Dream big, deel 1

Dream Big! (deel 1)

9/8/2021

Vorig jaar toen ik Zoë kocht kreeg ik van JJ een notitieboekje om mijn voortgang met Zoë bij te kunnen houden. Op de kaft van het boekje stond: Dream Big. Dat was de opdracht die ik van haar mee kreeg. Dromen gaan waarmaken!

Ik had een paar dromen voor dit jaar. Ik wilde met Zoë naar de keuring, ik wilde onze eerste wedstrijd rijden en als het even kon dan droomde ik ook van ons eerste winstpunt. De keuring was gelukt! Dus op naar de volgende dromen.

Uit logeren
Donderdag kwam een vriendin van mij Zoë ophalen. Ik had mijn auto vol met wat voelde als alle spullen die ik had voor Zoë. Ik stond er versteld van hoeveel zooi er in mijn kleine autootje pastte. Zelfs als ik maanden op vakantie zou gaan, dan had ik nog niet zoveel spullen nodig als ik nu mee had voor een paar dagen. Zoë ging een paar dagen uit logeren! Ze liep keurig de trailer op en ik reed in mijn volgeladen auto achter haar aan. Op naar Warffum!

Zoë was heel tevreden in haar stalletje op de manege. Haar grote zwarte vriend was even ingeruild voor een kleine wit vriendinnetje, maar daar zat Zoë gelukkig niet zo mee. Heerlijk relaxed liet ik haar ’s avonds achter. De volgende ochtend hadden we een les op deze nieuwe locatie. Het was ontzettend hard gaan waaien de avond ervoor, dus ik maakte me een beetje zorgen dat Zoë te onrustig zou zijn. Dit was in het begin wel een beetje aan de orde, in een onbekende bak en dan met die harde wind. Gelukkig ontspande ze vrij snel en konden we echt even flink oefenen.

Aan het eind van de les hebben we beide proeven nog eens geoefend en met een paar laatste tips van mijn instructrice waren wij er klaar voor. De volgende dag gingen wij onze eerste wedstrijd rijden!

Eerste wedstrijddag
Wat zag ze er prachtig uit! Helemaal ingevlochten en geknot, met haar prachtige witte dekje en altijd glanzende vacht. Ik was zo bezig geweest met alles voor Zoë op orde krijgen dat ik nauwelijks naar mijn eigen wedstrijdoutfit had gekeken. Toch leek ook ik er netjes bij te staan voor onze wedstrijd. We konden gaan inrijden!

Ineens met zoveel onbekende paarden in de bak was wel even heftig voor Zoë. Ze wist niet waar ze moest kijken of wat ze moest doen. Opstappen was ook even een uitdaging, terwijl dit normaal gesproken heel rustig en ontspannen gaat. Ach, maakt niet uit. We gingen eerst flink ongecontroleerd door de baan, maar gelukkig was al snel het scherpe randje eraf en kwam ze iets meer bij me. Net toen ik dacht dat we een beetje konden gaan rijden werd ik ineens al geroepen dat degene voor mij de baan inging!

Oef, dat was eigenlijk iets te snel, maar goed we gingen naar buiten. Het scheelde dat Zoë de eerste ring de dag ervoor al even had kunnen verkennen, ze was er nu niet meer zo van onder de indruk. Ze was wel iets onzeker over de hele situatie en dat resulteerde erin dat ze nogal op de rem liep. Zodoende ging onze eerste proef met veel te weinig activiteit, maar... onze eerste proef zat erop! En wat was ze braaf!

De tweede proef was in een ring die was opgezet met bordjes. Langs de rand van de baan stond een rij bomen waar de wind flink doorheen gierde, met daarachter een kudde geitjes. Allemaal dingen waardoor ik vantevoren al niet het idee had dat dit onze proef zou worden. Mijn doel: De baan een beetje netjes doorkomen. Toen we de ring ingingen durfde Zoë eigenlijk niet verder naar achteren te gaan dan de BE lijn. JJ liep door de bak naar de jury om ons te melden, en zodoende kon Zoë even op haar leunen. Achter iemand aanlopen helpt vaak als we iets spannends moeten doen. Eenmaal achterin de ring aangekomen was de spanning eraf en konden we weer lekker gaan rijden.

Ik was dik tevreden! We waren maar één keer de baan uitgevlogen (oeps) en verder had Zoë in deze “enge” ring ook keurig alle oefeningen laten zien! En zo zat onze eerste wedstrijddag er op. Met uitstappen kon Zoë al veel meer ontspannen tussen de andere paarden in de bak. We hadden 164,5 en 168 punten gereden, met als voornaamste aandachtpunt dat het veel actiever moest. Dat was mij ook zeker duidelijk, maar stiekem was ik heel blij met hoe braaf en betrouwbaar Zoë was geweest. We hadden nu allebei een wedstrijddag meegemaakt, nu konden we echt aan het werk gaan!

wordt vervolgd