Een natuurlijke dekking, kan dat nog?

Wat is er zo bijzonder aan deze foto?  Twee fjorden eten samen uit een bak, dat is op zich al bewonderenswaardig. Geen voernijd, geen ruzie,  samen een hapje eten. Lekker toch?

Maar deze foto is om nóg een reden bijzonder. Het betreft hier namelijk meneer de hengst en mevrouw de merrie...

Natuurlijke dekking:
Bestaat dat nog? In de meeste takken van de paardensport en onder de meeste rassen is het antwoord: nauwelijks.  Misschien in een zeldzaam bijzonder geval.  De meeste dekkingen vinden tegenwoordig plaats via Kunstmatige Inseminatie. Dat is wel zo veilig voor de hengst, zo rustig voor de merrie (vaak met veulen aan de voet) en hygiënisch.

Aan de hand:
Maar er zijn nog dekstations waar de hengst de merrie dekt aan de hand van de hengstenhouder, die de gastmerrie aan de muur zet of in een dekbox (niet te verwarren met opvoelbox voor het scannen van de merrie).

Fjordenhengst Zoran

Kuddes of hengsten in de wei:
Andere mogelijkheden zijn natuurlijke dekkingen waarbij de hengst in een kudde staat, zoals in vele natuurgebieden in Nederland, of in de wei.
Het mooie is dan dat de merrie en de hengst zélf bepalen wanneer de dekking plaatsvindt en er ruimte genoeg is voor de merrie om de hengst te ontvluchten als ze nog niet zo ver is.

De natuur de natuur laten en bij sobere ponyrassen werkt dit perfect.

'Onze' hengst:
Zoran, goedgekeurde fjordendekhengst, kwam een week langs.  Uiteraard was de merrie hengstig alvorens we ze bij elkaar zetten.  En dat was te merken want hij kreeg een warm welkom en mocht zelfs mee eten van haar biks.

'De daad' heeft plaatsgevonden, verschillende malen, overdag en in de nacht.  We hoefden er niet bij te zijn om er zeker van te zijn, want zelfs de verre buren konden het horen.  Wat de lovers precies tegen elkaar zeiden, zullen we nooit weten, maar de wederzijdse liefdesverklaringen waar luid en duidelijk.

En nu hopen dat er volgend jaar een 'liefdesveulentje' wordt geboren :>))