Het naaipatroon biedt vijf verschillende maten en is bedoeld voor vliegenmaskers met of zonder oren. De maskers sluiten op het paardenhoofd met fleece, zodat ze geen schuurplekken krijgen.

Stoffen die gebruikt worden zijn netstoffen, nylon  en/of canvas.  Met een beetje hulp van iemand met veel ervaring met naaien, zijn de maskers prima te maken.  Het fijne is ook dat je de maskers echt goed passend kan maken als je vaak even test op het paard zelf. Hoe beter het past, hoe minder kans op schuurplekken of dat het kapot gaat. Dit geldt ook voor de dekens, hood en kappen.

Extra tips & tricks:

• Let op de naaipatronen zijn wel in het Engels.  Voor de meeste mensen zal dit niet lastig zijn. Als je sommige termen niet kent, check dan even op Internet.
• Neem de naaipatronen over op patroonpapier en knip ze daarna pas uit. Op die manier kun je de naaiptronen heel houden en later nog eens voor andere maten gebruiken.
• Begin met het eenvoudigste project dat er is: SuitAbility 7606 of 7840.
  
• Of begin om te oefenen met een zadelhoes. Hier zijn geen naaipatronen van, maar je kan dit simpel zelf maken: haal uit een oude zadelhoes het elastiek en neem het patroon over of leg de lap stof over jouw zadel heen. Knip deze rondom 30 cm groter dan het zadel. Zoom de hoes om en doe een elastiek door de zoom heen. Klaar is kees!
  
• Goedkope stoffen vind je bij o.a. Budgetstoffen. De meeste stoffen (wol, fleece of canvas) zijn echt niet duur.  Jouw eigengemaakte paardenspullen  zullen sowieso ver beneden de prijs liggen van die in de winkel.
• Maak het jezelf niet te moeilijk, houd je aan de naaipatronen en als je wat meer ervaring hebt, kun je nog altijd de patronen aanpassen of uitbreiden.
• Zorg er wel voor dat jouw naaimachine de dikte van de deken en sluitingen aan kan. Lederen sluitingen en riemen zal niet gaan.  Deze kun je wel eventueel door een schoenmaker erop laten zetten. Zij hebben vaak leer-naaimachines.
• Chiquer dan chique: een borduursel van de naam van je paard erop op de deken of andere spullen maken! Dit kan je bij gespecialiseerde bedrijven laten doen, of misschien heeft jouw oma, moeder, buurvrouw of creatieve vriendin wel een naaimachine die ook kan borduren!

Het maken van spullen voor jouw paard is echt niet zo moeilijk als je denkt. Suitability biedt leuke naaipatronen om uit te proberen. Het kan je zelfs veel geld besparen. Én je hebt iets unieks en op-maat-gemaakt voor jouw pony of paard.

Oh... en de hond! 

Het is al weer zo lang geleden dat het bijzonder is: onze omgeving is bedekt met een laagje sneeuw.  In Nederland en België valt gemiddeld ongeveer 3 dagen per jaar sneeuw, maar er gaan jaren voorbij zonder sneeuwval van betekenis.  We hebben in ieder geval vandaag een sneeuwdag te pakken!

Sneeuw en paarden
Wat is er toch met sneeuw en  paarden. Paarden die galopperen door de sneeuw, lekker gaan liggen rollen en briesend weer opstaan met een flinke bok erachter aan. Wij genieten omdat zij ook genieten! En wat zullen de veulens, jaarlingen en tweejarigen verrast zijn. Dít hebben ze nog niet eerder meegemaakt.

IJsklompen en ijs-eters
Natuurlijk schuilen er ook gevaren in de sneeuw.  Paarden kunnen flinke ijsklompen onder hun hoeven krijgen en je moet er niet aan denken dat ze een flinke val maken. En dan zijn er ook nog van die grapjassen die sneeuw gaan eten met al het gevaar van een koliek van dien.

Ik wil naar buiten!
Als je je paard van stal haalt, let dan even op dat je niet meteen onderuit gaat op het erf. Check van te voren of de ondergrond glad is, of dat het pad naar de paddock of het weiland ongevaarlijk is. Je zal niet de eerste zijn die door het enthousiasme van het paard, onderuit gaat en door de sneeuw schuift...

Outdoor die-hards
Staat je paard permanent buiten, wees niet te snel bang dat hij of zij het koud zal hebben. Ze hebben een dikke wintervacht en kunnen best een flinke winter aan. Het zijn inmiddels echte die-hards en alleen extreme weersomstandigheden zoals ijzel kan gevaarlijk zijn.

Camera gereed!
En dan nu het allerbelangrijkste (ahum!): leg nog even snel de camera aan de oplader zodat die straks aan het werk kan. Honderden mooie foto's zullen we gaan schieten! Niet omdat het moet maar omdat het.... vandaag een bijzondere dag is!

Foto's zijn welkom !

En namens PaardenColumns aan alle paardenmensen, paarden en pony's:
VEEL SNEEUWPRET TOEGEWENST!

En een mooie oorwurm voor vandaag:  'White horses in the snow':

Hoe herken je échte paardenmensen?  Aan stalschoenen met geruite sokken? Of waxjassen en spijkerbroeken? Aan per ongeluk achtergebleven strootjes op hun kleding of in hun haar? Of aan hun disciplinaire levensstijl...

Dwingende discipline
Je herkent paardenmensen vooral aan het laatste. Want als je paarden hebt of verzorgt is er een regelmaat die vanzelfsprekend is, maar voor niet-paardenmensen soms moeilijk te begrijpen is.
Je kan het wel laat maken tijdens een feestje of etentje, maar de paarden moeten 's ochtends weer gevoerd worden. Uitslapen is er niet bij. En is jouw paard in training? Dan ga je rijden of longeren, ongeacht of je hoofdpijn hebt of dat het regent.

(veel) Eisende etmaal
Paardenmensen hebben vaak een etmaal afgesteld op de behoefte van het paard.  Wordt het twee of drie keer per dag gevoerd? Iedere dag uitgemest of is er meer een weekritme dat goed werkt?  Hoe het etmaal er ook uit ziet, het is geen gunst maar een eis.
Een voerbeurt overslaan, een paard 24 uur op stal laten staan of een uitmest-ronde overslaan, is helemaal niet ter sprake. Op een uur of half uurtje komt het vaak niet aan, maar een etmaal is een etmaal en een paard vaart wel op routine en regelmaat.

Spartaanse seizoenen
Zullen we de lastige winter maar overslaan? Wat een gedoe met klompen sneeuw onder de hoeven, bevroren waterbakken of erger: gesprongen waterleidingen en een spekglad erf.

En wat dacht je van de herfst? Regen, regen en nog eens regen. Je laarzen verdwijnen in de modder en er is geen droog plekje meer te vinden in het weiland of in de paddock. Regendekens lekken door en je paard staat te snotteren.

Lang leve de zomer! Maar is dat echt zo? Het eeuwige gevecht tegen horzels is geen pretje. Oververhitting is zeer gevaarlijk voor paarden en in de waterbakken groeien al algen na de schoonmaakbeurt van gisteren. Een zorgeloos seizoen? Echt niet!

Strakke schema's
Ooit de blog gelezen over paarden als levensstijl? Dat is toch niet niets, al die taken, al die strakke schema´s...

Dan rest de vraag: wat is er nu eigenlijk zo leuk aan een paarden hebben of verzorgen? Al die zorgen, al die veeleisende taken, de strenge schema's....

Paardenmensen denken daar eigenlijk nooit zo over na. Je doet het gewoon. Waarom? Omdat het moet en omdat je graag een gezond paard wilt hebben en welzijn hoog in het vaandel staat. De dwingende discipline went en de grootste beloning is toch echt wel het gehinnik dat je tegemoet klinkt als je aan komt lopen....

(.. soppend met je laarzen door de modder, 
.. voetje voor voetje schuivend over een glad erf,
.. of zwetend en zuchtend van de hitte....)

Discipline moet zijn. En dat is gewoon vanzelfsprekend.

Een veulen is verkocht en zal in het najaar worden opgehaald. De kopers hebben op ons verzoek een extra reisgenoot meegenomen. Het veulen zal namelijk een lange reis moeten maken en uit ervaring weet je dat het beter is als het veulen de eerste keer niet alleen in de veewagen staat. Zo´n reis kan een enorme indruk maken op een veulen en als het een negatieve ervaring wordt, is er een kans dat het veulen denkt: “dit eens maar nooit meer”. En probeer ze dan maar eens een volgende keer op de wagen te krijgen.

De veewagen komt het erf op en de koffie staat te pruttelen. Kennismaking, koffie en de zaken worden afgehandeld. Dan komen de kinderen binnen, die net van school naar huis komen en klimmen om m´n schoot. “Hebben die al een pony?,vraagt de koper van het veulen.
Nee, ze hebben nog geen eigen pony. Ze zijn namelijk nog erg jong. Ze zijn nog ontzettend speels en ik ben bang dat ze een pony net zo zullen behandelen als barbie´s en autootjes. Vooral die laatsten hebben heel wat te verduren want zoonlief heeft veel talenten om later een succesvolle sloperij te beginnen. Ook dochterlief gaat niet al te zachtzinnig met haar barbie´s om en over knuffels zullen we het maar niet hebben. Die eindigen meestal in de hondenmand waar de hond het werk afmaakt….

De veewagen gaat open en de koper van het veulen haalt een Welsh A pony'tje van de wagen af. “Kijk, is deze niet leuk voor de kinderen?”, vraagt hij. Een prachtig schepseltje kijkt me met grote ogen aan en m´n hart begint sneller te kloppen. Ongelofelijk, alles erop en eraan, een lief koppie, mooie sterke benen en van die manen waar je onmiddellijk vlechtjes in wil leggen. Nog voor dat de vraag over het karakter is gesteld, zijn de kinderen er al bovenop gezet en joelen van plezier. Ze maken zowaar hun eerste ritje over het erf. Hun gezichtjes stralen van zoveel geluk dat het nu wel erg moeilijk wordt om de pony weer de veewagen in te sturen. En zo zal dus deze pony de geschiedenis ingaan als de snelste impulsaankoop ooit...

Een jaar later
Onze zevenjarige dochter houdt van de pony, zoals ze ook van alle andere dieren houdt. Ze knuffelt de pony en wil af en toe ook wel een ritje maken. Dan zit ze er even bovenop, kijkt wie er allemaal naar haar kijkt en na een paar rondjes door de bak vind ze het wel genoeg. Weg is ze. Daar staat moeders dan, met een opgezadelde pony aan een touw en een groot vraagteken op haar gezicht.

Dochterlief ziet het paardrijden, net zoals bijna alles om haar heen, als spel. Prima, zo hoort het begin ook te zijn. Maar spelletjes duren maar kort en het tempo van kinderen is razend hoog. Hoe ga je hier als ouders mee om? Hoe houd je het leuk voor kinderen en hoe stimuleer je ze op een positieve manier? En vooral: hoe maak je van deze kinderen, verstandige paardenmensen die later respectvol met paarden omgaan?

Vroeger was anders
Toen ik zelf een jaar of zeventien was, stond mijn paard bij een gezin in pensionstalling. Heel wat uren van de dag was ik hier op het erf bezig met mijn paard. De indrukken die ik daar heb opgedaan liggen nog vers in mijn geheugen. Moeder des Huizes had drie dochters. Twee dochters reden fanatiek paard en dat loog er niet om. Dochter nummer drie liep vaak op het erf rond maar had geen behoefte de wereld vanaf een paardenrug te ervaren. Zij was dol op zeilen en alles wat met watersport te maken had. De moeder was op alle drie de dochters even gek. Dochter één die reuze haar best deed maar weinig talent bleek te hebben. Dochter twee die de sterren uit de hemel reed en dochter drie die op een skateboard op het erf tussen de paarden door zeilde om te oefenen voor haar surfplank. Dochters één en twee hebben het beiden op hun eigen manier ver geschopt in de paardenwereld.

Gedeelde hobby's
Vaak denk ik nog aan dit gezin. Diep in mijn hart was ik natuurlijk een beetje jaloers op deze meiden. Alle drie. Niet alleen vanwege de paarden maar vooral ook vanwege de gedeelde interesse met de moeder. Ik had bovendien respect voor de moeder die de juiste balans wist te vinden tussen hun talenten stimuleren maar ook andere interesses te accepteren. Dochter drie hield van zeilen. Moeder wist ook hier gevoel voor op te brengen, terwijl ze ongetwijfeld liever aan de rand van een manegebak stond te kijken dan vanaf een steiger over het water tuurde en waarschijnlijk nauwelijks de zeilboot van haar dochter wist te onderscheiden van andere zeilboten.

In mijn geval lag alles anders. Paardenliefde kwam niet voor in onze familie. Mijn moeder was zelfs als de dood voor paarden. Zo erg zelfs dat ze ons de bosjes in sleurde als ze in de verte in het bos paarden zag aankomen. Als ze een broek aan had gehad was ze ter plekke in de boom geklommen en had ze ons mee naar boven gesleurd. Ik schaamde me en was zelfs boos want haar beschermende rug ontnam mij het zicht op de prachtige wezens die even later voorbij kwamen.

Pas toen ik een jaar of 11 was kon mijn paardenliefde zich ontwikkelen doordat ik een verzorgpony kreeg. Ik klom erop en kwam er nog zelden af. Stiekem denk ik wel eens hoe het leven eruit had gezien als ik bij dat andere gezin was geboren en opgevoed. Gedachtes die iedereen wel eens heeft. Maar het leven loopt zoals het loopt en in mijn geval hebben de paarden toch een grote plaats in m´n leven gekregen. Bovendien begreep ik algauw mijn moeders angsten en bezorgdheid maar al te goed toen ik zelf moeder werd.

Onbewust opgedrongen dromen
De jeugdherinneringen komen steeds vaker naar boven omdat mijn dochter zo langzamerhand de leeftijd bereikt die ik had toen de paardenliefde mijn leven begon te beheersen. Bij mijn dochter bespeur ik echter (nog?) niet die gevoelens.  Ik kon alleen maar dromen van de pony die zij nu heeft. Voor haar is het de normaalste zaak van de wereld. Omdat moeders de hele dag met paarden bezig is en de paarden om het huis heen lopen, horen de paarden gewoon bij het dagelijkse leven. Dat is er dus met de paplepel ingegoten.

Iets wat “normaal” is wordt niet als iets bijzonders beschouwd. Zo kom ik zelf uit een schaats-fanaten familie. Ik ben zowat geboren op schaatsen. Zodra er een filterdun laagje ijs lag, kwamen de schaatsen te voorschijn. Mijn vader schaatste de Elfstedentocht alsof het een ommetje was en verwachtte eigenlijk van ons dezelfde interesse en liefde voor schaatsen. Maar schaatsen was voor mij: pijn in m´n enkels, een striemende wind in m´n gezicht en het enige genot: warme chocolade melk na afloop die ik dan verkleumd opdronk tot m´n lichaam weer een beetje tot leven kwam. Zodra ik uit huis was heb ik m´n schaatsen verkocht...

Verwachtingspatronen
Als kind dúrf je het gewoonweg niet te vertellen dat je een bepaalde sport of hobby niet leuk vind. Zeker niet als dit bij de normale familietradities en bezigheden hoort. Je doet het gewoon, simpelweg omdat het van je verwacht wordt en omdat je ouders zo trots op je zijn wanneer je aan hun verwachtingspatroon voldoet.
Positief stimuleren mag maar houdt dus in de gaten dat kinderen ook andere interesses kunnen hebben en dit niet altijd even duidelijk kenbaar (durven) maken.

Plaatselijk onderzoek levert mij wat ideeën op om straks mijn dochter toch door positieve stimulatie paardrijden te leren. Een manege-eigenares verteld dat het vooral bij jonge kinderen verstandig is om met Voltige te beginnen. Groepsgewijs worden de kinderen op een heel aardige en speelse manier vertrouwd gemaakt met het paard en de wereld vanaf een paardenrug. De meeste kinderen vinden vooral de combinatie met gym hierin erg leuk. De helft van de kinderen stroomt op een gegeven moment door naar de beginnersklasjes en de andere helft heeft het na verloop van tijd wel gezien. Voltige is een leuke kennismaking met de paarden, de sfeer op de manege en alles wat er zo´n beetje bij komt te kijken.

Een kinderpony
Indien de kinderen door willen gaan en er een mogelijkheid is om een kinderpony te kopen dan is het een absolute noodzaak is om te beginnen met een kindvriendelijke pony.

In Engeland hebben ze hier zelfs een heel systeem voor. Pony´s worden qua fokkerij en verkoop ingedeeld naar: First Pony, Second Pony etc. Qua karakter en maat hebben de Engelsen een traditie en kennis opgebouwd waar je als ouders bijna blindelings op kunt varen. De Engelsen zijn goed in het fokken van pony´s. De meeste rassen afkomstig uit dit land hebben hun betrouwbare karakters wel bewezen: Welsh Pony´s, Connemara´s en vooral de New Forest pony´s. Een goede keus is bijvoorbeeld een oudere New Forest pony te kopen voor een jong kind. Een pony die al een sportcarrière achter de rug heeft en een levenswijsheid heeft verworven. Dit soort pony's zijn goede leermeesters en tonen vaak opvallend veel intelligentie en geduld.

De Welsh A pony´s zijn ook vaak leuke First Pony´s. Onze Welsh A merrie ziet mij als noodzakelijk kwaad en is zelden enthousiast als ik haar benader. Als ze de kinderen in de verte hoort, spitsen haar oortjes en begint ze zelfs te hinniken. Die genen zitten er gewoon in. Alleen in een uitzonderlijke situatie zou ze misschien verkeerd reageren, voor de rest is ze 99% betrouwbaar in het nabij zijn van (kleine) kinderen.

Een goede start
Koop een ervaren pony, een rustig karakter en even belangrijk: een exterieur die past bij een jong kind. Een zware, flegmatieke pony kan geschikt lijken, maar één ruk aan de teugels en je kind ligt eraf. De overweging om een grotere pony te kopen omdat het kind er dan langer mee doet, gaat meer op voor fietsen en kleding. Natuurlijk is het vervelend als een kind op een gegeven moment te groot wordt voor een pony, maar indien de pony inderdaad blijkt te beschikken over een gouden karakter en kindvriendelijk temperament, dan zijn er genoeg ouders en dolgelukkige kindjes die in de rij staan zo´n pony over te nemen en er even gelukkig mee zijn. De pony kan misschien ook blijven indien er ruimte en budget genoeg is want zo´n kleine pony wordt toch vaak onderdeel van een gezin.

Talent ?
Indien kinderen die echt interesse en talent hebben om door te gaan met paardrijden dan kan het aanleren van discipline kan geen kwaad. De moeder die daar in de manegebak met de opgetuigde pony staat mag haar dochter best terugfluiten. Net zoals speelgoed opgeruimd dient te worden, zo gaan we dus ook eerst de pony samen afzadelen, wat voer geven en weer op stal (of weiland) zetten. Konijnen en cavia´s dienen in een schoon hok te zitten en iedere dag vers voer en water te krijgen, de pony dient even zo goed verzorgd te worden, al lijkt het allemaal wat moeilijker te bevatten.
Spelenderwijs kun je de kinderen een hoop leren. De behoeftes van dieren en vooral de dieren leren aanvoelen. Een pony kan niet praten maar kijk naar de lichaamstaal, nu geeft de pony duidelijk aan dat hij het lekker vindt om geborsteld te worden.

Gepaste verantwoordelijkheden
Door een hoop te investeren in deze kleine dingen kan er een basis worden gecreëerd voor het kind om later een goed mens ten aanzien van dieren te worden. De dagelijkse verzorging moet even belangrijk worden gemaakt als een buitenritje of wedstrijdje. De juiste balans vinden is de kunst. Een kind kun je geen verantwoordelijkheden geven die het nog niet aankan. Een kind hoort te spelen en het spel is de basis voor een verder leven.

Zo ook met de paarden en de omgang met dieren in het algemeen; spelenderwijs een dier leren te begrijpen is beter dan een kind teveel pushen of echt doordrammen. Ouders die van hun kinderen potentiële Anky´s willen maken, leggen te veel druk op een kind. En net zoals ondergetekende haar schaatsen verkocht zodra ze uit huis was, zo zal een kind niet meer naar haar pony omkijken als er geen lol aan te beleven valt.

Dieren en kinderen
Ouders mogen niet te hoge verwachtingen van hun kind hebben of laten blijken. Niet ieder kind is getalenteerd genoeg om echt goed te leren rijden. Het is beter om je te concentreren om het kind een goed gevoel voor paarden te leren ontwikkelen, of dieren in het algemeen. Op het Journaal werd er gesproken over een rapport waarin geconcludeerd werd dat kinderen die met dieren omgaan later minder kans hebben “de fout” in te gaan…

Dan toch moedersdroom?
Een kind met een pony is dus niet alleen een droom van menig moeder maar ook een goede manier om een kind meer dan alleen paardrijden te leren. Respectvol met dieren leren omgaan en eigen talenten en gevoel ontwikkelen. Indien je het kind positief hebt gestimuleerd maar ook alert bent gebleven voor tegenovergestelde signalen, dan heb je het goed gedaan.

Ook als blijkt dat het kind totaal geen interesse in paarden en pony´s heeft en liever op de tennisbaan staat of voor een zeilboot spaart. Natuurlijk is het heel jammer als je niet dezelfde interesses deelt met je kinderen of de rest van je gezin. Maar voor het kind (en de pony!) is het beter als je eerlijk tegen over elkaar kunt zijn.

Kunnen honden en katten ook corona krijgen? Daar zijn de wetenschappers onderzoek naar aan het doen. Het zou een nachtmerrie voor vele huisdierenbezitters zijn en dus wachten we de resultaten in spanning af. En een nóg grotere nachtmerrie: als paarden het óók zouden kunnen krijgen…
Maar een goede paardenmeid is op haar – onvoorspelbare – toekomst voorbereid, en dus gaan we aan de slag!

Afstand, wat is dat?
Een paard is een kuddedier. Paarden zoeken niet alleen bescherming bij elkaar maar ook genegenheid. Als ze elkaar mogen is dat duidelijk te zien: ze kunnen niet van elkaar afblijven. Lekker schuren, het liefst de hele dag. “Krab jij mijn manenkam? Dan zet ik lekker mijn tanden in jouw schoft”. 

Bumperklevers met hoofdletters
En dan ineens schrikt de kleine of grote kudde. Ze zetten het op het een lopen. Ze zijn natuurlijk niet voor niets vluchtdieren en de eerste schrikreactie is dan ook altijd, maken dat je wegkomt. Het liefst galopperen ze dan zó dicht tegen elkaar aan dat je bijna denkt dat ze elkaar lichamelijk ondersteunen. Zij aan zij, kop aan kont. Een file vol bumperklevers is er niets bij.

Hangjongeren en -ouderen bij het hek
En dan nog iets wat moeilijk wordt om af te leren: groepsvorming bij het hek. Daar staan ze dan allemaal. Samen wachten op voer of uit de voerbakken eten. Op een enkel paard na met voernijd, zijn de meeste paarden toch enorm sociaal. Af en toe zijn er wel irritaties en wordt er dreigend naar elkaar gekeken, een trap verkocht, maar zelden hebben deze incidenten een nare afloop. Daar kunnen de Amerikanen nog wat van leren, die elkaar bij de eerste beste irritaties overhoop schieten.

En hier onze 'paarden-coronamaatregelen':

De mondkapjes kunnen we wel vergeten. Dat zal een paard nooit pikken. Óf ze eten gewoon het mondkapje op, óf het zal een crime zijn die überhaupt om te krijgen. Bovendien: een paard ademt door zijn neus en zal bij de lichtste vorm van benauwdheid echt niet zo dapper zijn als de mens en denken: "ach, het went wel… de bushalte is al in zicht….'

Maar hoe gaan we dan paarden leren om afstand te houden? Dat zal een hele toer worden… Ik ga beginnen door ze de bovenste foto te laten zien. Kijk, dames, zo moet het dus… 1,5 of 2 meter afstand houden, lukt best. Het weiland is groot genoeg. Volg de pijlen maar en hou je aan de aanwijzingen!

Géén groepsvorming meer bij het hek. Daar zal ik een bord ophangen, waarop het symbool duidelijk genoeg is.

En krabben tegen de jeuk of om de liefde te tonen voor je mede-paard? Even niet, meiden. Tenzij je van hetzelfde huishouden bent…

Wat zeggen jullie? Jullie zijn min of meer allemaal familie van elkaar  en wonen op hetzelfde adres?…. Oh…. Uhhh ja, daar had ik even niet aan gedacht... Ach, misschien ben ik een beetje in de war door deze coronatijden...

Eén van de leukste boekjes die ik ooit kocht was 'Make your own horse clothing'. Je eigen paardenspullen maken, op maat! Dat is toch helemaal geweldig?!

Dekens repareren
Wij hadden vroeger een paardendekenwasserij en mijn naaimachine maakte overuren vanwege reparaties aan dekens en sjabrakken. Maar waarom niet eens zelf iets maken, vroeg ik mij steeds vaker af. Vooral als ik weer eens zat te mopperen omdat de kwaliteit van de dekens ten wensen overliet...

Een zweetdeken op maat!
Ik kocht dus het boekje 'Make your own horse clothing' en begon met een eenvoudige zweetdeken te maken van twee verhuis-inpak-dekens. Het bleek stukken gemakkelijker dan ik dacht. Je werkt met een grote hoeveelheid stof, maar voor de rest is het veel recht-toe-recht-aan naaien en het is zeker geen ingewikkelde Haute couture.

Van het een kwam het ander en al gauw leek het erg leuk om zelf spullen te maken en vooral om die als ultieme cadeautje voor een ander te maken. 

Wil wil er nou niet een leuke sjabrak of mooie deken die exact op het paard past en uniek is? Ieder paard is uniek en vooral als je moeite hebt met de pasvorm van de standaard-dekens is een deken zelf maken vaak dé oplossing.

Enkele tips:

• Probeer een van de boekjes van Jean Perry op de kop te tikken. Tweedehands zijn deze nog vaak te koop.  In het boekje staan prima instructies en vooral hoe je specifiek iets voor jouw paard kan maken.
• Begin met het eenvoudigste project dat er is: meestal is dit een zweetdeken van wol of fleece.
• Goedkope stoffen vind je bij o.a. Budgetstoffen. De meeste stoffen (wol, fleece of canvas) zijn echt niet duur.  Jouw eigengemaakte deken zal sowieso ver beneden de prijs liggen van die in de winkel.
  
• Maak alleen realistische spullen. Een outdoor winterdeken met donzen fiberfilling, zal je echt niet gaan lukken.
  
• Zorg er wel voor dat jouw naammachine de dikte van de deken en sluitingen aan kan. Lederen sluitingen en riemen zal niet gaan.  Deze kun je wel eventueel door een schoenmaker erop laten zetten. Zij hebben vaak leer-naaimachines.
  
• Chiquer dan chique: een borduursel van de naam van je paard erop op de deken of andere spullen maken! Dit kan je bij gespecialiseerde bedrijven laten doen, of misschien heeft jouw oma, moeder, buurvrouw of creatieve vriendin wel een naaimachine die ook kan borduren!
  

Het maken van spullen voor jouw paard is echt niet zo moeilijk als je denkt. Het kan je zelfs veel geld besparen. Én je hebt iets unieks en op-maat-gemaakt voor jouw paard!

Een ex-burgemeester uit New York liet de allereerste dag van zijn ambtsperiode alle metrostations in New York schoonmaken.
Wat heeft dit nu met paardendekens te maken, zal de lezer onmiddellijk denken. Heel veel. Namelijk het psychologische effect. Het is bewezen dat men zuiniger is op spullen die net nieuw of schoon zijn.

De metrogangen van New York zagen er na de grootscheepse schoonmaak-actie weer fris en schoon uit. Geen doorgewinterde graffiti-liefhebber die daar als eerste zijn “kunstwerken” op durfde te spuiten. Zo is het ook met paardendekens. Een nieuwe, schone en gerepareerde deken wordt met respect behandeld, een vieze, kapotte deken heeft weinig kans op een lange levensduur. Dit artikel gaat over dekens en het onderhoud hiervan.

Steeds meer paarden met een jasje aan
Vroeger was alles beter. In de paardenwereld gaat dat niet altijd op. Stonden er vroeger slechts enkele dure sportpaarden of dekhengsten onder dekens, tegenwoordig heeft bijna ieder paard of pony wel één of meerdere dekens. Of dit nu “beter” is of niet, het is wel een feit. Dekens worden gebruikt om het paard kort in zijn haren te laten blijven gedurende de winter of om even snel uit te zweten zonder gevaar op verkoudheid.

Ook zijn er nog tal van andere dekens met verschillende functies. Onderdekens voor de echte koukleumen, vliegendekens om die vervelende dikke horzels geen kans te geven het paard lek te prikken, “inpak-dekens” om de eczeempatiënten een hoop leed te besparen en zomerdekens voor de dekensliefhebbers die hun paard niet in hun blootje in de wei wil zetten.

Wat in deze tijd absoluut zonder twijfel wèl beter is ten opzichte van vroeger is het aanbod en de kwaliteit. Dikke, zware canvas dekens van vroeger, die zonder hulp van een sterke stalknecht, nauwelijks op een paard te tillen waren, hebben het veld moeten ruimen voor dekens van veel lichtere stoffen. Paardendekens zijn tegenwoordig gemaakt van zo´n beetje iedere denkbare stof die van de fabrieksbanden rolt.

Canvas versus High Tech-stoffen.
Tegenwoordig worden dekens van allerlei soorten stoffen gemaakt wat mede ook de prijs bepaalt. Van fleece tot waterdichte en ademende stoffen, alles wat de klant maar wenst. Zelfs dure goretex en hightech materialen uit de luchtvaartwereld worden gebruikt om paardendekens te verbeteren en perfectioneren. Dat laatste is ook wel nodig.

De gemiddelde paardendeken heeft geen lange levensduur. Er zijn maar weinig paarden die zuinig zijn op hun kleren. De meeste paarden gaan net zo lief een potje staan schuren met hun nieuwe deken op of heerlijk rollen in de modder of eigen uitwerpselen. Wil de paardenhouder zijn paard aantoonbaar houden voor de spontane bewonderaar die langs komt, dan rest er niets anders dan de deken toch regelmatig onder handen te nemen.

Het is dus wel aan te bevelen voor stoffen kiezen die wasbaar zijn. In nieuwe dekens horen gebruiksaanwijzingen ten aanzien van onderhoud en wasvoorschriften te zitten.
Voor de Paardendekenswasserijen is het wel zo gemakkelijk als deze wasvoorschriften in de dekens leesbaar blijven.

Tip: Het etiket met symbolen eruit knippen en bewaren is ook aan te bevelen.

New Sealand dekens: tijdloos en (bijna) onverslijtbaar
De meeste paardendekens zijn tegenwoordig wel te stomen of wassen, alleen de echte oude New Sealand dekens niet. New Sealand dekens zijn nog steeds favoriet onder een grote groep paardenmensen vanwege de absolute waterdichtheid en de lange levensduur. Een knap paard dat deze oersterke dekens kapot krijgt.

Nadeel van de New Sealand dekens is dat ze moeilijk verkrijgbaar en duur zijn. Ze zijn bovendien erg zwaar en stug in het gebruik. Deze buitendekens zijn gemaakt van dikke canvas en kunnen onderhouden worden door ze met groene zeep en veel water met een zachte borstel af te nemen. De wollen voering kan uitgeborsteld worden.
Indien de dekens door slijtage na jaren (!) niet meer waterdicht zijn, kan men als laatste redmiddel de deken behandelen met een spuitbus waxspray. Deze spuitbussen zijn in iedere paarden- en schoenenwinkel verkrijgbaar.

Tip: Zowel waxsprays als chemische “waterdichte” sprays zijn erg gevaarlijk in het gebruik. Om een benauwd ritje naar de Eerste Hulp te voorkomen, dient dit middel uitsluitend in de buitenlucht te worden gebruikt, met een mondkapje voor, en uit de wind.

Fleece- en wollendekens en verstopte wasmachines
Zweetdekens worden tegenwoordig van fleece gemaakt. De 100% wollen dekens zijn merendeels vervangen door de fleecedekens omdat ze een stuk goedkoper zijn en gemakkelijker in het gebruik. Een fleecedeken is zo op te vouwen en bij wijze van spreken in een jaszak mee te nemen. Een 100% wollen deken is wat zwaarder en kan niet altijd gewassen worden. Althans zeker niet in een huishoudelijke wasmachine.

Fleecedekens wel, maar let op: het enorme pak haren dat er van afkomt, kan nog wel eens de nodige problemen geven voor de huishoudelijke wasmachines. Denk je net geld te hebben bespaard door de deken niet door een professionele Paardendekenswasserij te laten wassen, moet er een monteur langskomen die zich afvraagt waar toch al die paardenharen vandaan komen. We weten allemaal dat een monteur laten komen geen feest is.

Tip: Vooraf de paardenharen eraf borstelen, scheelt al een hoop ellende. Met suede-handborstels, verkrijgbaar in de gewone huishoudelijke winkels, is dit prima te doen.

De winterkleding kan weer uit de kast
Zodra de herfst aanbreekt krijgen de meeste paarden en pony's weer een jasje aan. De meeste sportpaarden worden eerst geschoren om de haren echt kort te houden. Niet iedereen scheert zijn paarden. Zodra het weer wat kouder begint te worden in het najaar, kan met een goede staldeken al worden voorkomen dat het paard in een dik pak winterharen “schiet”.

Het is wel zo prettig als de dekens schoon en gerepareerd zijn. Om te voorkomen dat de dekens nog gerepareerd of gereinigd moeten worden vlak voor het (onvoorspelbare) moment dat het ineens erg koud wordt, is het verstandig van te voren de dekens even een grondige inspectie te geven. Ontbrekende bilriemen, kapotte voeringen of verbogen kruissingelhaken kunnen nu nog hersteld worden. Is de deken eenmaal in gebruik dan is het heel vervelend om dag in dag uit hiermee te moeten werken.

Tip: Klittebandsluitingen kunnen worden schoongemaakt door ze uit te kammen met een ijzeren borsteltje (of staalborstel). Als alle rommel eruit is doet de sluiting het weer uitstekend.

Dekens regelmatig afwisselen is natuurlijk ook een goed idee. Niet iedereen kan zich echter een stapel dekens veroorloven en probeert het dan ook één seizoen met één deken te doen.

Wie bewaart die heeft wat
Waar bewaren we onze dekens? Degene die zijn dekens langere tijd opbergt kan dit het beste doen in een plastic kist die af te sluiten is. Dit om te voorkomen dat de muizen er een lekker nestje in maken of de deken als lunch zien. Muizen eten alles. Zelfs paardendekens…..

Dekens moeten zeker niet op de grond worden gelegd. Ze gaan dan schimmelen en die schimmel is er zelfs niet meer uit te wassen. Als “het weer” er een keer in zit, zoals grootmoeders over schimmel in stof sprak, “dan blijft die stank”. En zoals altijd heeft grootmoeders gelijk.

De plastic-zakken bewaren, waarin de deken ooit is aangeschaft, is een aanrader. De deken in die plasticzak ophangen in de zadelkamer is een goed systeem tegen de muizen. Dekenkisten zoals men die vroeger kende is ook een goede optie. Een paar mottenballen erin en de dekens blijven gegarandeerd mot- en muisvrij voor een lange tijd.

Tip: Van paardendekens die echt op zijn, kun je alle onderdelen eraf halen. Zo´n stapeltje extra sluitingen komt altijd van pas als nieuwe dekens kapot gaan. Zelfs een klein stukje stof kan een redding zijn van een andere deken met een schuur. Onderdelen zijn vaak ook los te koop maar erg duur.


Investeren is te leren
Een goede paardendeken kost veel geld maar betaalt zichzelf terug. Kwaliteit is aan te bevelen en indien de deken ook nog eens goed wordt onderhouden, dan kan de deken járen meegaan.

Er zijn ook dekens die kwalitatief goed lijken maar in de praktijk erg tegenvallen. Synthetische stoffen aan de binnenzijde zorgen eerder voor schuurplekken ten opzichte van katoenen voeringen en wollen voeringen. Buitendekens die een geheel losse voering hebben (de stoffen zijn niet aan elkaar genaaid) zijn nauwelijks te wassen. Wanneer deze dekens gewassen worden gaat de polystervoering krimpen of op elkaar proppen, zoals een goedkope slaapzak of dekbed. Is de voering eenmaal een eigen leven gaan leiden, dan is de deken nog amper in vorm terug te krijgen.

Tip: Het enige dat dan nog rest is de voering eruit te slopen en de deken als regendeken gebruiken.

Goede paardendekens zijn dekens die langdurig voor het paard en de eigenaar prettig in het gebruik zijn. Je herkent die situatie onmiddellijk: een paard dat niet uit benauwdheid staat te zweten of ernstige schuurplekken vertoont en een eigenaar die niet vloekend door de stallen loopt en dekens in een hoekje op de grond gooit.

Een paardendeken zou moeten zijn zoals een merkzadel: goed onderhouden, geliefd bij paard en eigenaar en vooral: tròts op zijn (oudere) leeftijd.