Onze Junior schrijftalent !

Fenna de Boer (10 jaar) heeft een prachtig en héél spannend verhaal geschreven en zal dit met ons delen op PaardenColumns.
Wij vinden het ongelooflijk knap van Fenna dat ze dit spannende verhaal helemaal zelf heeft geschreven. En toevallig heet de serie: Ongelooflijk!

Lieve Fenna, je bent een super schrijftalent en nu snel naar deel 4 van jouw spannende verhaal:

Deel 4: Kast

Deel 4:  Kast

In het huisje was het donker. Nora zag geen hand voor ogen, en dat terwijl er elk moment een hond of een dief in dit huis kon rondlopen. Nora tastte in het duister, tot ze tegen een enorme houten kast botste. AAH! Wat is dat?!

Ze voelde aan het hout. Dat was zo verrot dat het elk moment in kon storten! Had ik maar wat licht, dan kon ik tenminste zien. Transylvania, die achter Nora liep, hinnikte zo hard dat het door het huis galmde en de muren deed trillen. Nora keek om. Transylvania drukte met haar neus tegen Nora’s rugzak. Daar leek zwak licht uit te komen, dat al snel weer doofde. Nora kon zichzelf wel voor haar hoofd slaan. Hoe kon ze zo dom zijn? Natuurlijk had ze altijd een lavalamp bij zich, voor als ze in een donker bos op buitenrit gaat! Ze haalde de Lavalamp uit haar tas, trok aan het koortje en de lamp lichtte op. Ze keek op de batterijmeter. helaas, bijna leeg. Hij zou nog maximaal 10 minuten meegaan.

Nora keek om zich heen. Het was nog steeds donker in het huis, maar nu zag je tenminste iets. Ze keek naar de kast. Er zat een groot slot op, zonder ook maar een roestvlek! Vreemd, deze kast lijkt al honderden jaren oud. Maar dat slot is nog zo goed als nieuw. Het is er pas opgezet, dat weet ik zeker. Nora voelde aan het slot en trok er keihard aan. niks. Nog een keer trok Nora aan het slot, dit keer nog harder. Nog steeds niks. Stom slot, nu kom ik nooit te weten wat erin zit.

Van pure frustratie schopte Nora niet heel hard tegen het hout. Tot haar grote verbazing verscheen er een groot gat in de kast. Gelukkig is de kast zelf niet zo sterk als het slot. Dacht Nora, terwijl ze door het gat keek. Ze kon haar ogen niet geloven. Daar lag een enorme sleutel!

Ze stak haar hand uit, door het gat. Jammer, haar arm was net niet lang genoeg. Maar wat als ze nou nog dichter bij de kast zou zitten? Nora probeerde en probeerde, maar telkens was haar arm net te kort. Het enige wat Nora nog niet had geprobeerd, was haar andere arm. Ze stak haar rechterarm door het gat en opeens kwam haar arm terug met de sleutel in haar hand! Yes, het was gelukt!

Nu kon Nora het slot openmaken en in de kast kijken. Ze stak de sleutel in het slot, draaide en trok de deuren open. Maar het was helemaal geen kast, het was een geheime doorgang! Met de lavalamp voor zich uit en Transylvania achter haar aan sloop Nora door de geheime gang. Net op dat moment begon het licht te flikkeren. Het werd steeds donkerder in de gang. Op de batterijmeter van de lavalamp stond dat hij nog 1 minuut gebruikt kon worden. nee, waarom nou net nu?!, vroeg Nora zich af, toen er opeens luid gehinnik klonk.

Er liep een rilling over Nora’s rug. Het klonk weer, dit keer duidelijker en dichterbij. Het kwam achter die deur aan het einde van de gang vandaan. Zonder geluid te maken slopen Nora en Transylvania door de gang. Toen Nora bij de deur was aangekomen en hem op een kier zette, gebeurde het. Langzaam doofde het licht...