Verplicht genieten

Sla een willekeurig tijdschrift open (of blog) en tel voor de grap eens hoe vaak het woord GENIETEN wordt gebruikt. We moéten genieten. Genieten van het weer,  genieten van je vrienden, van eten,  sport en vooral genieten van jezelf. Ik geniet, jij geniet, wij genieten, wij hebben genoten, wat een genot. Tjonge, jonge, je zou er doodmoe van worden. We genieten wat af …

Genieten vs zorgen
Voor de grap blader ik een stapel willekeurige paardenbladen door en wat valt me op: het woordje GENIETEN komt maar nauwelijks voor.
Hèèèèee? Genieten wij niet van onze paarden? Waarom lees ik niet dat we moeten genieten van een paard dat geniet van een borstelbeurt? In de paardenbladen staat eigenlijk veel meer geschreven over de weg naar dat ultieme genieten toe. Want, willen we genieten van een prachtige buitenrit of een mooi veulen in de wei, dan moeten we wel eerst even zorgen voor héél veel kennis.

Er gaat nogal wat vooraf aan dat genot. En zorgen en problemen hebben wij paardenmensen in overvloed. St. Jacobskruiskruid in de wei, staart- en manen eczeem, een kreupel paard, een niet passend zadel, een guste merrie of een rodeopaard tijdens een buitenritje. Het valt allemaal niet mee. We vergeten massaal te genieten en dat terwijl genieten in deze tijd bijna een verplichting lijkt.

Stil(ler) genot
Slaan we de Van Dale open en we vinden de vertaling van het woordje genieten: GENOT HEBBEN, PLEZIER BELEVEN.

Dat is duidelijke taal. Hoe beleven we plezier? Meer specifiek: hoe beleven we plezier aan onze paarden?

Voor de één zal dat een mooie zondagochtend buitenrit zijn, helemaal alleen in het bos samen met het paard, terwijl de damp nog van de bodem slaat en de kans groot is een ree tegen te komen die op zoek is naar een ontbijt. Voor de ander is plezier beleven misschien het behalen van een winstpunt waar paard en ruiter in kwestie heel hard voor getrained hebben en de combinatie de jury weet te overtuigen.

Of een mooie trektocht waarbij de ruiter slechts een rugzakje draagt en dagen de natuur in gaat, met kaart of GPS, niet de bestemming is het doel, maar de reis erheen.
Niets zo gevarieerd als het plezier beleven aan een paard en de mogelijkheden en variaties in paardenland lijken oneindig.

Plezier beleven doen we dus hoe dan ook, ook al schreeuwen we het wat minder hard van de daken……

Kennis & kunde als voorwaarde
Ik hoop dat de paardenbladen/blogs vooral bezig blijven met een gevarieerd aanbod aan kennis te verschaffen. Informatie die iedere paardenmens moet weten of het ervaringsverhaal van een ander waar je je eigen voordeel mee kunt doen. Genieten van een paard gaat tenslotte niet zomaar. Het is een levend wezen en het zal met respect en de nodige kennis behandeld moeten worden.

Pas als er geen enkel misverstand meer bestaat over het onderhoud van een paard, er geen mishandelingen meer zijn, geen wantoestanden, akelige trainingsmethoden, etc. etc. dan kunnen wij het ons permitteren om het woordje genieten tien keer per pagina te gebruiken.

En dichter bij huis: geniet lekker van je paard en vergeet af en toe alle zorgen en het werk. Dat hoort er gewoon bij.