|
Ik ben dit jaar gestart met de opleiding aan de Human and Horse academy van Greetje Hakvoort. Hierbij ga ik leren hoe ik een paard moet opleiden in de academische rijkunst, en uiteindelijk ook hoe ik die kennis op anderen kan overdragen. Maar voor we zover zijn is het oefenen, oefenen, oefenen! Eerste stapjes Gelukkig is Zoë een hele dankbare partner in mijn leerproces. Eind vorig jaar heb ik al een paar eerste stapjes met haar gemaakt in de zogeheten “educatie fase” van de training. Hierin gaat het vooral om het aanleren van de commando’s en concepten. Hoewel Zoë slim zat is en snel leert, was dit wel even een uitdaging voor haar omdat ze wat traag kan zijn in haar reactie en snel afgeleid is. Vanaf januari zijn we echt volle bak aan de slag gegaan. Ik had alle theorie tot me genomen en was bezig met het online materiaal voor extra verduidelijking. Zoë deed het goed! Ze vond het leuk om te doen en we konden lekker meerdere keren per week aan de slag. Lessen en leren Toen het eindelijk (mijn hemel wat heeft het veel geregend deze winter) even droog was kon ik een les inplannen. Dat was denk ik voor het eerst in bijna twee jaar dat we les hadden! En hoewel het les was in grondwerk en niet rijden was het verschil nauwelijks merkbaar. Wat kan je toch onwijs veel leren in een uurtje! Met heel veel nieuwe kennis vervolgden we onze training. Maar nu liepen we toch wel tegen wat kleine dingetjes aan waarover Zoë en ik wat onenigheid hadden. Niet getreurd, we oefenden rustig verder en al snel was het tijd voor het eerste trainingsweekend! Na heel wat twijfelen besloot ik toch met een lespony aan het werk te gaan, en niet een van de merries mee te nemen. Dit pakte helemaal goed uit, en gewapend met heel veel tips en nieuwe inzichten kwam ik na twee dagen weer thuis en konden we weer aan het werk! In de praktijk Hoewel het heerlijk is dat Zoë een vrij horizontale en ontspannen halshouding heeft, gingen we aan de slag om iets meer vanuit oprichting te gaan werken. Ontspanning is prachtig, maar in oefeningen hebben we nu eenmaal ook aanspanning nodig. In de zijgangen en dan voornamelijk in de travers was ik erop gewezen dat Zoë voornamelijk over haar schouder heen naar beneden loopt waardoor ze de oefening niet correct voor elkaar krijgt. Ik moest haar dus iets meer in oprichting houden en eerst moest Zoë leren haar schouder opzij te zetten, voor ze haar achterhand naar binnen kon gaan draaien voor de goede travers. Dat was onmogelijk, aldus Zoë. Spiegel Wat volgde was een hoop discussie en “lelijke” trainingen. Ik zat niet helemaal lekker in mijn vel, en Zoë vond het te ingewikkeld, waardoor haar standaard antwoord op alles “nee” was. Ze weigerde een millimeter mee te geven of een beetje mee te denken. Ze was alleen maar aan het kijken naar het bos in de verte, in de hoop of angst dat daar ineens spoken vandaan zouden komen en ik was hulpen aan het geven tegen een muur. Zucht. Uiteindelijk hebben we slaande ruzie gekregen waarbij Zoë mij er zeer terecht op wees dat ik zelf ook zodanig overhoop lag dat ik onmogelijk van haar kon verwachten dat zij wel lekker relaxt en gemotiveerd zou zijn. Super confronterend zo’n spiegel, maar wel heel leerzaam. Oké knop om en gewoon weer genieten. Elke dag beter En hoe! Door mijn eigen mindset weer op de rit te krijgen trok Zoë ook helemaal bij. Binnen no-time gingen we met sprongen vooruit! Het was nog steeds moeilijk, maar Zoë deed steeds meer haar best en kreeg er steeds meer lol in. En zo lukte het een week voor de volgende trainingsdagen ineens om een pasje travers te lopen! Wat was ik mega trots op haar! Schouderbinnenwaarts kan ze sowieso als de beste, en de travers werd na die eerste stapjes elke dag beter. Ze denkt steeds meer mee en probeert ook zelf steeds meer te doen. Ook merk ik dat ze steeds lichter wordt op de hulpen en van een vrij flegmatiek paard nu steeds fanatieker wordt! Ik ga nog eventjes door met deze lofzang over Zoë, want naast dat ze steeds beter haar best doet in de trainingen, beginnen we ook echt aan haar lijf te zien dat ze sterker wordt! Haar bovenlijn ontwikkelt ontzettend mooi en haar schouder en borstspieren zijn om te kwijlen zo mooi. Een prachtige bevestiging dat we op de goede weg zijn! Lees hier de hele serie:Opmerkingen zijn gesloten.
|
Het leukste blog over paarden en pony's.
Lees, lach, geniet, wees kritisch en: doe mee! Categorieën:
Alles
Archieven:
Augustus 2024
Paarden Columns © 2024
Linken en citeren mag altijd. Herpublicatie op niet commerciële websites mag alleen o.v.v. mijn naam plus een link naar de website. |
Proudly powered by Weebly