|
Gastblogserie: Een magische droom Als ik over mijn paard praat, zeggen anderen dat ze al zo veel kan voor een 2,5 jarige. Maar is dat zo? Ze lijken altijd verbaasd. Maar ik probeer gewoon regelmatig eens wat nieuws. Ze is nog jong en daarom ben ik nooit heel lang met haar bezig. Tegenwoordig is het tussen de 15 en 25 minuten. Ik laat haar mee (los) lopen over het erf bij het wegbrengen van de mest. Ze mag alleen haar stal uit bij toestemming. Maar ze probeert het heus wel eens stiekem, zonder dat ik heb aangegeven dat het mocht. Ik laat haar dan achteruit lopen en even kort wachten met de open staldeur. Meestal wacht ze dan braaf tot ze toestemming krijgt. Ook wel eens ondeugend Millana is echt ook wel eens ondeugend hoor. Laatst had haar staldeur eens niet goed dicht gezeten en was ze op onderzoek uit gegaan. Ze had wat snoepjes gestolen, lekker aan het hooi geknabbeld, wat mest achtergelaten, wat tonnen omgegooid, het stro door de hele gang verspreid en zo een megastal gecreëerd. Ook heeft ze soms geen zin om een oefening te doen of staat ze totaal niet stil tijdens het poetsen. Nieuwe dingen leren Toch merk ik dat ze heel graag nieuwe dingen leert en nieuwe dingen ontdekt. Ze kent inmiddels een plastic zak. Ik had die in de bak gelegd zodat ze er overheen kon lopen. Ook heb ik die later op haar lijf gelegd. Paraplu Dus nu dacht ik dat een paraplu wel een goed idee zou zijn. De paraplu dicht vond Millana eigenlijk niet eens zo spannend. Maar goed ik sleep van alles richting stal, dus ze verwacht er waarschijnlijk niet veel meer van haha. Toen ik met de paraplu naar de paddock liep, draafde ze enthousiast achter mij aan. Ik liet haar kijken en ruiken en praatte zacht tegen haar. Ik schoof de paraplu rustig open en dicht, dat was best spannend! Ze draafde een rondje om mij heen. Ik deed hem weer rustig dicht en open. Ze kwam toch wel even snuffelen bij de open paraplu en ik gaf haar wat lekkers. De andere pony's bekeken het van een afstand waarvan er ééntje liep te briesen. Ik klapte de paraplu al pratend ineens open waarbij, ze even kort weg spurtte en de al briesende pony door de bak rende. Ik deed hem weer dicht en herhaalde het een paar keer. Ze bleef staan. De kapotte uitgevouwen paraplu wapperde een beetje, maar inmiddels was Millana er wel aan gewend. ze kwam dichterbij en ging heel dicht naast mij staan. Ik aaide haar met mijn ene hand en deed de paraplu open met de andere. ze schrok nog wel, maar bleef staan, ze kreeg weer wat lekkers. Ze snuffelde opnieuw aan de paraplu. De paraplu deed ik langzaam dicht. Ze was erg moedig zei ik haar en beloonde haar met een klopje en een snoepje. Ze deed het enorm goed, maar natuurlijk zal ik alles zo nu en dan moeten herhalen om ervoor te zorgen dat ze "vreemde dingen" niet al te eng zal vinden. Ook wil ik dat ze mij leert vertrouwen. Als ik haar gerust stel, dan weet ze dat het goed is. Dat is mijn doel voor nu. Ik wil met Millana naar de keuring. Zoals jullie weten is mijn wens om met haar te fokken en dit bijzondere ras in stand te houden. Maar daarover een volgende keer. De hele serie lees je hier:
Opmerkingen zijn gesloten.
|
Het leukste blog over paarden en pony's.
Lees, lach, geniet, wees kritisch en: doe mee! Categorieën:
Alles
Archieven:
Oktober 2024
Paarden Columns © 2024
Linken en citeren mag altijd. Herpublicatie op niet commerciële websites mag alleen o.v.v. mijn naam plus een link naar de website. |
Proudly powered by Weebly