Een magische droom

Inge wacht op een nog ongeboren merrieveulen van een Schwarzwälder Fuchs merrie. In Deel 1: van een Magische droom vertelde zij ons waarom een merrie van dit ras haar grote droom is.

nu:

Deel 5: wachten en plannen

Het is alweer even geleden….

De drachtige Schwarzwälder Fuchs merrie Amber Fleur word steeds ronder. Haar uiers lopen langzamerhand steeds voller en de datum waarop zij is uitgerekend komt steeds dichterbij.

In mijn dromen gaat het allemaal veel sneller en is het veulen uiteraard een prachtige merrie. In het echt, daar duurt het veel langer. Overal om ons heen worden veulens geboren.
Ik hoorde dat bij een collega van de stoeterij inmiddels al twee hengstjes zijn geboren. Voor mij betekent dat nog twee kansen op een merrieveulen waarvan de vader Modim is.

In mijn hoofd probeer ik alvast een back-up plan te maken. Want wat ga ik doen als er nu toch alleen maar hengstveulens bijkomen, als nakomeling van de hengst, waarvoor ik de voorkeur heb? Ik ben er nog niet helemaal uit.

Modim is een hengst uit Stamboek II. Hij is toen de tijd niet goed genoeg bevonden voor stamboek I omdat hij niet groot genoeg was op de leeftijd dat hij gekeurd werd. Hij kwam eigenlijk 2 cm te kort. Inmiddels is hij uitgegroeid tot een prachtige hengst. Zijn vader Modem is overigens een Elitehengst uit stamboek I. Toch vind ik persoonlijk dat Modim een mooiere compacte bouw met brede hals en verfijnd hoofdje heeft. En met zijn opvallend rustige en kalme uitstraling, zijn leergierigheid en stoere imago, is hij voor mij echt nummer één!

Ik knuffel ondertussen nog maar even met onze lieve shetlander Jodie. Ze heeft helaas een knieblessure opgelopen. Het stappen gaat inmiddels al beter en ook strekt ze haar been verder als een tijdje geleden. De dierenarts weet niet of het nog goed gaat komen, maar misschien als we haar een jaartje op rust laten, er is nog hoop. Dan maar veel knuffelen, poetsen en nog meer knuffelen. Jodie liep erg graag voor een karretje. Heerlijk vond ze dat. Zodra ze ervoor stond gingen haar oren naar voren en zag je aan haar hele lichaamstaal dat ze vrolijk is. Mijn jongens vinden het ook altijd een feest om dan mee te rijden. Tim Nicolai (mijn oudste), vindt ook het mennen erg leuk om te doen. Jodie is heel licht aangereden en je hoeft dus nauwelijks aan haar mond te zitten om haar van positie te doen veranderen. Veel kan ze op stemcommando, waardoor het voor ons altijd een vrij relaxte rit was. Nou ja, meestal was het relaxed. Ze had van die momenten waarbij donkere strepen op de weg, van bijvoorbeeld een sproeier, heel eng waren en dan maakte ze een klein sprongetje haha..

Als we een merrieveulen hebben, willen we haar ook aangespannen laten lopen. Dit zal ze dan in elk geval al moeten kunnen als ze voor haar derde de leistungsprüfung (behendigheidstest) moet afleggen. Deze bestaat voor koudbloeden uit drie onderdelen:

• Aangespannen dressuurproef binnen de ring
• Hindernisparcours met een lange boomstam van circa zeven meter. Ze moeten door zes poorten die elk drie meter verspringen van de middenlijn. De proef word in stap afgelegd. Het paard moet ook stilstaan zonder te worden vastgehouden. Er is geen tijdslimiet
• Trekproef met een slede. Het paard trekt hierbij een slede die 25% van hun lichaamsgewicht weegt. Ook hierbij moet het paard stilstaan gedurende tien seconden zonder te worden vastgehouden. Hierbij zijn er drie stopmomenten. Dit blijkt een zware proef.

Elke merrie zonder Leistungsprüfung kan nooit moeder worden van een goedgekeurde hengst.
Omdat wij dus heel graag willen gaan fokken met dit bijzondere ras, is het dus verstandig als zij die Leistungsprüfung zal afleggen.