Bloedfanatiek

Serie: Op naar de top!
Serie: Projectpony Claudia - van marktpony naar kinderpony

Claudia is ondertussen alweer een tijdje thuis en in die periode hebben we niet stil gezeten. Tijdens de kleine vakantie die Claudia kreeg om weer rustig te wennen hebben JJ en ik ons hoofd erover gebroken wat we met onze clown zouden doen. Eigenlijk waren we het er snel over eens dat ze in ieder geval voorlopig niet weg zou gaan. Eerst maar weer werken aan het vertrouwen en rustig verder trainen. Maar ja, wat dan? Haar verzorgsters groeien in rap tempo van haar af en ze vindt werken veel te leuk om haar stil te laten staan.

Aan de academische rijkunst
Mijn beslissing om te starten met de opleiding in de academische rijkunst maakte het plan in een keer heerlijk duidelijk. Voor de opleiding heb ik natuurlijk een paard of pony nodig om mee te oefenen, en idealiter ook om mee te nemen naar de trainingsdagen. Nu vind ik het heerlijk om te trainen met Zoë en gevoelsmatig zou ik het liefst haar meenemen naar de praktijktrainingen, maar de kans dat haar gezondheid ons in de weg komt te staan is heel groot. Daarnaast durf ik het niet aan om Zoë elke maand zo ver te verplaatsen voor twee dagen. En dan is het natuurlijk ineens super handig om een gezonde en verplaatsbare pony merrie op stand-by te hebben staan!

Zo kwam er een einde aan de vakantieperiode van Claudia en per 1 januari kon het werk beginnen. Ik roep eigenlijk elke keer als ik met Claudia getraind heb dat het zo’n vreselijk fijne pony is om mee te werken, en dat blijf ik ook lekker doen. Ze is wel echt totaal het tegenovergestelde van Zoë in bijna alles. Dat is iets waardoor ik nogal eens hard met mijn neus op de feiten wordt gedrukt.

Grote verschillen
Ik heb met Zoë al zoveel verschillende dingen gedaan, vooral in het grondwerk de afgelopen jaren maar ook onder het zadel, dat er weinig is waar ze echt van opkijkt. Ik kan haar van alles aan materiaal om haar lijf hangen en ze haalt haar schouders op en doet wat ik van haar vraag. Of het nu een bos takken is die ze moet slepen, een slee, een baksleep, een menhoofdstel met oogkleppen, gekke trainingsbanden om haar lijf, het boeit haar eigenlijk weinig. Dus toen ik Zoë een kaptoom omdeed en achteruit voor haar ging lopen in de grondwerkpositie accepteerde ze dit zonder ook maar verbaasd op te kijken.

Claudia daarentegen vond het ontzettend vreemd, in de buurt van haar neus het touw vasthouden was al helemaal niet aan de orde. Ze vond het eerst heel spannend om naar me toe te lopen en bleef of stilstaan of probeerde langs me heen te lopen. Het duurde een paar sessies maar toen begon ze eindelijk te begrijpen dat het gewoon samen lopen is, maar dat ik het mezelf gewoon wat moeilijker maak door achteruit te gaan. 
Met de mini-shet hengst Jake liep ik al veel eerder tegen onbegrip aan dan bij Claudia. Hij snapte namelijk het hele concept kaptoom niet! Jake is enorm gevoelig op zijn hoofd, waardoor ik altijd zijn voorpluk en manen invlecht voor het trainen, omdat hij anders alleen maar boos is omdat zijn haren tegen zijn oren waaien. Zoals een echte stoere man betaamt. Dat hij ineens een clip op zijn neus had zitten kon hij echt niet verwerken en zijn onbegrip ging gepaard met een hoop gemaai met zijn voorbenen en boze bokkesprongen. Bij hem moest ik dus nog verder terug dan bij Claudia, namelijk naar het zorgen dat hij de kaptoom zou accepteren.

Boven verwachting
Terug naar Claudia. Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet super hoge verwachtingen had toen ik met haar begon, ook niet persé lage verwachtingen hoor, maar ik dacht dat haar wantrouwen het best moeilijk zou kunnen maken. Als Claudia nee zegt tegen iets dan is het verrekte moeilijk om haar van gedachten te laten veranderen. 

Direct onze eerste training bewees ze keihard mijn ongelijk. Bloed fanatiek was ze! In deze beginfase moet ze alle commando’s met de stem en het zweepje aanleren, en hoewel Claudia nog wat moet werken aan haar geduld pikte ze de commando’s binnen no time feilloos op. Ze is super gevoelig en op de allerkleinste hulp geeft ze al reactie (uitdaging voor mij dus om heel gedoseerd te zijn). Het lopen in de grondwerkpositie was in het begin dus wat onwennig maar ook dat pikte ze snel op, hoewel ik haar er nog wel regelmatig aan moet herinneren dat ik lang niet zo snel achteruit kan lopen als zij dat vooruit kan. 

Geduld is een schone zaak
Ik moet elke keer weer ontzettend lachen om haar fanatisme. Onze training begint regelmatig met even rustig stilstaan, als in; ik sta rustig stil terwijl Claudia om mij heen danst en alle trucjes uit de kast haalt om maar te laten zien dat ze snapt wat we gaan doen. Ik wacht dan af tot ze (een tikkeltje mokkend) stil blijft staan en dan kunnen we beginnen. Vervolgens gebeurt het heel vaak dat Claudia zelf wel bedenkt welke oefening ik ga vragen en die alvast inzet. En boos dat ze dan wordt als ik iets anders vraag! Hoe durf ik.

In het begin vond ik het wel moeilijk om te merken dat Claudia erg wantrouwig was, ondanks haar fanatisme en leergierigheid. Het was natuurlijk ook allemaal nieuw en anders dan wat we normaal deden, maar ik vroeg me wel af of ze het leuk vond. Dat duurde een paar weken, waarin ze best veel woedeuitbarstingen en paniekmomentjes heeft gehad. Ik trainde rustig door en na een paar weken merkte ik ineens verandering tijdens het grondwerken. 

Op de volte vroeg ik haar om haar achterhand naar binnen te draaien, iets wat ze best heel moeilijk vindt nog. Ze begreep me eerst verkeerd en wilde naar buiten draaien, maar bedacht zich en probeerde toch zo goed als ze kon de oefening uit te voeren. En dat allemaal zonder boos of gefrustreerd te raken. Het klinkt heel onbenullig, maar het gaf voor mij aan dat ze echt begint te snappen wat we doen en dat ze het leuker vindt om haar best te doen dan direct boos te worden als iets niet lukt. Ik heb haar natuurlijk uitgebreid beloond en we zijn lekker even gaan wandelen om de training heerlijk af te sluiten.

Op naar de praktijkdagen
Ik ben super trots op hoe goed ze de training oppakt en ook ontzettend onder de indruk van haar intelligentie en leergierigheid. We oefenen lekker verder zodat we in april klaar zijn voor de praktijkdagen en met die bloedfanatieke clown twijfel ik er niet aan dat dat helemaal goed gaat komen!

Serie: Project Claudia

Serie: op naar de top!