Samen met een ezel douchen

Gastblogserie: Club Maria

Ik sta onder de douche en voel een snuit tegen mijn been. Het is mijn lieve ezeltje Maria. Het hek van de wei grenst aan mijn achtertuin.  
Mijn douche is gewoon een tuinslang die ik met een haarclip in de flamboyant-boom heb vastgemaakt.

Toevallig zit er precies op de juiste hoogte een tak waar de tuinslang met de haarclip op past. In de zomer bloeit de boom met grote, felrode bloemen. Mijn ‘douchevloer' is een rechthoekig stuk beton… ik denk dat de vorige bewoner hier een buitendouche wilde maken maar hem nooit heeft afgemaakt.

Laatst kwam ik op een tweedehands markt een luxe douchekop tegen van 20 centimeter doorsnee. Hij zat nog in de verpakking en kostte maar 10 dollar. Ik heb hem niet gekocht. Ik weet eigenlijk niet waarom niet. Ik geloof dat ik de straal zoals hij uit de tuinslang komt, al perfect vind. Een perfecte douche in de natuur, met een mooi uitzicht op de berg met rotsen en cactussen. Ik kan ook naar rechts kijken, daar staat die enorme, lelijke, blauwe plastic watertank van 5000 liter. Maar ik kijk liever naar links, naar de berg en naar mijn ezeltje hier voor mijn neus.

Ik denk dat Maria vooral op de geur van mijn doucheschuim afkomt. Het ruikt zoet. Maria lust alles dus als je niet uitkijkt drinkt ze de halve fles leeg… maar ik kijk wel uit. Als ik klaar ben met douchen pak ik de tuinslang uit de boom en mag ze water uit mijn hand drinken. Ze wil altijd datgene wat ik ook heb of doe. Ondertussen geef ik kusjes op haar voorhoofd. ‘Je bent het beste wat me is overkomen’, zeg ik. Volgens mij begrijpt ze wat ik zeg.