Het nieuwe recreatiepaard en de geschiedenis van het recreatiepaard in Nederland Nu: Deel 2

Het nieuwe recreatiepaard - deel 2

7/27/2022

Het nieuwe recreatiepaard en de geschiedenis van het recreatiepaard in Nederland

Nu: Deel 2

Welvaart en vrijetijd
Dankzij onze welvaart gaat het echter goed met de mens. We hebben veel geld te besteden en veel vrijetijd. De groep recreanten wordt groter en groter. Niet alle paardenmensen houden van sport, in de zin van wedstrijden, keuringen of shows. Er is een grote groep mensen die graag samen met zijn paard een buitenrit, een dagtocht of een trektocht maakt.

En daar hebben we meteen het probleem.
Veel, heel veel paarden zijn er op de markt. Maar zie maar eens een goed recreatiepaard te vinden als je in je achterhoofd bovenstaand verhaal hebt. “Goed voor recreatie” in een advertentie betekent nog steeds met andere woorden dat het paard eigenlijk niet veel soeps is. Erger is: “nog goed voor recreatie”, dan betreft het waarschijnlijk een paard met hoef-katrol aan drie benen.

Recreanten willen niet alleen een gezond en fijn bewegend paard (dat is wel zo prettig tijdens een lange buitenrit) maar ook nog eens een betrouwbaar karakter en een goed temperament. Een paard met teveel bloed dat ieder buitenritje tot een nachtmerrie maakt, is niet echt een optie. De combinatie vinden van een aangenaam temperament en een leuk paard, is zoeken naar een speld in de hooiberg. Niet alleen vanwege het lage aanbod maar vooral ook vanwege de steeds groter wordende vraag.

Liever nationaal:
Er zijn zelfs Tweede Kamer vragen geweest over het importeren van buitenlandse paarden voor de Bereden Politie. Waarom importeren wij buitenlandse paarden, terwijl wij hier zoveel KWPNers, Groningers en Gelderse Paarden hebben? Notabene onze eigen stamboeken! Het antwoord was simpel: er zijn wel veel paarden maar weinig makkelijke en betrouwbare paarden.

Ai, dat moet een Stamboek à la het KWPN toch pijn doen. Waar is het mis gegaan? Van een Duitse fokker vind ik het antwoord in een Duits paardenblad van afgelopen zomer. Hij geeft toe dat in de warmbloed-fokkerij teveel bloed is gefokt. Prachtige sportpaarden maar niet voor iedereen even toegankelijk. Van bepaalde hengsten is het algemeen bekend dat de nakomelingen alleen geschikt zijn voor professionals. Het warmbloedpaard is totaal pasé. Het sportpaard Lucky boy XX maal Cor de la Bryere, is er uit voortgekomen. De ambitieuze ruiter is hier blij mee en is bereid tonnen te betalen voor een getalenteerd paard. Een “gewoon” paard is niet meer geschikt voor de “gewone” ruiter. Vanwege zijn temperament is alles een probleem geworden. Het laden op een trailer, de hoefsmid, vastzetten en vooral een simpel buitenritje. Hopeloos.

Exact deze ontwikkeling vindt momenteel ook plaats bij rassen zoals de Quarter, de Haflinger en IJslander. Er wordt steeds meer en meer gefokt op specialisatie (bepaalde wedstrijd-richtingen) en de paarden worden met de dag temperamentvoller. Het eens zo rustige allround type maakt plaats voor een (poep)dure sportieve variant die staat te trappelen van ongeduld om te laten zien wat ie allemaal kan.

Supersportpaarden brengen meer geld in het laatje……
Als we naar de mensen kijken die paardensport bedrijven dan is het merendeel hobbyist of semi-professional. Toch worden er héél veel sportpaarden gefokt met veel bloed en alleen geschikt voor de professionals die bezig zijn met serieuze wedstrijdsport. Deze laatste categorie is maar een fractie van paarden-beminnend Nederland. Waarom richten fokkers zich toch niet wat meer op het veel grotere aantal menen dat gewoon recreatief met z’n paard wil omgaan?

Het financiële aspect speelt hierbij een grote rol. Voor goede sportpaarden worden tónnen betaald. Welke fokker wil niet een poging wagen een superpaard te fokken? Kassa, je bent in één keer binnen. Onlangs werd er een zeer talentvolle merrie uit Duitsland aangekocht door een Limburgse aannemer. Kostenplaatje: 2,5 miljoen euro. Zo’n merrie spreekt een ieder tot zijn verbeelding en laat vooral zien dat er in de paardenbusiness op hoog niveau veel geld omgaat.

Of wat dachten we van zo’n veulen dat op de veiling wordt afgeslagen op 90.000 euro? Voor menig fokker is dit een droom die wordt nagejaagd. We hoeven hier niet uit te leggen dat zulke bedragen niet worden betaald voor recreatieve paarden. De motivatie voor een fokker om liever een paard voor de 10% van de professionele sportwereld (die daar wel wat euro-tjes voor over heeft) op de wereld te zetten in plaats van de 90% paarden-beminnend Nederland, met een kleiner budget, is nu wel duidelijk.

De grote zoektocht
Waar moeten al die mensen dan heen die een aardig recreatiepaard zoeken?

Precies, nu we hebben het antwoord te pakken! Dáarom is er al een decennialange ontwikkeling op gang die de gewone paardenmens naar de Quarters drijft, de Tinkers, de Spaanse Paarden, de Mérens, de Criollo’s en de Paso Peruano’s. We hopen allemaal dat we in die rassen de stabiliteit van een aangenaam temperament vinden, de ideale schofthoogte (die hooguit 1.55m is) en een robuust gestel dat geen fulltime verzorging vereist.

Met de invoer en normalisering van deze rassen zijn er al vele kruisingen ontstaan die weliswaar worden verafschuwt door de rassenverenigingen maar worden gewaardeerd door de gebruiker.

Zo langzamerhand beginnen we een nieuw type paard te creëren: het Recreatiepaard.
Dit paard zal in het komende decennium een totaal andere betekenis aan het woord geven.

Trendsetters of trendvolgers, wij durven in ieder geval al met trots te zeggen: ik heb een Recreatiepaard!