Oh, die dwingende discipline...

Hoe herken je échte paardenmensen?  Aan jodhpurs met geruite sokken? Of ruiterjassen en  laarzen? Aan per ongeluk achtergebleven strootjes op hun kleding of in hun haar? Of aan hun disciplinaire levensstijl...?

Dwingende discipline
Ja zeker! Je herkent paardenmensen vooral aan het laatste. Want als je paarden hebt of verzorgt is er een regelmaat die vanzelfsprekend is, maar voor niet-paardenmensen is deze soms moeilijk te begrijpen.
Je kan het wel laat maken tijdens een feestje of etentje, maar de paarden moeten 's ochtends weer gevoerd worden. Uitslapen is er niet bij. En is jouw paard in training? Dan ga je rijden of longeren, ongeacht of je hoofdpijn hebt of dat het water met bakken de lucht uit komt...

(veel) Eisende etmaal
Paardenmensen hebben vaak een etmaal afgesteld op de behoefte van het paard.  Wordt het twee of drie keer per dag gevoerd? Iedere dag uitgemest of is er meer een weekritme dat goed werkt?  Hoe het etmaal er ook uit ziet, het is geen gunst maar een eis.
Een voerbeurt overslaan, een paard 24 uur op stal laten staan of een uitmest-ronde overslaan? Dat is helemaal niet ter sprake. Op een uur of half uurtje komt het vaak niet aan, maar een etmaal is een etmaal en paarden houden van routine en regelmaat.

Spartaanse seizoenen
Zullen we deze lastige winter maar overslaan? Wat een gedoe met klompen sneeuw onder de hoeven, bevroren waterbakken of erger: gesprongen waterleidingen en een spekglad erf.

En wat dacht je van de herfst? Regen, regen en nog eens regen. Je laarzen verdwijnen in de modder en er is geen droog plekje meer te vinden in het weiland of in de paddock. Regendekens lekken door en je paard staat te snotteren.

Lang leve de zomer! Maar is dat echt zo? Het eeuwige gevecht tegen horzels is geen pretje. Oververhitting is zeer gevaarlijk voor paarden en in de waterbakken groeien al algen na de schoonmaakbeurt van gisteren. Een zorgeloos seizoen? Echt niet!

Strakke schema's
Ooit de blog gelezen over paarden als levensstijl? Dat is toch niet niets, al die taken, al die strakke schema´s...

Dan rest de vraag: wat is er nu eigenlijk zo leuk aan een paarden hebben of verzorgen? Al die zorgen, veeleisende taken en de strenge schema's...

Paardenmensen denken daar eigenlijk nooit zo over na. Je doet het gewoon. Waarom niet? Omdat het moet en omdat je graag een gezond paard wilt hebben en welzijn hoog in het vaandel staat. Alles went en de grootste beloning is toch echt wel het gehinnik dat je enthousiast verwelkomt als je paard je ziet.

Discipline moet zijn. Maar daar is niets ergs aan en gewoon hartstikke vanzelfsprekend. Amen.