Eens in de zoveel tijd gaat er een filmpje viraal op Social Media waarop te zien is hoe een dier wordt mishandeld.
We kennen allemaal nog wel de beelden van - veel te zware - volwassenen die door het bos scheuren op Shetlanders. Tot de Shetlanders er letterlijk bij neervallen. (zie filmpje onder) En meer recent: een vrouw die het zo nodig vond om even 'walvisje te rijden' op een verzwakte walvis die net op het strand was aangespoeld en door omstandigers naar de zee terug was begeleidt. Hoe kunnen we dit soort nare dingen voorkomen?  Ik zal beginnen met een korte Zoë update. Een aantal dagen nadat ik gestart ben met pijnstillers knapte Zoë weer heel snel op. Zo snel en goed dat bij het bezoek van mijn eigen dierenarts, een week nadat ze hoefbevangen was verklaard, hij die diagnose weer van tafel heeft geveegd. Ze heeft een kleine week pijnstillers gehad maar toen hij er was stond Zoë alweer zonder en ze kon alles en toonde helemaal geen tekenen van bevangenheid. Iedereen om mij heen riep: “Zie je wel, dat dacht ik al, het was wel een rare diagnose voor Zoë.”
Ja jongens, dat snap ik, maar als iemand een betere verklaring heeft dan hoor ik het graag. Ze loopt weer beter maar nog niet goed. De uitslag van het bloedonderzoek is binnen, maar helaas zegt het niks. Waar de klachten nou vandaan komen? Geen idee, ze staat nog even gezellig samen met Claudia en we duimen dat ze toch nog wat verder opknapt.  Zoals ik jullie de vorige keer al heb verteld, werd ik steeds nerveuzer van Bats. Dit was best een vreemde gewaarwording voor mij, ik rij al zo lang en zo intensief op honderden verschillende paarden dat ik nooit had verwacht zo angstig te worden.
Uitmesten is voor paardenmensen zo normaal als je eigen billen afvegen, je tanden poetsen of boodschappen doen. Niet het leukste werk dat er is, maar het hoort erbij en je doet het gewoon.
Maar hoe ga je dat straks, of later, doen als je bijvoorbeeld 88 bent?  Eens had ik een nachtmerrie. Een grote, zwarte merrie met een door en door slecht karakter. Ze was een merrie die je je ergste vijand nog niet zou toewensen. Een zeer effectief medicijn om menig paardenvriend voorgoed van het paardenvirus te genezen...
 Wat is er zo bijzonder aan deze foto? Twee fjorden eten samen uit een bak, dat is op zich al bewonderenswaardig. Geen voernijd, geen ruzie, samen een hapje eten. Lekker toch?
Maar deze foto is om nóg een reden bijzonder. Het betreft hier namelijk meneer de hengst en mevrouw de merrie... |
 
GRATIS E-BOOK FJORDEN HEBBEN HUMOR
Categorieën:
Alles
Fjordencentrum Westerwolde
|
