'Ontzettend veel geluk' ??

Help !  Wat is hier gebeurd? 'Ontzettend veel geluk'??? Nou zo ziet het er niet uit. Misschien gaat bij de volgende foto een belletje rinkelen:

Bovenstaande foto is Zoë die een een flinke trap uitdeelt, in de lucht weliswaar. Vast niet bedoeld om een mens te raken. Maar dat ze dát wel kan,  zien we op de foto van Britt met haar arm in het gips.
Wat is er gebeurd?

We vervolgen snel de spannende serie van Britt en leven met haar mee. En de dokter zei: "Je hebt nog ontzettend veel geluk gehad..."

Serie: Op naar de top!

Deel 7:  'ontzettend veel geluk'

Sneller dan ik eigenlijk voor mogelijk had gehouden had JJ mij bij de spoed. Iets in: ze kan bijna niet praten van de pijn, er staat een hoefafdruk op haar onderarm en we zijn al onderweg, maakte dat we heel snel aan de beurt waren. De eerste arts die ik zag was ook de eerste die die magische woorden sprak: "Ik denk dat jij zomaar eens heel veel geluk kan hebben gehad".

Zo voelde het op dat moment nog niet, kan ik je zeggen. Zeker niet toen de tweede arts die ik zag mijn mouw opstroopte om te kijken waarom ik mijn schouder niet kon draaien. Daar op mijn bovenarm stond een tweede hoefafdruk die met de minuut duidelijker zichtbaar werd. Dus hup, zowel mijn onder- als bovenarm op de foto. 

Dit was ondertussen de vierde dokter die mij vroeg wat er gebeurd was. “Mijn paard vond dat ik ook wel een röntgenkeuring kon gebruiken,” grapte ik.  Dit leverde mij een zeer vragende blik op en dus gaf ik schoorvoetend toe dat mijn paard boos op me was. De vrouw ging maar snel verder met foto’s maken, voor ik nog meer onzin zou uitkramen. 

Mijn bovenarm is (behalve heel erg blauw) gelukkig nog heel, maar mijn onderarm helaas niet. “Wil je de foto zien?”, werd er gevraagd. Ja natuurlijk wilde ik dat. Samen met de arts stond ik te kijken naar mijn onderarm. De ellepijp was duidelijk doormidden. “Ja,” zei ik, “die is stuk.” 
Een pareer-fractuur noemden ze het. Een breuk van het afweren van een slag tijdens een gevecht. Ik moest hier wel om lachen. Hoe naïef is het om te denken dat mijn arm sterker is dan een hoef? De volgende arts die ik zag mocht ik opnieuw uitleggen hoe het precies gebeurd was. Ondertussen kende ik het hele riedeltje van a tot z. “Ik hief mijn arm op om te klap af te weren, Zoë raakte mijn arm op twee plekken. Mijn arm is hard tegen mijn lijf geschopt waardoor ik ben gevallen en even geen lucht kreeg.”

De vrouw checkte mijn buik en mijn ribben, maar nergens waar ze drukte deed het zeer. “Het lijkt erop dat je alle kracht hebt opgevangen met je arm.” Geen inwendige bloedingen of gebroken ribben, nou dat was weer een meevaller. Toch wel sterk dus, zo’n arm. 600 Kg aan kwade Zoë en dan weglopen met maar één botbreuk vind ik best een prestatie. 

Toen ik met JJ het ziekenhuis uitliep en haar alles vertelde wat de dokters hadden gezegd kon ze het niet laten om de woorden van die eerste arts te herhalen. “Je hebt echt ontzettend veel geluk gehad, weet je dat?” Ja... ik weet het...

En uiteraard wensen we Britt, namens PaardenColumns en alle lezers, héél veel sterkte!