|
We schrijven 1983. Zó lang geleden, maar dit verhaal is tijdloos. En de zomer leek eindeloos. De zomer was een herhaling van de vorige zomer. We kwamen weer terecht bij de boer in 's Graveland en reden iedere dag in het Spanderswoud. Het was dit keer een warmere zomer dan het vorige jaar. Vaak gingen we daarom pas 's avonds rijden om de hitte te vermijden. En vooral ook alle horzels en vliegen. Ook reed ik vaak zonder zadel, dat was een stuk minder warm voor Princess. Het leek wel alsof ik ieder spiertje in haar rug voelde en had zodoende nog beter gevoel voor haar lichamelijke inspanningen en reacties.
Maar helaas konden we niet echt keihard galopperen want dan gleed ik er toch echt wel af. Dressuur? Ja, maar dan buiten! Dressuurmatig ging Princess deze zomer enorm vooruit. Ik reed haar heel vaak in een verzamelde rustige draf en leerde haar ook steeds minder hard te galoperen. Keihard gaan was mijn lust en leven, maar rustig verzameld galoperen was natuurlijk veel beter voor haar. En ook moeilijk voor een jong paard, dus we deden rustig aan. Na een hele zomer zo te hebben gereden, en echt alleen maar buiten in het bos, was het resultaat dat ze zelfs al een galopwissel om de pas kon. Wat was ik trots! Alleen jammer dat ik het met niemand kon delen. Áls ik eens in de bak reed, dan was haar plezier en vuur eruit. Ze slofte dan als een oud karrepaard. Maar buiten op de lange rechte bospaden, liep ze zó mooi! Publiek Maar we hadden wel publiek door alle mensen die in het bos aan het wandelen waren. We waren de enige die daar reden dus wandelaars waren enthousiast en aardig. Heel wat anders dan bij de Hoorneboegse heide aan de andere kant van Hilversum waar drie maneges om heen lagen en het véél te druk was. Het Spanderswoud kende eigenlijk geen ruiterpaden en iedereen wandelde overal. Het was echt een prachtig bos en zelfs ik, als puber, was er zuinig op. Ik reed nooit ergens de boel stuk en hield altijd in zodra ik een wandelaar zag. Wilde ik aandacht en een praatje? Dát zal het hoofdzakelijk wel zijn geweest was ik was een eenzame puber... met een paard. Springen Springen deden we trouwens ook graag. Over boomstammen en soms over de afsluitpalen van een pad. Princess vond het prachtig maar werd wel heel heet als we in de buurt kwamen. Ze trappelde dan van ongeduld en sprong huizenhoog over een boomstam van 40 cm. Overigens kende ik in die tijd niet zo goed schattingen qua afmetingen en vertelde dat ze 1.50 m. sprong. Tja... Mooie zomer De mooiste zomer met Princess ooit, dat was het! Maar dat wist ik toen nog niet. Princess genoot van haar weidegang en ik woonde op een piepklein studentenkamertje en werkte me een slag in het rondte om het studentenleven mét paard te betalen... Maar dat was allemaal niet belangrijk. Hoe moest dat komende winter en hoe lang hield mijn gebrek aan inkomen het nog vol? Erg ver vooruit keek ik nog steeds niet. Opmerkingen zijn gesloten.
|
Het leukste blog over paarden en pony's.
Lees, lach, geniet, wees kritisch en: doe mee! Categorieën:
Alles
Archieven:
Augustus 2024
Paarden Columns © 2024
Linken en citeren mag altijd. Herpublicatie op niet commerciële websites mag alleen o.v.v. mijn naam plus een link naar de website. |
Proudly powered by Weebly