The chronicles of Prinses Sunny en Prins Pretje
Deel 10: alle begin is moeilijk
ALLE BEGIN IS MOEILIJK!
En zo is het, alle begin is moeilijk dus ook de eerste paar dagen met z'n tweeën in de stal. Ze doen niet voor elkaar onder en hier en daar werd er wel eens iemand op zijn of haar plaats gezet, maar eigenlijk vrij snel was er harmonie in de echtelijke box.
De eerste tijd heb ik ze dus ook lekker een beetje met rust gelaten om ze te laten wennen aan de nieuwe omgeving en de nieuwe situatie. Als dat uiteindelijk zo lekker gaat dan pakken we maar rustig weer alles op.
Intussen had ik ook een fantastische verzorgster gevonden voor Pretje, een meisje van twaalf en ik kan zeggen ik heb het maar met haar getroffen. Dus zij lekker met die kleine Pretletter aan de slag en ik met Sunny.
Eerst maar weer poetsen en ja hoor dat gaat prima dus ook maar weer het grondwerk oppakken. Dat is sowieso leuker met meer, dus Tink, zo heet mijn verzorgster, met Pretje aan het grondwerk en ik met Sun.
Sunny wordt steeds relaxer in haar hoofd, het gaat steeds beter dus dan ook maar eens kijken of we een dekje op kunnen doen. En ja hoor, het gaat op een andere manier maar het gaat.
Veel geduld en liefde... dat werkt echt.
De longeersingel vind ze nog wel een spannend ding, dat geklingel aan de zijkant is best eng.
Geeft niks, alle begin is moeilijk dus ook dit komt vast wel goed .
Pretje is helemaal happy, lekker de hele dag spelen of een tukje tussendoor: dat is pas paardenleven.
En zo gaan de eerst paar maanden voorbij van 2020.
Als het wat warmer wordt, dan gaan we meer spannende dingen doen neem ik me voor en toen, kwam de Corona-pandemie ... Eén van de gevolgen is dat de instructrice kan niet komen. En nu?
Wat denken jullie?
Hoe ga ik dit aanpakken?
Zelf verder proberen of toch maar wachten, maar hoe lang?
Dat lezen jullie de volgende keer,
Wordt vervolgd!!!!
En zo is het, alle begin is moeilijk dus ook de eerste paar dagen met z'n tweeën in de stal. Ze doen niet voor elkaar onder en hier en daar werd er wel eens iemand op zijn of haar plaats gezet, maar eigenlijk vrij snel was er harmonie in de echtelijke box.
De eerste tijd heb ik ze dus ook lekker een beetje met rust gelaten om ze te laten wennen aan de nieuwe omgeving en de nieuwe situatie. Als dat uiteindelijk zo lekker gaat dan pakken we maar rustig weer alles op.
Intussen had ik ook een fantastische verzorgster gevonden voor Pretje, een meisje van twaalf en ik kan zeggen ik heb het maar met haar getroffen. Dus zij lekker met die kleine Pretletter aan de slag en ik met Sunny.
Eerst maar weer poetsen en ja hoor dat gaat prima dus ook maar weer het grondwerk oppakken. Dat is sowieso leuker met meer, dus Tink, zo heet mijn verzorgster, met Pretje aan het grondwerk en ik met Sun.
Sunny wordt steeds relaxer in haar hoofd, het gaat steeds beter dus dan ook maar eens kijken of we een dekje op kunnen doen. En ja hoor, het gaat op een andere manier maar het gaat.
Veel geduld en liefde... dat werkt echt.
De longeersingel vind ze nog wel een spannend ding, dat geklingel aan de zijkant is best eng.
Geeft niks, alle begin is moeilijk dus ook dit komt vast wel goed .
Pretje is helemaal happy, lekker de hele dag spelen of een tukje tussendoor: dat is pas paardenleven.
En zo gaan de eerst paar maanden voorbij van 2020.
Als het wat warmer wordt, dan gaan we meer spannende dingen doen neem ik me voor en toen, kwam de Corona-pandemie ... Eén van de gevolgen is dat de instructrice kan niet komen. En nu?
Wat denken jullie?
Hoe ga ik dit aanpakken?
Zelf verder proberen of toch maar wachten, maar hoe lang?
Dat lezen jullie de volgende keer,
Wordt vervolgd!!!!
