Goede vriend - boekrecensie

‘Goede vriend’ van Erna Schröder, is uitgegeven door Elikser Uitgeverij (april 2020) en gaat over de vriendschap tussen haar en haar paard Tonoes. Het is een mooi boek en een ode aan haar paard. Maar niet alleen dat, het is tevens een ode vriendschap en het leven.


Mens en paard
Niet-paardenmensen vragen zich vaak af wat dat toch is: de vriendschap tussen een mens en paard. Voor paardenliefhebbers, ik noem ze maar even: paardenmensen, is deze vraag volstrekt overbodig. De vriendschap tussen mens en paard is een ‘oer’ gegeven. Hoe kun je nou niet houden zo’n groot, eerlijk en mooi dier? Een paard is anders dan een hond want een paard kun je niet dwingen om jouw te respecteren. Daar zijn ze te groot, sterk en slim voor. Het respect krijg je zodra het dier jou vertrouwd, en dan volgt een mooie vriendschap.

Erna Schröder – paardenvrouw
Schröder heeft al meerdere boeken op haar naam staan. Zij studeerde Nederlandse Taal- en Letterkunde aan de Universiteit Leiden. In 2003 debuteerde zij met de roman ´De overbuurman’. en in 2012 volgde het boek ‘Gewone vrouwen’. Het boek ‘Goede vriend’ is een mooi vervolg en het is duidelijk dat Schröder als schrijfster zeer veelzijdig is.

Verliefd op een paard
“Ik ben verliefd”, verteld zij op een dag aan een vriendin. “Op een paard”, vervolgt ze. Haar verklaring volgt en haar vriendin vraagt wat ze met die verliefdheid gaat doen. Erna besluit het paard te kopen en een lang leven met Tonoes volgt. Buitenritten, dagelijkse beslommeringen, zorgen, ziektes, lange wandelingen en vooral de vriendschap tussen haar en Tonoes, worden mooi beschreven zonder nergens overdreven romantisch te zijn.

Ook over de dood, de crematie en het intense gemis schrijft Schröder ook zonder al te veel dramatiek, maar realistisch en mooi. Je kan als lezer duidelijk merken dat Schröder een schrijfster is en dit geen boek is, om uitsluitend haar eigen verhaal op papier te zetten. Ik moet wel bekennen dat ik hier en daar een traan wegpinkte… want als lezer wordt je al gauw ook verliefd op Tonoes en is zijn einde zeer invoelbaar.

Goede vriend & natuur
De natuurbeschrijvingen en de flashbacks vond ik erg mooi en wisselen het verhaal goed af. Voor paardenmensen zijn bovendien de meeste hoofdstukken erg herkenbaar. Ik noem het voorbeeld van haar bezoekje aan een winkel met paardenspullen, genoemd: ‘Begeerte’. “Dit is kunst. Dit is schepping. Ik wil, ik zal, ik moet.” , denkt zij terwijl ze het vakmanschap van de zadels bewondert en een hoofdstel uitzoekt. Ik moest er erg om lachen want bij een paard horen paardenspullen en die zijn niet alleen duur en ontzettend mooi, maar inderdaad: ook begerenswaardig...

‘Goede Vriend’ is een mooi cadeau voor de feestdagen voor paardenmensen en wellicht ook voor niet-paardenmensen. Vooral de categorie die zich afvraagt wat dat nu is… die vriendschap tussen mens en paard. Als je dit boek leest, krijg je het antwoord op die vraag.