The Horse Girl en de Shagya arabier

Ik ben Sanne van Hooves Around The World.  Ik woon sinds kort weer in Nederland en heb daarvoor zes jaar gereisd en in Zuid-Afrika gewoond. In deze blog neem ik je mee in het eerste deel van het verhaal van mijn prachtige en geliefde Shagya Arabier.

Mijn eerste dag met Bats de Arabier
Zoals ik jullie in mijn eerste gastblog heb vertelt, is mijn merrie Bats een grote E-pony Arabier. Ik wist weinig over haar, en toen ik de eerste keer bij haar ging kijken was ik op z’n minst gezegd verrast! Met haar staart op de rug en gesperde neusgaten racete ze door de buitenbak heen. Een stukje passage, een stukje rengalop, en steigeren alsof haar leven er vanaf hing. Ze was verwend, haar leven draaide om eten, en ze was het er overduidelijk niet mee eens dat ze even in de bak moest staan voor etenstijd zodat ik haar kon zien lopen. Ik heb haar zeker zien lopen die avond. 

Ik heb nog nooit zo’n dikke Arabier gezien
Bats is een forse merrie, met een dikke hengsten nek en brede schouders. Niet bepaald je doorsnee Arabier die vandaag de dag wordt gefokt, maar wel met het karakter. Ik heb veel paarden beleerd in Zuid Afrika, en ben vrij zelfverzekerd dat ik daar goed in ben, maar door Bats ging ik twijfelen.

Haar uiterlijk past uitstekend bij haar karakter, ze is sterk, koppig en laat het duidelijk merken als ze het ergens niet mee eens is. Door haar gedrongen lichaam kan ze zonder moeite lang steigeren, en dat vind ze een prima manier om mij te laten weten dat ze het even niet leuk vind. Ik vind deze manier iets minder fijn om eerlijk te zijn.

Voordat ik met Bats begon te werken, was ik gewend aan de kleine en smalle ponies uit Afrika, met een redelijk relaxed karakter. In Afrika had ik ook met veel Arabieren gewerkt, maar die zagen er toch net wat anders uit. Die ponies kwamen vaak uit het wild, en zijn dan drie of vier jaar oud, en daar is toch echt makkelijker mee te werken dan een mega bonk spieren op een zevenjarige, verwende pony van 1.57 m…

Eerst denken, dan doen
Mijn eerste dag met Bats viel enorm mee. Ik had verwacht moeilijk contact met haar te krijgen maar ze had er eigenlijk wel zin in! Ze keek mij met grote ogen aan toen ik met borstels en een longeerlijn aan kwam zetten, en draafde meteen naar mij toe. We kroelden wat, ze volgde mij door de bak heen en ik heb de beginselen van het longeren aangeleerd. Ze vond het allemaal wel interessant, maar kon flink ontploffen als ze het gevoel kreeg dat ik vond dat ze het fout deed. Dan stoof ze in ren-galop door de bak heen, kwam omhoog en klapte zomaar achterover, en sleepte ze mij mee aan de longeerlijn. Voorzichtig zijn dus, en niet te snel te veel vragen, maar eerst rustig aan haar uitleggen.

Ik zeg nog steeds vaak rustig tegen haar “eerst denken, dan doen”, als ze weer eens recht tegenover mij staat. Na de eerste dag dacht ik nog, moet ik hier echt ooit op gaan zitten?

Serie: The Horse Girl