Is jouw paard ook een thigmofiel?

Thigmofilie is een woord dat Midas Dekker verzon naar aanleiding van zijn boek 'De thigmofiel' uit 2015.  Een Thigmofiel is een mens of een dier dat van kleine ruimtes houdt. 'Het verlangen naar geborgenheid' is dan ook de subtitel van zijn boek.

Is een paard ook een thigmofiel?

Wij zitten op het erf aan de koffie in een hoekje van het erf, onder de bomen in de schaduw. Links van ons ligt de poes in een caviahuisje. Hoe zij dat voor elkaar heeft gekregen mag Joost weten, maar ze vindt het prima en zo te zien is dit caviahuisje voortaan van haar.

Dit caviahuisje was over, want we hadden voor de cavia's  allemaal één eigen huisje gekocht. Maar wat denk je? Ze zitten boven op elkaar gestapeld in één huisje. En ook nog eens in de kleinste...

Rechts van ons staat een merrie op haar lievelingsplaatsje bij het hek en de hond ligt opgevouwen onder mijn tuinstoel.

"Wij zijn allemaal thigmofielen",  zeg ik tegen een vriendin die mij verbaast aankijkt. Vervolgens leg ik uit wat het woord betekent en ze moet hard lachen.

Thigmofilie is de plezierige tegenhanger van claustrofobie: liefde voor de kleine ruimtes, het verlangen naar geborgenheid, grond onder je voeten, het gevoel dat wegkruipen de beste oplossing is.

Fiel = liefde voor (thigmofilie= liefde voor kleine ruimtes)

Fobie = angst voor (claustrofobie = angst voor kleine ruimtes)

De poes is een super thigmofiel
Midas Dekker vertelt uitgebreid in zijn boek over onze geliefde huisdier: de kat. Zet een open schoenendoos ergens in een hoekje of onder een tafel en niet veel later zal de kat daar zijn nieuwe slaapplekje van hebben gemaakt. Of ben je je kat kwijt: zoek dan vooral naar onmogelijk plekken waar een kat helemaal niet in kan kruipen. En ja hoor! Daar ligt ie heerlijk te snurken.

Zijn paarden thigmofielen?

Paarden kunnen er trouwens ook wat van. Ik spreek hier uit eigen ervaring, niet geciteerd uit het boek van Midas. Is het je wel eens opgevallen dat paarden in een weiland altijd bij het hek staan? Precies. Hoe groter het weiland, hoe naarstiger ze op zoek gaan naar plekken waar ze zich veilig voelen. Uit eigen experiment merkte ik op dat als je een paard los laat op het erf, het paard natuurlijk altijd zijn eigen stal inloopt. Maar mocht daar nog geen sprake van zijn, dan loopt ie de kleinste stal in.

Terwijl wij streven (een goede zaak!) naar grote, lichte stallen voor paarden en weilanden die strekken tot de verre horizon, heeft het paard soms een andere definitie van veiligheid en geborgenheid.

Tinyhouses, já gezellig !
Waarom willen we we allemaal in mega grote huizen wonen met tuinen waarin je verdwaald en dromen we vervolgens stiekem van een Tinyhouse? Geen rommel meer, dingen moeten zoeken of omkomen in je eigen spullen.

Waarom verlaten we allemaal ons grote huis om vervolgens rond te toeren in een camper of caravan waar je vooral geen ruzie moet krijgen met je reisgezelschap!? Midas zijn conclusie is luid en duidelijk: we zijn allemaal thigmofielen!

Wat is jouw ervaring? Is jouw paard of pony ook een thigmofiel?