Een kleine volksverhuizing

Het was zaterdag heel vroeg dag voor ons. Zoë was ietwat verbaasd haar ontbijt naar binnen aan het werken, terwijl ik haar snel borstelde en een laatste poging deed om haar manen een soort van netjes te krijgen. Het was niet mijn beste vlechtwerk, maar haar manen en staart zaten weer netjes vast. Vervolgens raapte ik de laatste spullen bij elkaar. Iedereen was op tijd aanwezig en om 8 uur konden we de trailer aankoppelen. Ja, je raadt het misschien al; we hadden een uitje dit weekend!

“Alles gaat goed, we lopen op schema!” JJ klonk net zo verbaasd als ik mij voelde. Maar ze had gelijk, alles ging goed. De auto van mijn oom stond voor de trailer en alle spullen lagen in de auto. Het enige wat ons nog restte was Zoë op de trailer zetten. Ik grapte nog naar mijn oom dat dit nog een leuke vertoning zou worden. Hij bereidde zich al helemaal voor op de show, maar helaas, Zoë vond de trailer prima! Zonder veel gedoe stond ze binnen een paar minuten op de trailer. Stang erachter, klep dicht en gaan!

Het was een heel eind rijden, en Zoë vond het duidelijk erg wennen om in een 1,5 paards trailer te staan. Ik reed deze keer niet zelf achter de trailer aan, maar zat bij mijn oom in de auto. Ik moet zeggen dat dit een stuk relaxter was dan dat ik Zoë steeds kan zien. JJ reed wel achter ons aan, en die heeft de rit heel anders beleefd dan ik. Om de zoveel tijd belde ze even om te laten weten dat alles nog oké was met Zoë.

De baan in
We arriveerden bij de trainingsstal. De trainer was nog even met een ander paard bezig, maar we mochten Zoë alvast van de trailer halen. Zoals altijd deed Zoë dit als volleerd. We hadden even de tijd om te wennen aan de nieuwe omgeving voor ze aan de beurt was. Ik heb dan altijd het gevoel dat Zoë 2x zo groot is als normaal. Op ander terrein doet ze altijd wel heel stoer, maar ik voel elk bibbertje in haar ademhaling. Ze had geen idee waar ze was of wat ze moest gaan doen.

Het andere paard was klaar en dus ging de aandacht nu naar Zoë. Ze werd eerst even van top tot teen bekeken. Toen kwam het punt dat ik haar moest overdragen aan de voorbrenger. Dit zorgde wel voor een hoop verwarring bij Zoë. Je kon de vraagtekens in haar ogen zien dansen terwijl ze bij mij weggeleid werd. In het weiland was een keuringsbaan nagebootst en hier moest Zoë nu even laten zien wat ze in huis had!

Zoë straalde voornamelijk heel veel verwarring en spanning uit, maar tot mijn opluchting gedroeg ze zich super netjes. Ze luisterde braaf naar de voorbrengers en liet alle gekkigheid over zich heen komen. Ondanks dat ze geen idee had wat er van haar verwacht werd, liet ze al een aantal hele mooie stukjes zien in de draf!

Na het lopen van de rondjes werd ze nog even voor ons opgesteld en de trainers vertelde ons al zijn bevindingen. Allereerst vond iedereen haar een mooie, rastypische fries. Dit wisten wij natuurlijk al, maar is altijd leuk om te horen! Het voornaamste aandachtspunt is nu dat die spanning er echt uit moet! Zoë moet “wereldwijs” worden.

Heel veel bijslapen
Tijdens dit gesprek viel Zoë al bijna in slaap in de handen van de voorbrenger. Na alles doorgesproken te hebben mocht ze weer met mij mee terug naar de trailer. Ook nu weer liep ze keurig de trailer op. Alles weer geregeld en terug naar huis. Het waren een heleboel nieuwe indrukken voor Zoë en ik denk dat we allebei heel veel geleerd hebben.
Bij thuiskomst is Zoë vrijwel meteen gaan liggen slapen, met haar vriendjes op wacht.

JJ en ik moesten nog alles opruimen en de trailer weer terugbrengen, maar daarna ben ik ook ingestort. Het is wel wat, eventjes een ochtendje met een paard op pad. Een hele volksverhuizing, en dan heb ik het nog niet eens over het regelen van vervoer. Ik ben mijn oom super dankbaar dat hij op het laatste moment wilde rijden, en natuurlijk heel erg blij dat ik de trailer van een vriendin mocht lenen!

Nu hebben we 1,5 maand om van mijn knappe mietje paardje een bombproof keuringspaard te maken!

Wil je de hele serie lezen over Britt en haar FriEse paard Zoë?
Klik op onderstaande knoP: 

Serie: Op naar de top!