Een CAO, wat is dat nou eigenlijk?

Gastblog*: Sanne Hubner

De letters CAO staan voor: collectieve arbeidsovereenkomst. Dat wil zeggen dat iedereen die in de sector werkt waar de cao voor geldt terug kan vallen op dezelfde regels die in de arbeidsovereenkomst worden vermeld. In de arbeidsovereenkomst staan dingen zoals; het salaris, toeslagen, uitbetaling overwerk, werktijden, proeftijd, opzegtermijn en mogelijk ook je pensioen.

De minister van sociale zaken en werkgelegenheid verklaard de cao algemeen verbindend. Dit houdt in dat de cao geldt voor alle werkgevers in de bedrijfstak. Een cao is voor meerdere mensen. Het gaat om jou en je collega’s binnen hetzelfde bedrijf of bijvoorbeeld binnen dezelfde sector. Er zijn twee soorten; een bedrijfs- of ondernemings-cao. 

Wat zijn “de voordelen”? 
Het grootste voordeel is dat de afspraken die in de cao worden vermeld gunstiger zijn voor jou als werknemer. Zo kan het salaris hoger zijn of krijg je bijvoorbeeld meer vakantiedagen dan de 20 die de wet voorschrijft.

Ook is het zo dat wat in je contract staat nooit minder mag zijn dan wat er in de cao staat. Dit houdt dus in dat het wel positief mag afwijken maar niet negatief. Je mag dus wel meer verdienen maar nooit minder dan het minimumloon.

Ook mag er in de cao niet afgeweken worden van de wet. Zo is de maximum arbeidstijd nu 12 uur per dienst en 60 uur per week zoals deze gesteld is in de arbeidstijdenwet.

Om te zorgen dat de werkgever jou op de hoogte stelt van de toepassing van de cao wordt dit meestal opgenomen in je arbeidscontract. Als er een cao is, dan gaan de afspraken die hierin staan voor op die in een individuele arbeidsovereenkomst. Er zijn wel uitzonderingen voor mensen die mogelijk niet onder de cao vallen zoals bijvoorbeeld uitzendkrachten.

Wat zijn dan “de nadelen”? 
Een cao geldt voor jou als lid van een organisatie die de cao heeft afgesloten, een voorbeeld hiervan is een vakbond zoals de FNV; Federatie Nederlandse Vakbeweging. Het kan zijn dat het bedrijf waarvoor je werkt wel een cao heeft maar dat deze feitelijk niet toepasbaar is op het werk wat jij doet.

Zo lang de arbeidsvoorwaarden die je overeenkomt met de werkgever naar jouw wens zijn en jij voldoende beschermd wordt hoeft er in principe geen cao te zijn. Dit betekent ook dat er veel flexibeler omgegaan kan worden met de afspraken die je met de werkgever maakt. Maar of je werkgever de cao naleeft wordt niet gehandhaafd. Zo kan het zijn dat een werkgever toch bepaalde verwachtingen van je heeft die in strijd zijn met de cao.

Algemeen bekend is toch wel dat de paardensport een unieke branche is, met bijzondere werktijden en arbeidsvoorwaarden. Om een passende cao te creëren die geschikt is voor de werkgever en de werknemer zonder dat de branche hieraan kapot gaat is, denk ik, nog wel de grootste uitdaging.

Een van de grotere nadelen, zeker in de hippische branche, is toch wel dat kleine bedrijven of kleine ondernemers het zich simpelweg niet kúnnen permitteren om mensen in dienst te nemen volgens de regels van een cao. De kans bestaat dus dat het “zwartwerken” bij het ontstaan van een hippische cao weer een enorme piek zal krijgen, en dat een cao dus eigenlijk geen toegevoegde waarde zal hebben.

Een andere CAO
Sommige bedrijven hebben bijvoorbeeld een andere cao die wordt toegepast. De vraag is natuurlijk ook of dat wel zomaar mag. Korte antwoord: JA. Maar let wel op, dat de afspraken die in de cao staan die wordt toegepast door de werkgever jou wel voldoende beschermen. En dat als deze wijzigt, dit niet voor praktische problemen zorgt.

Wat vinden en willen de hippische werkgevers en werknemers zelf? 
Het is de bedoeling om een zo breed mogelijk beeld te krijgen van hoe de hippische sector hier over denkt. Om dat uit te zoeken stel ik mijn vragen aan zo veel mogelijk verschillende mensen en organisaties in deze branche. De vragen zullen uitgewerkt worden in de aankomende columns.

Serie: CAO Paardensport

Gastblogger: Sanne Hubner
Wie ben ik? Dat is misschien ook leuk om te weten! Mijn naam is Sanne, ik ben 27 jaar oud en ik woon in Brabant. De paarden zijn mijn passie. En van deze passie heb ik mijn beroep weten te maken. Eerst voornamelijk in loondienst, als thuisgroom, voor verschillende bedrijven. En sinds 2021 als zzp’er. Samen met mijn partner heb ik een spring gefokte merrie, die wij inzetten voor de springsport en de fokkerij.

* = Geschreven teksten worden standaard beschermd door het auteursrecht. Zonder toestemming van de auteur mag een tekst niet zomaar worden overgenomen voor gebruik door een ander. Wilt u een tekst geschreven door een ander kopiëren dan dient u de schrijver van de tekst te benaderen en toestemming te vragen.