 Paardenmensen hebben los van alle verschillen in ieder geval één ding gemeen: ze weten het altijd béter. Dat zit er nu eenmaal in, zeg maar; net zoals de liefde voor de paarden. Daar kan je als paardenmens gewoon niets aan doen. Er mee leren omgaan is het maximaal haalbare. Wie is de expert? Beter-weten heeft natuurlijk irritante kanten, vooral in gesprekken die onschuldig beginnen maar vaak in een felle discussie eindigen, maar het heeft ook positieve kanten. Het geeft ook aan dat wij zeker van onze zaak zijn en een dosis kennis hebben opgebouwd over bepaalde zaken. Natuurlijk vind bijvoorbeeld een veearts of hoefsmid het niet leuk als je dwars tegen hem in gaat, maar die betreffende persoon kan het ook zien als een kritische houding en gewoon het beste willen voor jouw paard. Een vergissing is menselijk Jaja, zegt mijn man, dat is mooi praten. Maar geef ook maar eens toe dat je er wel eens naast zit. Dat je mening kant nog wal raakt of dat je theorie voor geen meter klopt. Okay, als kritisch zelfreflecterende paardenvrouw geef ik bij deze toe dat ik er inderdaad wel eens naast zit, sterker nog, flink naast……  Fjordenveulentje Melvin, één dag oud Een rotsvaste theorie Jarenlang had ik één theorie die als een huis stond en waar geen mede-paardenmens een speld tussen kreeg. Dat betrof: Een veulen hoort vaak in mensenhanden te zijn om uit te groeien tot een mensvriendelijk dier. Pats boem die zit en daar valt niet over te discussiëren. Dus voeden wij de veulens keurig op. Wij leren ze meteen de eerste week van hun prille leven een halstertje om te doen, voetjes te geven, vast te staan en gaandeweg wordt hun opvoeding uitgebreid met aan de hand meelopen, de trailer in lopen en correct gedrag ten aanzien van hond en kinderen. Uiteraard werpt die inspanning de nodige vruchten af en zie: een leuke driejarige komt aan gegaloppeerd als wij bij het hek staan en zijn naam noemen. Hij geeft een hoef en stelt zich keurig voor aan de collega paardenvrouw. Okay, die hoef geeft hij niet, maar verder is natuurlijk zijn gedrag door een ringetje te halen. DAT is het praktijk resultaat van mijn rotsvaste theorie. De állerbraafste kinderpony! Maar tijdens een mooie zomer ben ik op zoek naar een leuke kinderpony en kom thuis met wereldschokkend nieuws. Ik heb de rustigste, braafste en liefste fjord gekocht die er in de verste omtrekken te vinden was. En mijn theorie is als sneeuw onder de zon verdwenen. Deze goedaardige lieve merrie is namelijk opgegroeid in het wild en heeft de eerste twee jaar van haar leven geen mens van dichtbij gezien. Geen halstertje om gehad en geen trailer-training gedaan. En toch, ze is 100% betrouwbaar voor de kinderen, weet niet wat slaan is, weet niet dat een paard kan bokken of protesteren en ziet de mens als allergrootste vriend op aarde. Wie weet het (beter)?? Hoe is het mogelijk? Ik ben compleet van de kaart en geef maar eens eerlijk toe dat ik het in dit geval niet weet en zeker niet béter weet…….. weet iemand anders het beter?  De eeuwige discussie (die eigenlijk nog geen eeuw oud is) gaat over of een vrouw ook mag/wil/moet werken of alleen fulltime moeder is. En een merrie dan? Valt sportmerrie c.q. fokmerrie te combineren, of houden we het liever gescheiden? Moeder-zijn, een zwaar onderschatte baan Ja meiden, ga er maar eens aan staan. Multi-tasken is niet niets en niet iedereen kan dat. Je kinderen opvoeden zonder dat jouw carrière-spurt naar de top in tempo afneemt? Sommige vrouwen kunnen het. Die werken 80 uur per week voor hun baan, geven zich er volledig voor en presteren het ook nog eens om een paar koters keurig op te voeden. Hoe zij dit voor elkaar krijgen, mag Joost weten. Maar waarschijnlijk hebben ze de hulptroepen klaar staan: een zorgzame partner, een fantastische moeder én schoonmoeder en de nodige dagelijkse hulpdiensten die opvang regelen of inspringen in tijden van nood. Drachtigheidsverlof Er zijn ook zulke super-merries op de wereld. Die springen doodleuk een foutloos Z-parcours of ze lopen in de dressuur, compleet met dikke buik. “Ze is ook nog eens drachtig”, zegt de eigenaar vol trots. Een maand later mag ze op zwangerschapsverlof en loopt even later vol trots door de wei met een prachtig veulen aan haar zij. Het zwangerschapsverlof duurt echter niet lang want het werk gaat door. Af en toe het veulen een uurtje alleen laten, kan best. En daar gaat de merrie weer, dansend door de bak en haar uiers klotsen lekker mee. Of fulltime moeder-merrie? Maar er zijn ook merries die hun hele leven fulltime fokmerrie zijn. Ze wonen overwegend in de wei, baren ieder jaar een veulen en voeden het keurig op. Zodra het veulen is afgespeend, vervult ze haar taak in de kudde en voedt ze ook de ‘naarlingen’ van andere merries. Haar carrière groeit naarmate ze ouder wordt. Want als oude merrie in de kudde, is haar rol belangrijker dan ooit en leidt ze anderen, met al haar wijsheid en geduld, door het leven. Haar rol in de paardenmaatschappij is van onschatbare waarde. En dat is een understatement. Herintreden? Maar soms gebeurt het, door omstandigheden, dat de merrie toch aan de bak moet. De nieuwe eigenaren hebben bijvoorbeeld andere plannen met haar. Ze heeft echter geen of nauwelijks een opleiding gehad. Hoe moet dat nu? Of omgekeerd: een super sportmerrie raakt chronische geblesseerd en kan alleen nog maar als fokmerrie gebruikt worden. Hoe moet ze nu, als totaal onervaren moeder-merrie, een veulen krijgen en opvoeden? Begrip voor de ander Het kan best hoor. Tijd en geduld zijn hier de sleutelwoorden. Een goede sportmerrie is goud waard. Maar onderschat de rol van een fokmerrie niet: zij is de basis van alles. Net als de mens: een vrouw met een goede baan, een moeder met een goede baan of een vrouw met een 'moeder'-baan. Voor allen evenveel respect!   Hou jij niet alleen van paarden maar schrijf je ook graag over paarden en pony's? Wij nodigen jou uit om mee te doen. PaardenColumns is een blog waarop leuke columns of artikelen worden geplaatst. De column mag gaan over alles wat met paarden te maken heeft. Of het nu over een manegepony gaat of over een Very Important Paard, het maakt ons niet uit. Of misschien heb je wel een mooie column over een buitenrit of een spannende wedstrijd? Laat ons mee genieten! Een lang artikel mag ook. Kom maar op met een mooie stelling, betoog of heet hangijzer dat ons flink aan het denken zet. Of wellicht kun je iets vertellen over een specifieke tak van de paardensport. Zolang het paard (of de pony) maar centraal staat en op een manier waarvoor wij staan, namelijk: respect voor dit edele dier, hoe mooi, lelijk, succesvol of oud, hij of zij ook is. Je hoeft geen perfect Nederlands te schrijven, kleine foutjes halen we er wel uit. Maar echt schrijftalent heeft niet iedereen, dus we hopen héél enthousiast te zijn met jouw bijdrage. Of uw bijdrage... beleefdheidsvormen mag, maar je en jij mag ook. Neem vooral contact op en waag de stap om bekend te worden via onze website. (Misschien lezen de uitgevers of paarden-magazines wel mee... (en niet te vergeten jouw eigen familie en vrienden) Wat geven wij voor een mooie column of artikel? Een podium om je te laten horen, een website die reeds bekend is en een groot publiek heeft. Én je krijgt bewondering!* Een link naar jouw eigen website mag, maar ook naar jouw LinkedIn pagina, Facebook/Instagrampagina of bedrijf. Wij verwachten wel terug dat alles wordt gedeeld op Sociale Media.  * Wij zijn geen commerciële instelling dus er zijn GEEN VERDIENSTEN aan verbonden.
emailadres: PaardenColumns@gmail.com  Deel 11: Corona, help wat nu? Zoals iedereen weet stond het leven behoorlijk stil vanaf midden maart 2020. Tenminste dat van de mens, want het paardenleven heeft geen boodschap aan Corona. Natuurlijk ging ik dus iedere dag met goede moed naar stal. Ik werk in de zorg dus ons leven was helemaal niet zo heel veel anders dan normaal. Alleen kon mijn instructrice niet meer komen maar dan maar zelf een beetje aanrommelen, toch? Dus ging ik lekker met Pretje wandelen, grondwerk doen en lange lijnen oefenen. En bij Sunny dekje opleggen, want dat gaat supergoed. Dus laten we eens een zadeltje proberen... Zodra mijn prinses en ik alleen in onze bubbel zitten, samen zonder anderen, dan gaat dat allemaal zo makkelijk. Zadel erop, maar de singel vastmaken lukt helaas nog niet . Geen probleem, want ik had haar gekocht om haar een goed leven te geven en niet perse om te berijden. Maar als het allemaal zo goed gaat, dan kunnen we het toch proberen? Intussen heeft mevrouw 'de directrice of prinses' een bitloos hoofdstel in of om, hoe je het wilt noemen, en daar doet ze het fantastisch op. Bijna net echt rijpaard hahaha, maar we zijn er nog lang niet hoor. Het begin met hangen over haar rug is ook gemaakt, en ze accepteert het gewoon... Toch ga ik niet te snel, ik heb respect voor haar issues en wil het echt heel rustig opbouwen. Tussen al deze zadelmak- dingetjes door, heb ik mevrouw ook leren springen. Springen kunnen paarden al, maar ik bedoel dat ze het dan ook op commando moeten doen. Intussen doe ik met haar en met Pretje alles aan de hand, dat ik ook op hen zou kunnen doen en ik zeg eerlijk, dat is echt zo geweldig. Dat maakt het dan ook zo makkelijk om haar alle tijd van de wereld te geven. Ze is tenslotte pas vijf jaar en groeit nog door, dus we doen rustig aan. Maar ik ben wel benieuwd of jullie zo een paardje zouden aanschaffen want ik hoor steeds vaker dat het wel erg bijzonder is. Sunny is het levende bewijs dat een stempel 'staatsgevaarlijk' niet meteen ook echt zo is. Ik leef nog en we kroelen zo af en toe, de prinses is niet zo'n kroelkip maar we zijn niet allemaal hetzelfde, toch? En hoe gaat het verder? Wat denken jullie? Wordt vervolgd!!!  Wat ging hier aan vooraf?
Lees alle tien delen over de aanschaf van een 'staatsgevaarlijke tinker' tot en met de fase (zadelmak!) waarin Monique en Sunny (en Pretje) nu leven.  Serie: een magische droom Haar naam is Ireen ( naar haar moeder Ida), ik gaf haar de naam Millana. Zoals ik al eerder vertelde betekend Millana 'één uit duizenden' en dat is zij voor mij! Sinds een paar weken is Millana in mijn leven Ik noem haar eigenlijk altijd gewoon Millana. Haar karakter wordt steeds meer zichtbaar. Millana is speels, nieuwsgierig én een grote knuffelkont. Als ik haar roep komt ze meestal wel in een galop mijn kant op, om dan vervolgens op een halve meter voor mij tot stilstand te komen. Dan kijkt ze mij aan van “goed hé, ik stopte op tijd” met daarbij een heel blij hoofd haha. Groter & sterker Nu moet ik erbij zeggen dat ze dit in de eerste week ook een paar keer deed en dus niet op tijd stopte. Ze kreeg toen uiteraard op haar lazer van mij. Ja, nu hoor ik je lachen... maar ze is een behoorlijke bonk spieren en dat komt hard aan. Nu is ze nog schattig en 1.37 m., maar straks is ze groter en nog sterker en kan het verkeerd uitpakken wanneer ze niet mijn ruimte respecteert. Oké, ergens was het ook wel grappig. Maar ze snapt nu dat het niet goed is mij opzij te duwen en let dus al beter op. Haar trotse blik als ze iets goed doet is geniaal. Puber alert! Millana probeert nu af en toe uit hoe ver ze kan en mag gaan. Ze is echt een puber! Ik zie het vaak al aan haar blik, die is zo expressief. Inmiddels kent ze heel goed de woorden; om, terug en Prrrrrrt met haar naam om te komen. Vandaag liet ik haar voor wat lekkers een beginnende buiging doen. Ik beloonde haar vrij snel omdat ze een heel goede poging deed. Toen ik het haar nog eens vroeg werd ze kribbig. Ik staakte direct en voeg iets dat meer simpel is als “terug”. Ze werd boos en draaide haar kont. Ik waarschuwde haar. Ze deed het nog eens en dreigde met haar achterkant, ik dreef en joeg haar weg. Ze kwam terug, want ze wilde graag spelen en mijn aandacht. Ik vroeg haar nogmaals “terug” en toen deed ze het keurig. Ik heb haar natuurlijk goed beloond. Spelenderwijs probeer ik haar het één en ander aan te leren. Burberry, haar maatje en de pony van mijn bonusdochter, komt vaak ook even kijken of hij wat lekkers kan verdienen door bijvoorbeeld een prachtige jambet te laten zien. Zelfs de kleine bonte minishet Sterre doet soms een poging door te steigeren of een jambet te tonen (tenzij ze haar buikje al tonnetje rond heeft gegeten want, dan passen er waarschijnlijk geen snoepjes meer bij hihi).  Speels ontwikkelen Een jong paard moet je natuurlijk niet overvragen, maar ik probeer haar zo nu en dan wel te prikkelen. Al onze speel- en oefenmomenten zijn kort en duren maximaal vijftien minuten. Ik wissel veel af in wat we doen. De ene keer ga ik haar poetsen en til al haar benen even op, de andere keer daag ik haar uit om wat rek- en strekoefeningen te doen. Soms doe ik ook gewoon helemaal niks bijzonders dan gewoon knuffelen. Ze heeft nog alle tijd om lekker te groeien en te leren. Benieuwd naar de toekomst Ontzettend benieuwd ben ik naar hoe ze gaat worden als ze ouder wordt en hoe ze zich de komende tijd gaat ontwikkelen. Nieuwsgierig naar hoe onze band gaat worden, hoe groot ze wordt, haar kleur (de meeste Fuchs paarden worden hoe ouder, hoe donkerder) en haar karakter. Maar ze is nu al geweldig! Wil je weten wat hieraan vooraf ging? Lees dan de hele serie van 'Een magische droom' !   Sinds een paar jaar hebben wij parelhoenders op het erf lopen. Parelhoenders zijn van die prehistorische vogels die lijken op een kip maar vallen onder de hoender-achtigen. Chique vogels Je ziet ze wel eens op schilderijen; prachtige koningsblauwe veren en Haute couture elegantie ten top. Helaas hebben wij niet zulke mooie blauwe exemplaren, want die van ons zijn grijs/zwart/wit met blauwe hoofden en rode lellen. Ze zijn bovendien nogal áánwezig.... en dát is een understatement. Te koop Regelmatig staan ze te koop op marktplaats omdat kinderboerderijen, aan de rand van woonwijken, denken: “Leuk! een soort kippen...” maar vervolgens de hele vinex-woonwijk overstuur maken omdat zij de brave burger-rust wreed verstoren. Gelukkig wonen wij landelijk en checken wij soms of de buren nog kunnen slapen. De parelhoenders veroorzaken nog geen buurtproblemen en kunnen het overigens uitstekend met de fjorden vinden. Waar de fjorden zijn, zijn de parelhoenders. Ze lopen door de voerbak heen, onder de fjorden door, over de fjorden heen en spelen zelfs glijbaantje; vanaf de ruggen over de billen van de fjorden naar beneden glijden.... Joepieeee... roepen ze en dat is hoorbaar, geloof me. Aanrader of afrader? Is dit een pleidooi voor het houden van parelhoenders? Een beetje. Als je de ruimte hebt en een geluidswal om je erf, dan zijn die leuke vogels zeker de moeite waard. Of ze nu echt meerwaarde voor de paarden hebben, daar ben ik nog niet helemaal uit, want het is nu ook weer niet zo dat ze bijvoorbeeld als vogels op de ruggen zitten om de fjorden van hun wintervacht af te helpen en zelf er met uitstekend nest-materiaal van door gaan.  Hoe maak je een stoofpotje? Ik moet helaas ook eerlijk toegeven dat er een moment was dat we knettergek van de parelhoenders werden. Na intensief beraad besloten we dat het tijd was om actie te ondernemen. Ik ging naar de keuken om grote pannen klaar te zetten en het recept “Stoofpotje Parelhoender” uit te printen en mijn man zat al snel verscholen achter een paar balen hooi op het erf met een geladen windbuks klaar om te schieten. Toen de bouillon al lekker begon te ruiken en pruttelen, vroeg ik mij af waar mijn man toch bleef. Ik had hem ieder moment weer binnen verwacht met de verse parelhoenders over zijn schouders... maar aangezien het mij te lang duurde, legde ik mij scherp geslepen messen neer en liep naar buiten. Tot mijn stomme verbazing trof ik hem scheldend aan: boos op de fjorden. Alsof zij zijn snode plannen hadden doorzien, waren ze met hun grote dikke billen voor de parelhoenders gaan staan om de kogels op te vangen. Als mijn man dáár op was gaan mikken, wist hij dat hij een probleem zou hebben met de rest van het gezin, dus deed hij dat maar niet. De parelhoenders hebben gratie gekregen, met dank aan de fjorden, die de executie wisten te verijdelen.  Paarden & parelhoenders
De parelhoenders zijn er dus nog steeds en even luidruchtig als voorheen. Gelukkig maar, want “Stoofpotje Parelhoender” schijnt niet eens zo lekker te zijn..... |
 
GRATIS E-BOOK FJORDEN HEBBEN HUMOR
Categorieën:
Alles
Fjordencentrum Westerwolde
Archieven:
December 2023
Paarden Columns © 2023
Linken en citeren mag altijd. Herpublicatie op niet commerciële websites mag alleen o.v.v. mijn naam plus een link naar de website. 
De leukste en lekker leesbare boekrecensies! Ook paardenboeken komen aan bod. Hou je van lezen? Dan is Boekrecensiesblog (ook) jouw website !
|
