|
Op deze mooie zondagochtend hebben wij voor jou een gedicht van Godart Bosmans. Het gedicht heet: orentaal. Wat vertellen de oren van een paard ons? Heel veel. Dat weten paardenmensen wel, maar voor 'gewone' mensen is dit niet altijd even duidelijk. De vader van Godart legde het hem mooi uit. Lees en geniet. Meer lezen over de oren van een paard en hoe je deze af en toe grondig moet checken qua inhoud en, ja echt: geur? Sanna van den Akker heeft ons uitgelegd dat je 'vergeten plekjes' van een paard nooit mag vergeten. Orentaal Vader zei vroeger vaak altijd altijd een paard beweegt zijn oren altijd als je nou wel of nieten wil een paard houdt zelden zijn oren stil dat versje heb ik altijd onthouden en begin er van te houden Paardenoren dienen vooral om te luisteren maar ze kunnen er ook hun emoties mee fluisteren ze hebben een orentaal noem het soort van gebarentaal oren kunnen worden gedraaid naar elke zijde van de groene weide waar ze ook uithangen ze zullen constant de omgeving opvangen ze laten zich niet graag benaderen erfenis van vroege voorvaderen en van moeder natuur meegekregen dat beide oren apart bewegen hun oren spreken boekdelen waardoor ze de gemoedstoestand meedelen hier komt nu het verhaal van de paardenorentaal in neutrale toestand losjes opwaarts gericht voelen ze zich tot niets verplicht bij een vreemd geluid wordt er één in die richting gekeerd om al dan niet als veilig te worden gemarkeerd is er echter onrust, waakzaamheid of angst bovenop staan de oren fiks rechtop dit kan ook als belangstelling worden verklaard want paarden zijn nieuwsgierig van aard liggende oren met de openingen naar de grond zonder meer slaperig , suffend geen belangstelling meer oren hangend zijn ze helemaal niets verlangend het paard toont zich dan ook bereid tot onderdanigheid let wel op, ook bij pijn zullen hun oren hangend zijn maar owee als de oren onrustig en rechtop staan let dan op dat ze niet met hun achterpoten slaan ze zijn dan immers in paniek en hebben schrik soms gepaard met gegrinnik wanneer boos en dominant plat tegen de nek en aan de kant als het dus lijkt alsof het paard geen oren heeft wees dan maar heel beleefd trouwens ze zien ons als een wezen zonder oren waardoor we voor hun bij de dominanten behoren hoe dan ook, bij de zalige momenten van voedertijd tonen bewegende oren belangstelling en alertheid tot slot kortom het paardje dat we zo bekoren zegt ooh zo veel met zijn lieve oren Meer gedichten: G E D I C H T E N
Heb jij ook een mooi gedicht over paarden en vind jij jezelf een dichters-talent? Stuur gerust naar ons op en wie weet publiceren wij dit op PaardenColumns! Opmerkingen zijn gesloten.
|
Het leukste blog over paarden en pony's.
Lees, lach, geniet, wees kritisch en: doe mee! Categorieën:
Alles
Archieven:
Oktober 2024
Paarden Columns © 2024
Linken en citeren mag altijd. Herpublicatie op niet commerciële websites mag alleen o.v.v. mijn naam plus een link naar de website. |
Proudly powered by Weebly