Dream big (deel 2)

Vorig jaar toen ik Zoë kocht kreeg ik van JJ een notitieboekje om mijn voortgang met Zoë bij te kunnen houden. Op de kaft van het boekje stond: Dream Big. Dat was de opdracht die ik van haar mee kreeg. Dromen gaan waarmaken!
Nu deel 2!

Poging twee
Zondag was ik alweer vroeg in Warffum om te helpen met de wedstrijden. Deze keer had ik Zoë ruim op tijd klaar om te gaan inrijden. Ik had een heel duidelijk doel voor ogen. Ik wilde haar met inrijden goed scherp aan mijn hulpen krijgen, zodat we een flink actievere proef konden neerzetten. Ik wist zeker dat wij het konden, dus nu moesten we het even laten zien!

Zoë was helemaal niet meer onder de indruk van de paarden in de bak dus we konden gelijk goed aan het werk. Wat liep ze onwijs goed! Ik heb nog nooit zo’n machtig paard onder me gehad. Ze liep echt wel een beetje te showen, was ontzettend gefoccused en deed keihard haar best. Heerlijk rijden was dat! “Nog 2 mensen voor je!” Oké, nog even de laatste puntjes op de i. Ik heb Zoë nog even flink aan het werk gezet voor die extra scherpte in de proef. En toen duurde het ineens nog heel lang... Er zaten toch nog meer mensen voor mij aan.

We gingen de eerste proef nog best fit in. Het was echt fijn rijden en kon me iets meer op de figuren richten in plaats van alleen maar het tempo. Het lange inrijden begon Zoë alleen al snel op te breken. Na de eerste galop voelde ik haar wegzakken. Gelukkig bleef ze wel op mij letten en ze raakte niet verzuurd, maar ik voelde haar moe worden. Hoe meer Zoë vermoeid raakte, hoe meer ik haar vooruit moest houden. Ik heb haar voor het grootste deel door de proef gepraat en in de galop flink aangemoedigd. Dat hield haar redelijk aan de praat. Bij het groeten had ik toch het gevoel een vrij nette proef neer te hebben gezet. 

Dit gevoel werd bevestigd door het enthousiasme van JJ en mijn moeder langs de kant. “Dat ging goed!” Ik schudde lachend mijn hoofd. “Ze is op.” Ik overwoog even om de 2e proef gewoon af te groeten. Ging ik Zoë nog een proef doorslepen? We gingen de ring in en ik reed snel een paar overgangen om te kijken hoe Zoë ervoor stond. Dit deed ze redelijk en ze leek ergens nog wat reserve vandaan te toveren. Oké, we gingen gewoon rijden en we zouden wel zien hoe ver we kwamen.

Het ging goed! Ik heb Zoë de hele proef door geloodst, en Zoë heeft zich de proef door gebikkeld. De laatste diagonaal waar we moesten verruimen kwamen we bijna in stap op. Toch wist ze er nog een flinke draf uit te persen. Eindelijk was daar de A afwenden. Voor haar doen stapte Zoë nog netjes door tot het groeten. Ik viel haar blij om de hals. Wat een paard! 

De eerste proef hebben we 169,5 punten gescoord, hoger dus dan de dag ervoor. En dan de tweede proef, waar ik bijna niet aan begonnen was, 180 punten! Precies een winstpunt dus! Beter had dit weekend niet kunnen lopen voor ons. Zoë is ontzettend gegroeid in een paar dagen en als kers op de taart hebben we gewoon onze eerste winstpunt binnen.

Boekje vol
Meer dan tevreden konden we alle spullen weer inpakken en huiswaarts gaan. Zoë leek dit ook een strak plan te vinden, want die liep zonder problemen in 1 keer de trailer weer op. Zondagavond waren we allemaal weer vermoeid, maar veilig thuis. 
“Heb ik nu genoeg dromen waargemaakt?” vroeg ik JJ, doelend op het boekje van Zoë. Ze moest lachen. “Er is altijd wel meer te doen, maar voor nu is het goed.” Dat was mooi, het boekje is vol en kan in de kast. We gaan nu even rustig bijkomen van deze zomer, en dan kunnen we daarna weer nieuwe dromen gaan najagen!

Lees de hele serie:

Serie: op naar de top!