Het nieuwe verkeersmak

'Verkeersmak' is een bekend begrip binnen de paardenwereld. Het betekent dat een paard niet bang is voor auto’s, bussen, vrachtwagens, tractoren of fietsers. Maar hoe zit dat dan met al de 'nieuwe' creaturen die je nu steeds vaker  tegenkomt?

Ik heb ze op een rijtje gezet en praat uit ervaring. Mijn paard is namelijk súper verkeersmak, maar nog niet 'het nieuwe verkeersmak'.

Hele rare fietsen
Ben je ze wel eens tegengekomen op het fietspad of op de weg? Van die ligfietsen in de vorm van een banaan? Daarin zit, pardon: ‘ligt’, vaak een man of een vrouw met een ski-bril op en een supersonisch pakje aan. Dat laatste zag ik niet hoor, maar verzin het er graag bij.
Die bananen-fietsen gaan echt super snel en voor de het beseft, sta je met je paard een eindje verderop doordat hij  een zijwaartse sprong maakte. Mijn brave paard schrok écht. En ik kan het hem niet kwalijk nemen.

Backpackers
Tijdens de mooie buitenrit zien we daarna in de verte iets aankomen. Het silhouet klopt niet. Het is groot,  breed en het beweegt langzaam. Help, wat is dit? Mijn paard snapt er ook niets van en denkt vermoedelijk dat we hier te maken hebben met een vreemd soort roofdier. Naarmate we dichterbij komen blijken het er zelfs twee te zijn. Twee wandelaars met van die mega-grote rugzakken op hun rug. Mijn paard is inmiddels gekalmeerd door de vele snoepjes die ik in mijn jaszak had. Maar hij trilt nog steeds en is er nog niet van overtuigd dat het hier om twee vriendelijke, uitermate sportieve, mensen gaat.

Bakfiets alert!
En dan komt er ineens in de verte ook nog eens een bakfiets met allemaal toeters en bellen aan. En het maakt héél veel lawaai. Waarschijnlijk een kinderpartijtje ofzo. Een hippie-moeder werkt zich suf om het logge voertuig in beweging te houden en de kinderen die in de bak staan, zitten en springen, hebben plezier voor tien. Of twintig. Ze vinden mijn paard prachtig en we krijgen vele kushandjes. Een beetje té veel input voor mijn paard...

R2-D2 in de voortuin
Al met al geen rustige buitenrit dus. Maar het wordt nog gekker want we rijden terug langs een braaf buurtje met keurige voortuintjes. Geen wandelaars hier, bananenfietsen of hippie moeders met bakfietsen. Maar voor ik opgelucht ademhaal, val ik bijna in een salto van mijn paard doordat hij  plotseling vol op de rem staat. Er komt namelijk een robot grasmaaier op ons af. Gelukkig nadert het gekke ding zijn onzichtbare grens, draait het zich naar links om en gaat verder met zijn taak: het gras nauwkeurig millimeteren.

Het is groot en het spiegelt
Zucht. Van de schrik bekomen rijden we verder door de keurige woonwijk. En was mijn paard daar nèt gewend aan standbeelden van Romeinse keizers en Boeddha's, nu staat er ineens een mini zonnepanelenpark in de voortuin van één  van de villa's. Goede zaak hoor, maar mijn paard schrikt zich een zonnehoedje en zet het op een lopen. We vliegen door de woonwijk heen en naderen gelukkig al snel weer een ruiterpad dat het rustige bos ingaat.

Verkeersmak… Ja ècht, mijn paard is hartstikke verkeersmak. Maar wel het oude verkeersmak. 

Het 'nieuwe verkeersmak' betreft een hoop dingen en zaken waar hij nog een beetje aan moet wennen. En ik ook.

Wie heeft nog meer voorbeelden die horen bij 'het nieuwe verkeersmak'?  Wij horen het graag en zullen het rijtje aanvullen met jouw naam/link of foto erbij. Of anoniem als je dat liever wilt.