Het vervolg van de aanval op de stippelpony!

Serie: The horse Girl van Hooves Around The World

Vorige keer heb ik jullie verteld over het rijden en grondwerken met een arabier in de winter, dat gaat niet altijd even rustig. Inmiddels lijkt het alweer voorjaar te zijn, het zonnetje schijnt en we zijn alweer vaak op buitenrit geweest vanaf onze nieuwe stal. Daar vertel ik de volgende keer meer over, want eerst zal ik uitleggen hoe het met de stippelpony is afgelopen!

Een dominante merrie-arabier
Zoals jullie al wel weten is Bats een erg dominant paard. Op een of andere manier trekken dit soort paarden mij aan, en ik kan goed met ze overweg. De regel bij Bats is, als ze kwaad kijkt of je weg probeert te jagen, gewoon blijven staan. Ze accepteert dan snel dat je niet bang voor haar bent en dan is er niks meer aan de hand. 

Het gedrag van Bats als ik erbij ben
Natuurlijk weet ik niet in groot detail hoe Bats zich gedraagt als ik er niet bij ben, maar ik heb van veel mensen gehoord dat ze dan naar andere paarden minder dominant is. Altijd als ik aan kom op stal fluit ik, en komt Bats naar mij toe. We knuffelen dan een tijdje terwijl ik op het hek zit, voordat ik de stallen ga uitmesten en andere klusjes ga doen. Heel af en toe is Bats in een “merrie-bui” en komt dan niet gelijk naar mij toe. Als de stippelpony dan naar mij toe probeert te lopen, zet Bats het op een rennen totdat ze weer voor de stippelpony loopt. Ze accepteert het absoluut niet dat een ander paard aandacht van haar baasje krijgt. 
 
De afloop van de aanval op de stippelpony
Nu weten jullie iets beter hoe Bats in elkaar steekt. Ze is dominant en enorm beschermend. Dat gedrag wordt versterkt als ik dichtbij ben, en ook als ze een halster, hoofdstel of neckrope om heeft. Toen ik zonder zadel op Bats sprong, was dat om even een nieuw hoofdstel uit te proberen. Toen de stippelpony aan kwam lopen ging Bats in de verdediging en sprong met de oren plat en open mond naar hem toe. Arme stippelpony, dat zag hij echt niet aankomen. Ik ben er gauw af gesprongen en heb een paar stappen naar achteren gedaan. Bats komt dan snel weer bij mij, want ze heeft het gevoel dat er geen gevaar meer is aangezien ik ver weg ben van het andere paard. De verbaasde stippelpony had dit alleen niet begrepen, en liep achter Bats aan, ze zijn tenslotte vriendjes.
Toen Bats weer in de aanval ging heb ik maar gauw het hoofdstel afgedaan (lees: het kopstuk over de oren van mijn steigerende arabier getrokken en alles op de grond laten vallen). Ik ben toen een heel eind achter Bats gaan staan, en na een paar minuten gillen, steigeren, en uiteindelijk weer spelen met de stippelpony, was de situatie weer gekalmeerd en is iedereen er zonder kleerscheuren vanaf gekomen.

In de volgende blogpost zal ik het hebben over al onze buitenritten van de afgelopen tijd. Bats staat nu in een prachtig gebied met een aantal leuke bosjes vlakbij om in rond te rijden. Op buitenrit gaan is ook onze favoriete bezigheid, dus dat komt goed uit. Dit alles is ook een super voorbereiding aangezien Bats en ik over een paar weken naar Zuid-Frankrijk verhuizen!

De hele serie The Horse Girl