 Zoals ik al had verteld wonen mijn Arabier Bats, mijn pony Sukur, en ik sinds kort in Frankrijk. We hebben hier enorm veel mogelijkheden om buiten te rijden. Sukur is een kleine berg pony en is sinds kort van mij. Bats en Sukur zijn al erg goede vriendjes geworden! Sukur is al wat op leeftijd en is er om Bats gezelschap te houden, en op buitenrit te gaan als er vrienden op bezoek zijn die paardrijden. De laatste buitenrit met Sukur was een enorm succes! In deze blog vertel ik meer over de kleine pony, en over onze spannende buitenrit van laatst. Van de manege naar een luizenleven Sukur is geboren op een manege, en daar heeft deze mollige pony ook altijd gewoond. Ik vond hem meteen fantastisch. Hij is erg aanhankelijk en knuffelig, en ik vind hem nog best knap ook! De vorige keer vertelde ik jullie dat Sukur met een vriendin van mij een paar buitenritten had gedaan. Sukur gedroeg zich fantastisch en ik ben nog steeds enorm blij met deze top pony! Nog steeds een opvallende verschijning De zwarte pony’s en ik worden steeds bekender in de omgeving nu we langere buitenritten maken. Ook zijn er maar weinig mensen die een groot gedeelte van de dag in een weiland met pony’s zitten te lezen, werken en relaxen, maar ik wel! Afgelopen week zijn we verhuisd naar een nieuw plekje, een paar kilometer verderop. De pony’s konden gewoon aan de hand mee, en ze waren meteen blij met het nieuwe weiland vol gras! Mensen wisten direct wie ik was, ook van grote afstand, toen ze mij op onze nieuwe plek midden in de wei zagen zitten. De spannende rit De laatste buitenrit die we met beide pony’s samen hadden gedaan, ging erg goed! Wel kwamen we onderweg iets enorm spannends tegen. Sukur en Bats gedroegen zich super, maar zagen het toch niet helemaal zitten en besloten om het op een rennen te zetten de andere kant op! Ik moet eerlijk zeggen, als ik alleen was geweest en te voet, dat ik het ook op een rennen zou hebben gezet. Er zat namelijk een groep van 30 wandelaars in de bosjes. Ze hadden zich heel stilletjes verstopt, met het idee dat ze ons hielpen… Ik riep een paar keer ‘Bonjour!’ toen ik eenmaal doorhad dat er mensen verstopt zaten, maar ze reageerden niet. De pony’s vonden het erg verdacht en vlogen alle kanten op. We konden de pony’s nog op tijd draaien, stoppen, en we sprongen er allebei af. Met veel gesnurk en een passage van Bats konden we na een paar minuten langs de groep mensen lopen. Gelukkig komen we niet vaak zulke 'behulpzame' wandelaars tegen hier!  Opmerkingen zijn gesloten.
|
 
GRATIS E-BOOK FJORDEN HEBBEN HUMOR
Categorieën:
Alles
Fjordencentrum Westerwolde
|
