Maria helpt

Gastblogserie: Club Maria

In mijn rechterhand heb ik een takkenzaag, in mijn linkerhand een snoeischaar. Terwijl ik een tak afzaag, houd ik met mijn voorhoofd mijn ezeltje Maria op afstand. Ze wil er bovenop staan. Ze wil hebben wat ik heb. Ze denkt altijd dat ik eten aan het genereren ben. Ze wil de takkenzaag. En de snoeischaar. Ze wil alles.

In de bosjes achter mijn huisje heb ik oude palen zien staan die ik kan gebruiken om een schuilstal te maken. Ik moet eerst door struiken en cactussen heen om bij de palen te komen. De takkenzaag die ik vorige maand bij de Lidl in Nederland kocht, komt nu goed van pas. Ik was meteen verliefd op dat ding. Ik zag mezelf al door knoeperds van takken heen zagen. Ik had gelijk: zagen is heerlijk.

Een vervallen hut wordt schuilstal!
Hoe meer struiken ik weg zaag, hoe beter zicht ik krijg op het bouwvalletje met de ijzeren palen. Maria helpt mee en eet wat struiken weg. Er verschijnt een vervallen hutje van vergaan hout en ijzergaas. Het deurtje is van golfplaat en hout. Stukken fietsband doen dienst as scharnier. Wat geniaal. Dit vind ik nou informatie waar je iets aan hebt. Er is zoveel kennis waar ik geen bal aan vind, maar dat je van een stuk fietsband een deurscharnier kunt maken, dat wil ik weten. Van niets iets maken, daar zijn ze goed in op dit eiland. Ik staar een tijdje in bewondering naar het bouwvalletje. Maria likt aan mijn been. Ze kijkt naar de takkenzaag in mijn hand.

Regen op komst
Het regenseizoen komt eraan, ik wil dat mijn paardjes en ezeltje droog staan. Er staat wel een stalletje in de wei, maar dat is te klein nu Kim erbij is gekomen. Paarden schijnen trouwens best tegen regen te kunnen. Zeker tegen die warme regen hier op Bonaire: het is hier nooit kouder dan 23 graden. Ook niet ’s nachts, ook niet als het regent. Ezels kunnen minder goed tegen vocht dan paarden. Ja, ik weet het, er lopen op dit eiland meer dan 1000 wilde ezels rond. Elk jaar trotseren ze de nattigheid en overleven ze het regenseizoen. Maar het gaat me om dat ene ezeltje, mijn oogappeltje, mijn lieve Maria. Als ik weet dat zij in de regen staat… doe ik geen oog dicht.

Serie: Club Maria