De zomer is voorbij. Het is herfst ! (joepie! of ben ik de enige die dit zegt?)  De paarden roepen het in ieder geval ook. Stel je voor dat er een vierde hittegolf zou komen en ik dit aan hen moest uit leggen... terwijl hun dikke wintervacht al een beetje tevoorschijn komt... Liever niet want niets zo mooi als de seizoenen beleven.

Voor menig paardenmens is het dan ook tijd om de paardendekens te voorschijn te halen.

Daarom hierbij een artikel over paardendekens. Een oudje weliswaar, maar ge-updated en actueel.

Lees alles over paardendekens, aanschaf en vooral: onderhoud !

Precies een jaar geleden, schreef k over de Konikpaarden in Bourtange. Destijds een onderwerp dat veel aandacht kreeg vanwege maatschappelijke onrust over Konikpaarden in de Oostvaardersplassen.

Gelukkig is de situatie in Bourtange ongewijzigd. De Konikpaarden hebben er nog steeds de ruimte en de rust.

Misschien ken je het boek 'Al de mooie paarden' of de verfilming 'All the pretty horses' waarin Matt Damon en Penelope Cruz de hoofdrol spelen. Ik weet van veel paardenvrienden, die het boek destijds kochten, dat merendeel van hen het nooit helemaal heeft uitgelezen.  Dit artikel is mijn pleidooi om het boek tóch eens uit de kast te pakken en erin te duiken. Tevens geef ik een klein beetje achtergrond informatie over de schrijver Cormac McCarthy.

Zwaar geschut
Ik kan goed begrijpen dat dit boek in eerste instantie tegenvalt. Het is namelijk geen gemakkelijk te lezen roman, maar pittige literatuur. Het verhaal lijkt een romantisch avontuur, waarin paarden de hoofdrol spelen. Dit suggereert althans de titel. Maar in werkelijkheid is het boek een zwaar en genadeloos hard verhaal dat je bij je keel grijpt.

Bloody difficult English
In het Engels is het boek al helemaal niet te lezen. Mocht je denken dat je goed Engels kunt, probeer dan maar eens door de eerste pagina's heen te komen. Dit boek zal een aanslag zijn op je zelfvertrouwen. Ik heb zelf jaren geleden ooit dit boek 'All the pretty horses' gekocht vanwege de titel en de omslag. Maar na die eerste pagina haakte ik dus al af. Ik begreep er geen snars van.

Grens-trilogie
Jaren later zag ik de vertaling liggen en besloot het nog eens te proberen. Het boek maakte zoveel indruk op mij dat ik even later de hele Grens-trilogie (The border trilogie) kocht: 'Al de mooie paarden', 'De Kruising' en 'Steden van de vlakte '. De boeken kunnen afzonderlijk worden gelezen maar ook als serie.

Media-schuw tot op het bot
Cormac McCarthy is in korte tijd uitgegroeid tot een van de beste literaire bestsellerauteurs van Amerika. Eind 1992 ontving hij de National Book Award voor zijn roman 'Al de mooie paarden'. Vele romans volgden waarvan er inmiddels zes zijn verfilmd, met als bekendste: 'The Road' met Viggo Mortensen in de hoofdrol. Cormac McCarthy is een cultschrijver en erg media-schuw. Amerikanen hebben een haat-liefde verhouding met hem. Hij schrijft over de zelfkant van Amerika wat nu niet bepaald reclame voor het land is.

Cormac schrijft over de échte wrede geschiedenis van Amerika in 'Meridiaan van bloed', over de hillbilies of white trash in 'Kind van God' en over de onderkant van de stedelijke samenleving in 'Suttree' of 'Angel' (deze twee titels zijn beiden voor het zelfde boek in gebruik). Zijn boeken zijn vlijmscherp en inktzwart.

Meer  hierover: Amerika door de ogen van Cormac Mccarthy

Al de mooie paarden.
Terug naar het boek. Het verhaal speelt zich af in Texas, 1949.  Een jongen trekt richting Mexcio om samen met een vriend te gaan werken op een haciënda. Hij wil daar paardentrainer worden. Het boek lijkt lange tijd een zoetsappig avontuur te zijn en je verwacht een mooi, liefdevol einde omdat de jongen, Grady genaamd, verliefd wordt op de beeldschone dochter van de haciënda-baas. Maar het boek wordt grimmig als blijkt dat Grady een grote fout maakt en in een maalstroom van haat en bloedvergieten terecht komt.

Het boek heeft helemaal geen happy end maar voelt als een koude klap in je gezicht. Het is intens verdrietig en bikkelhard. Het is echter ook een memorabel boek dat je na afloop nog een keer wilt lezen.

De verfilming met Matt Damon en Penelope Cruz is bijzonder. Vaak valt een verfilming een beetje tegen, maar dat is gelukkig hier niet het geval. Besef wel dat het echt geen gemakkelijke entertainment is, maar een film die je even van je stuk brengt. Tissues in de buurt, zou ik zeggen, en gezeldschap dat er even graag over napraat, anders loop je dagen later nog met een brok in je keel.

En de paarden dan?
De titel suggereert dat het een paardenboek is. Dat is echter niet het geval. De paarden spelen wel degelijk een rol in het boek, maar niet de hoofdrol. Net als in 'De paardenfluisteraar' dat bekender is bij een groter publiek. De paarden zijn de aanjagers van het verhaal maar uiteindelijk gaat het boek over de relaties tussen de hoofdrolspelers en de ontwikkeling van de jongen. Hij vertrekt als adolescent richting Mexico en komt terug als gebroken man. Tevens is het boek een prachtig tijdsbeeld van Amerika en Latijns-Amerika in de jaren '50, waarbij onderwerpen als buitensporig geweld, corruptie en misstanden in gevangenissen flink aan de kaak worden gesteld.

Nog even een waarschuwing: de liefde voor paarden in 'Al de mooie paarden' is groot. Maar de scenes van de 'spoed-trainingsmethodes' van wilde paarden tot gewillige gebruiksdieren, het zogenaamde 'inbreken', zul je niet leuk vinden.

Conclusie: Voor degene die durft: de boeken van Cormac McCarthy zijn rauw, spijkerhard en meesterlijk mooi. 'Al de mooie paarden' of de complete 'Grens-trilogie' zijn juweeltjes en absoluut de moeite waard om tóch eens te gaan lezen.

Door Godart Bosmans