Op naar een topjaar!

Foto: Marlon Radema

Serie: op naar de top!

Wat doe je als 24-jarige studente als je geliefde verzorgpaard dreigt te worden verkocht naar Amerika?
Een lastige vraag voor Britt Neijzen.
Zij maakte lijstjes, sprak met mensen en dacht goed na.

Waar waren we gebleven?  Deel 12 alweer. Britt heeft een intensief jaar met Zoë achter de rug en wij bewonderen haar doorzettingsvermogen.  Op naar een topjaar!  En dat is zeker onze grote wens voor haar en haar mooie Zoë.

Deel 12: Op naar een top jaar!

Foto: Marlon Radema

Ik kan niet anders zeggen dan dat Zoë en ik op ons tandvlees het einde van 2020 hebben gehaald. Wat hebben wij een hoop pech gehad zeg... Zowel Zoë als ik kukelden van de ene blessure in de andere. Telkens als we net weer een beetje op de rit kwamen, liepen we weer tegen een nieuw probleem aan. 

Koliek!
Als klap op de vuurpijl kwam daar vlak voor oudjaar nog een kleine extra bij. Ik was Zoë aan het poetsen en het viel mij op dat ze heel heftig reageerde toen ik haar bij haar buik borstelde. Nog niet heel erg bizar, maar voor Zoë wel bijzonder omdat ze het normaal altijd heerlijk vindt om op haar buik gekriebeld te worden. Ik heb het even in de gaten gehouden maar over de volgende paar uur werd het steeds erger, ze was helemaal gespannen en ongemakkelijk. 

Ondanks dat ze gelukkig wel mestte was dit toch duidelijk buikpijn, en dus koliek! En dat betekende lopen. Eerst op het erf, maar al snel ook over het pad naast de weide en langs de weg. Na een tijdje leek er wat meer ontspanning terug te komen in haar lijf, ze liet haar hals los en zuchtte eens diep. Ik heb wel een uur met haar gelopen voor ik het aandurfde om te stoppen. Ze was tegen die tijd helemaal rustig en ontspannen. 

Met lood in mijn schoenen ben ik die avond naar huis gegaan, om een paar uur later weer op de weide te verschijnen. Zoë stond mij verbaasd aan te kijken. “Jeetje baas, wat doe jij hier zo laat?” Er was geen teken meer van de koliek van eerder die avond, dus ik kon iets geruster weer gaan slapen.

Foto: Marlon Radema

Op naar 2021
Dus zo laten we 2020 achter ons. De koop van Zoë was het grote hoogtepunt van afgelopen jaar, maar daarna heeft het ons nu niet echt meegezeten. Maar na regen komt zonneschijn, we kijken vol goede moed naar het jaar dat voor ons ligt. We hebben heel veel doelen en plannen en zelfs als we maar de helft hiervan waar kunnen maken, dan staat ons een jaar te wachten om nooit te vergeten!
Waar we nu eerst heel hard mee bezig zijn is afvallen, nou ja, Zoë dan. Voor het nieuwe eczeem-seizoen begint zou het mooi zijn als ze weer een beetje beter op gewicht is. Daarnaast is het ook voor enkele andere doelen best belangrijk dat ze de extra kilootjes kwijt is. Zo staan er lange afstandsritten op het programma, wil ik dit jaar toch echt wedstrijden met Zoë gaan starten en ik wil heel graag met Zoë naar de keuring deze zomer!

Genoeg te doen dus, maar het allerbelangrijkste is dat we dit jaar een hoop lol gaan hebben! (en hopelijk een beetje minder pech).