Project Claudia: inhaalslag

Serie: Projectpony Claudia - van marktpony naar kinderpony

We gaan even grote sprongen maken in het verhaal van Claudia. Ik heb het de afgelopen tijd zo vreselijk druk gehad dat ik er maar niet aan toe kom om te schrijven. En als ik dan al even een momentje weet te vinden is het eigenlijk veel leuker om te schrijven over wat we nu doen dan om het afgelopen jaar terug te kijken. Gelukkig heb ik nu een moment gevonden om mijn schrijfachterstand in te halen. Ik heb drie uur lang alle rust om jullie bij te praten, terwijl ik hoog boven de wolken op weg ben naar de zon. Ik ben helemaal niet van het vliegen, ik vind het best spannend en ben ook niet echt een vakantieganger. Maar na het afronden van mijn laatste studieopdrachten was dit het perfecte moment om even ertussenuit te gaan. Ik ben net opgestegen en geniet nu al, wat is het toch prachtig zo boven de wolken! Maar goed, ik dwaal af, Claudia dus.

Waar waren we
Volgens mij waren we gebleven bij begin 2022, toen Claudia lekker meedraaide in de kudde en de routine van de paddock-paradise. We waren rustig bezig haar vertrouwen te winnen en JJ werkte mondjesmaat aan Claudia’s angst voor halsters. In het voorjaar ben ik voor het eerst een beetje met haar aan de slag gegaan. Het eerste punt op het prioriteitenlijstje was om haar veilig te kunnen bekappen. Ze vond dit best eng en ging dan vol in de aanval (gelukkig was de voet van JJ niet gebroken maar het scheelde weinig). Ik ben hier rustig mee aan de slag gegaan, eerst voetjes optillen zonder stress, dan omhoog houden zonder stress, bijvijlen zonder stress en zo voorts. Tijdens deze oefeningen liep ik tegen het volgende probleem aan. Claudia was als de dood voor touwen.

Problemen oplossen
Ik ontdekte dit min of meer per ongeluk. Ik gooi namelijk vaak het halstertouw over de nek van Zoë heen als ik even mijn handen vrij moet hebben om bijvoorbeeld een poort open te doen. Toen ik dit bij Claudia deed raakte ze zo in paniek dat ze het schrikdraad insprong en dus nog een flinke klap stroom op de koop toe kreeg. Hier hebben we dus maar even een aparte trainingssessie aan gewijd. Ik denk dat ik ongeveer een uur met een touw heb staan zwaaien naast haar in de bak voor ze niet meer schrok van de beweging. Daarna koste het maar een paar minuten om haar te laten ontspannen terwijl ik het touw over haar heen gooide en niet veel later liep ze gedrapeerd met touwen door de bak heen. Wat een vertrouwen gaf ze gelijk, ongelooflijk, na deze ene sessie heeft ze geen moment meer angstig gereageerd op onze halstertouwen en ze is nu zelfs met een touw om haar nek overal te leiden.

Geduld op de poetsplaats was ook een groot ding bij haar, ze was constant aan het draaien en als je wegliep raakte ze in paniek of werd ze boos. Ze heeft heel wat uurtjes aan ‘de boom’ (onze poetsplaats) doorgebracht voor ze begreep dat het een plek was waar ze kon ontspannen. Ondertussen staat ze er gewoon lekker te slapen en kan je haar daar makkelijk even vergeten zonder dat zij daar anders van wordt.

Onzekere clown
In de zomer ben ik begonnen met fysieke training, hoewel ook daar het eerst voornamelijk zaak was haar mentaal voor mij te winnen. Ze vond het onwijs spannend om gelongeerd te worden. Ze keek heel erg de kat uit de boom, bewoog heel voorzichtig en hield mij constant met grote ogen in de gaten, in de veronderstelling dat ik haar elk moment kon aanvliegen. Ik moest eerst haar vertrouwen in het werk zien te winnen. Dat heb ik gedaan door heel laag in mijn energie te gaan zitten, en heel consequent en duidelijk te zijn.

De eerste tijd heb ik alleen maar stap gevraagd, halthouden, en keren. Steeds dezelfde volgorde van handelingen en steeds dezelfde vraag. Na een paar keer leek ze het te gaan snappen, en vanaf daar ging ze elke training vooruit. Ze ging ontspannen in de stap en ik kon wat tempo en activiteit gaan vragen, we oefenden ook in draf maar daar bleef ze heel veel spanning houden. Het kostte best een tijd, maar haar plezier in het werk kreeg steeds meer de overhand. Ze werd zelfverzekerder en ging grenzen testen, als ze iets moeilijk vond of als ik niet oplette hing ze ontzettende de draak uit en zo verdiende ze haar nieuwe bijnaam: Clowntje.

De hele serie!