|
Wat doe je als 24-jarige studente als je geliefde verzorgpaard dreigt te worden verkocht naar Amerika? Een lastige vraag voor Britt Neijzen. Zij maakte lijstjes, sprak met mensen en dacht goed na. Waar waren we gebleven? 'Zoveel zorgen'. Maar Britt is altijd realistisch ook al droomde zij er ooit van om te werken op een Australische Ranch... Deel 11: Je hebt werkpaarden en sierpaarden Ik heb al jaren een fascinatie voor het werken met paarden. Ik bedoel niet het trainen van paarden voor je werk, maar het werken met paarden als partner. Deze interesse is bij mij geboren doordat ik vroeger veel naar Mcleod’s daughters keek op televisie. Op de ranch zag je paarden die onderdeel waren van het werk. Ze hielpen met vee drijven en ze zorgden ervoor dat de dames zich makkelijk over de enorme ranch konden verplaatsen.
Australische droom Het leek mij heel bijzonder om op deze manier met paarden om te gaan, niet als sport of vermaak, maar als partners in het werk. Zo begon mijn plan zich te vormen. Ik wilde dit ook meemaken en dus moest ik op zoek naar mijn eigen Drovers Run. Ik had het allemaal uitgezocht en uiteindelijk ging mijn moeder met tegenzin akkoord. Na mijn examen ging ik een tussenjaar nemen en naar Australië. Daar had ik een programma gevonden waarbij ik alles zou leren over het werk op een ranch en daarna kon ik als echte cowgirl aan de slag. Groningse werkelijkheid Helaas blijf mijn droom precies dat, een droom. Tijdens mijn examenjaar besloot de regering dat ik bij de laatste lichting studenten zat die studiefinanciering zouden krijgen. Een tussenjaar zat er dus niet meer in en in plaats van mijn gewaagde reis naar Australië vertrok ik naar Groningen voor mijn studie. In Groningen ben ik steeds meer met paarden gaan doen en natuurlijk heb ik Zoë ontmoet! Geen slecht alternatief dus. Toen JJ en ik plannen begonnen te maken om een rijbak aan te laten leggen, kon ik de kans niet laten liggen. De bak zou regelmatig gesleept moeten worden. We hebben geen minitrekker of grasmaaier met een sleep. Misschien kon Zoë op deze manier wel haar brokjes verdienen! Fries werkpaard Toen we een grote boom op ons erf gingen snoeien kwamen er enorme takken af die we zelf met geen mogelijkheid konden verplaatsen. Met de auto konden we er niet bij komen omdat de grond te nat was. “Bomen slepen is een tak binnen de paardensport.” Liet ik terloops vallen. “Nou prima, span haar maar in!”, reageerde JJ. Gelukkig had ik op internet al een oud tuig gevonden en Zoë was het tuig al gewend, dus ze was er helemaal klaar voor. Dat was toch wel even spannend hoor, Zoë was best veel gewend aan dingen om haar lijf heen, maar trekken is natuurlijk wel iets heel anders. We hebben haar voor de takkenbossen gezet en gingen aan het werk. Ik kan niet anders zeggen dat Zoë zich heeft bewezen als stoer werkpaard en perfecte partner! Zonder blikken of blozen sleepte ze de zware stammen over het erf. Dat smaakte naar meer! Toen de bak af was zijn we gelijk begonnen met het slepen. Van pallets hadden we een geïmproviseerde baksleep gemaakt. Ook dat doet ze ongelooflijk stoer. Zonder morren maakte ze de bak keurig vlak, oortjes erop en gaan! Zoë vindt het overduidelijk prachtig om mee te mogen helpen. Ze staat er toch altijd met haar neus bovenop als wij iets aan het doen zijn, en nu mag ze er gewoon deel van uit maken! Ik geniet er heel erg van om op deze manier met Zoë bezig te zijn, zeker ook omdat ze zo ongelooflijk hard haar best doet voor mij. Ik heb een beetje een omweg genomen, maar ik heb toch gewoon mijn ideale partner gevonden! Opmerkingen zijn gesloten.
|
Het leukste blog over paarden en pony's.
Lees, lach, geniet, wees kritisch en: doe mee! Categorieën:
Alles
Archieven:
Augustus 2024
Paarden Columns © 2024
Linken en citeren mag altijd. Herpublicatie op niet commerciële websites mag alleen o.v.v. mijn naam plus een link naar de website. |
Proudly powered by Weebly