Als je paarden houdt of van paarden houdt dan heb je er meteen een relatie met de mestvork erbij.  Net als een huwelijk inclusief schoonmoeder, zeg maar... Het is niet dat je er op zat te wachten, maar de mestvork is wel onlosmakend verbonden met de verzorging van jouw paard...

Aldus duiken we even in deze boeiende materie om de vanzelfsprekende, en niet altijd gewaardeerde verbintenis, een diepere betekenis te geven... of zo iets. 

Voor alle paardenmensen die dit jaar aan Sinterklaas doen, hebben we wat tips voor kado's voor weinig poen. Dit jaar is dat natuurlijk nóg belangrijker dan normaal,  want de inflatie plukt ons allemaal een beetje kaal.  Maar een kado gaat om het gebaar, en dat maken deze tips helemaal waar.

Nu snel naar de tips, zoals een paardje van gips:

Als jij vaak de manen en de staart van jouw paard wast, dan heb je er vast al véle plastic flessen doorheen gejaagd. In de paardenwereld is de ommezwaai naar Zero waste nog niet gemaakt en er zijn dan ook nog geen speciale paardenshampoo-bars te koop.

Dus gingen wij aan de slag om een paar 'mensen-haar' shampoo bars te testen voor de paarden. Als het ons haar schoon en mooi maakt, dan kan dat toch ook prima voor paardenhaar werken?

Hoe bevallen shampoo bars? Wij hebben het uitgeprobeerd.

Gastblog

Je hebt vast wel eens van Diamond Paint gehoord. Het is een puzzel en plakwerkje van kleine glinsterende steentjes met als resultaat: een mooie afbeelding. Sommige mensen vinden het 'camp' anderen vinden het heerlijke bling-bling en ontspannend om te doen.

Onlangs heb ik zelf een foto als Diamond Paint laten maken en na zes weken prutsen en plakken had ik een mislukte afbeelding van mijn paard en nog lelijk ook. Wat ging er mis?

Ik heb tips voor jou om wél een mooie Paarden Diamond Paint te maken.

De blog over zelf paardenkleding maken (en het vervolg) zorgde voor reacties van de lezers.  De vragen gingen voornamelijk over welke stoffen je moet gebruiken en hoe je aan goede naaipatronen komt.  En ook: zijn er ook patronen voor kleding voor de ruiter? Welke stof kan ik het beste gebruiken om een wedstrijdjasje te maken?

Antwoorden en tips voor de creatievelingen onder ons!

Als je een paard of pony verzorgt of hier zelf eigenaar van bent, dan is het heel verstandig om een logboek bij te houden.
Een logboek is iets anders dan een dagboek. Wat is een logboek en waarom is het zo belangrijk?

Sinds de coronapandemie is lezen weer helemaal ín.
De kunst  blijft wel om boeken te vinden waar je écht iets aan hebt.  Wij hebben tips voor de paardenmensen die natuurlijk graag over paarden lezen. De beste paardenboeken van de afgelopen tijd op een rijtje. Van nieuwe boeken tot mooie klassiekers!

‘Goede vriend’ van Erna Schröder, is uitgegeven door Elikser Uitgeverij (april 2020) en gaat over de vriendschap tussen haar en haar paard Tonoes. Het is een mooi boek en een ode aan haar paard. Maar niet alleen dat, het is tevens een ode vriendschap en het leven.


Mens en paard
Niet-paardenmensen vragen zich vaak af wat dat toch is: de vriendschap tussen een mens en paard. Voor paardenliefhebbers, ik noem ze maar even: paardenmensen, is deze vraag volstrekt overbodig. De vriendschap tussen mens en paard is een ‘oer’ gegeven. Hoe kun je nou niet houden zo’n groot, eerlijk en mooi dier? Een paard is anders dan een hond want een paard kun je niet dwingen om jouw te respecteren. Daar zijn ze te groot, sterk en slim voor. Het respect krijg je zodra het dier jou vertrouwd, en dan volgt een mooie vriendschap.

Erna Schröder – paardenvrouw
Schröder heeft al meerdere boeken op haar naam staan. Zij studeerde Nederlandse Taal- en Letterkunde aan de Universiteit Leiden. In 2003 debuteerde zij met de roman ´De overbuurman’. en in 2012 volgde het boek ‘Gewone vrouwen’. Het boek ‘Goede vriend’ is een mooi vervolg en het is duidelijk dat Schröder als schrijfster zeer veelzijdig is.

Verliefd op een paard
“Ik ben verliefd”, verteld zij op een dag aan een vriendin. “Op een paard”, vervolgt ze. Haar verklaring volgt en haar vriendin vraagt wat ze met die verliefdheid gaat doen. Erna besluit het paard te kopen en een lang leven met Tonoes volgt. Buitenritten, dagelijkse beslommeringen, zorgen, ziektes, lange wandelingen en vooral de vriendschap tussen haar en Tonoes, worden mooi beschreven zonder nergens overdreven romantisch te zijn.

Ook over de dood, de crematie en het intense gemis schrijft Schröder ook zonder al te veel dramatiek, maar realistisch en mooi. Je kan als lezer duidelijk merken dat Schröder een schrijfster is en dit geen boek is, om uitsluitend haar eigen verhaal op papier te zetten. Ik moet wel bekennen dat ik hier en daar een traan wegpinkte… want als lezer wordt je al gauw ook verliefd op Tonoes en is zijn einde zeer invoelbaar.

Goede vriend & natuur
De natuurbeschrijvingen en de flashbacks vond ik erg mooi en wisselen het verhaal goed af. Voor paardenmensen zijn bovendien de meeste hoofdstukken erg herkenbaar. Ik noem het voorbeeld van haar bezoekje aan een winkel met paardenspullen, genoemd: ‘Begeerte’. “Dit is kunst. Dit is schepping. Ik wil, ik zal, ik moet.” , denkt zij terwijl ze het vakmanschap van de zadels bewondert en een hoofdstel uitzoekt. Ik moest er erg om lachen want bij een paard horen paardenspullen en die zijn niet alleen duur en ontzettend mooi, maar inderdaad: ook begerenswaardig...

‘Goede Vriend’ is een mooi cadeau voor de feestdagen voor paardenmensen en wellicht ook voor niet-paardenmensen. Vooral de categorie die zich afvraagt wat dat nu is… die vriendschap tussen mens en paard. Als je dit boek leest, krijg je het antwoord op die vraag.

Wie is Hektor?
Achter ons huis staat een gebouw met vier paardenstallen. Hier staan onze paarden en pony´s. Aan de paardenstallen vast, zit een open ruimte waar zo´n beetje alles ligt wat je nodig hebt als je paarden houdt. Èn in de open ruimte staat nòg een paard. Ons houten paard genaamd Hektor.

Hektor heeft een stokmaat van 1.42 cm, is bruin en blinkt nièt uit in z´n beweging en karakter. Die heeft hij natuurlijk niet. Daar moet ik mijzelf regelmatig aan helpen herinneren want voor ons is Hektor namelijk wèl een beetje gaan leven.

Harstikke gek, die paardenmensen, maar ach, de meesten onder jullie zullen het misschien wel begrijpen. Voor de mensen die nu sterk zijn gaan twijfelen aan het verstandelijke vermogen van de schrijfster van dit verhaal, volgen hieronder een paar feiten.

Hektor is geboren!
In Duitsland, en is daar dan ook veel bekender dan in ons land. Hektor das Holzpferd, is een begrip die echte paardenmensen kennen. Veel maneges gebruiken het houten paard om de eerste zitles te geven en om de beginners te leren opstijgen en zadelen. Het ontlast het manegepaard, helpt de beginner de allereerste beginselen onder de knie te krijgen en ontlast de leraar van zijn taak ook het paard in de gaten te houden. De leraar kan zich nu volledig concentreren op de beginner en het manegepaard wordt pas van stal gehaald als de beginner er zonder al te veel geruk en gepluk op kan komen.

Oefening baart kunst
Ook in andere landen en sectoren van de paardensport kent men zo´n oefenpaard. Voor de Rensport is er een duur (20.000 euro) kunststof computergestuurd paard die mechanisch exact de juiste beweging kan nabootsen van een vliegende start en rengalop. De jockey kan zodoende vooral vaak de start oefenen, die zo enorm belangrijk is om een voorsprong te geven in de race naar de finish. Ook in de polosport wordt vaak geoefend op een houten of kunsstof paard. Dit om de polospeler de slagen te leren zonder dat hij meteen met zijn Mallet (=stick) het paard onbedoeld om de oren slaat. Pas als de twaalf soorten slagen onder de knie zijn, mag de polospeler het veld in op een echte polopony.

Onze Hektor is niet computergestuurd, mechanisch of poepduur, maar heeft wel even zo belangrijke functies.

Hektor is onder andere een speelpaard voor de kinderen. De kinderen kunnen er uren mee spelen van cowboytje tot circus-artiest. En Pippi Langkous natuurlijk, want met veel vriendjes en vriendinnetjes kun je er makkelijk tegelijk op en spannende avonturen beleven. Moeder kan intussen de stallen uitmesten en de paarden verzorgen. Ideaal want Hektor staat stil, kent geen streken en zeer kindvriendelijk.

Hektor is multi-funtioneel
Daarnaast liggen er de nodige zadels en dekens bovenop Hektor. Opslag en droogplaats. Vooral de natte dekens drogen snel en staldekens kunnen regelmatig even omgekeerd op Hektor gelegd worden om de haren eruit te borstelen. En voor de sporadische handelaars onder ons: een zadeltje verkopen is natuurlijk een fluitje van een cent. De potentiële koper kan wat beter het zitgevoel inschatten of een echte Hektor dan op een laag wiebelend en doorzakkend zadelstandaardje.

Als laatste heeft Hektor nog een kennismakingsfunctie. Er willen wel eens mensen spontaan op Hektor klimmen die nog nooit eerder op een paard hebben gezeten. Er eenmaal bovenop (dit kost vaak de nodige moeite….) roepen ze uit: “Oh, zó voelt het om hoog op een paard te rijden”.  “Jáá”, zeg ik dan maar stimulerend, hoewel ik natuurlijk ook kan zeggen. “Nee, joh, ten eerste is 1.42 cm. geen paard maar een kleine pony, ten tweede is een gemiddeld paard wat beweeglijker dan Hektor en ten derde zijn er maar weinig paarden die nog op hun plaats zouden staan als jij een half uur bezig bent erop te klimmen…..”

Hektor is ook Te KOOP!

Met enige regelmaat ontvangen wij emails van lezers van PaardenColumns of Hektor ook te koop is. En nu kunnen wij dit gelukkig positief beantwoorden !  We kunnen ons voorstellen dat niet iedereen de tijd, ruimte en handigheid heeft om een houten paard te maken.
Gelukkig zijn ze dus ook te koop en het aanbod is perfect.

Bij Paarden speelgoed kun je houten paarden kopen voor specifieke leeftijdsgroepen. een kindje van 3 is ten slotte fysiek niet vergelijkbaar met een kind van 10 jaar oud.
Daarnaast wordt er ook een Houten Paard Pro aangeboden die geschikt is voor kinderdagverblijven, scholen en openbare ruimtes zoals speeltuinen.

Het houten paard van Paarden speelgoed is:

• Bijzonder houten speelgoed
• Handgemaakt
• Made in Europe
• Gratis retourneren

Wij wensen jullie veel succes met het maken van een Hektor of de aankoop van een kant-en-klaar houten paard.  En wij zien graag foto's tegemoet van gelukkig kinderen en nieuwe Hektor's !

De meeste paardenmensen hebben paardenboeken in hun boekenkast staan. Het is tenslotte altijd handig om veel over het paard te weten. Van gezondheid, sport, de voeding, visies en natuurlijk om te genieten van mooie verhalen.

De aard van het paard
Als nu één boek veel indruk op mij heeft gemaakt, dan is het wel 'De aard van het paard'. En dan niet alleen vanwege de spitsvondige titel, maar vooral om de inhoud.

Wetenschappelijk onderbouwd
Het boek heeft weinig toeters en bellen. Weinig foto's, een erg strakke lay-out en vooral véél tekst met kleine letters.  Het leest als een wetenschappelijk onderzoek, onderbouwd met noten en opmerkingen.  Dat klopt dan ook. Het gaat om een wetenschappelijke studie en het is geen boek voor vermaak en gezelligheid.
Niet voor iedereen even aantrekkelijk, maar wel razend interessant want zoals in het eerste hoofdstuk al wordt gezegd: zelden wordt er (wetenschappelijk) onderzoek gedaan naar het paard en zijn gedrag. Het zijn tenslotte huisdieren en er is al een overload aan informatie. Wetenschappers ontdekken liever iets 'nieuws'. Paarden staan niet vaak boven aan hun wensenlijstje.

Eenvoudige vragen, moeilijk te beantwoorden
Vele vragen komen aan bod, waar wij vaak wel een antwoord op hebben maar die zelden zijn bewezen. Hoe intelligent zijn paarden? Hoe goed kunnen paarden kijken? Hoe ontstaat een succesvol renpaard? Waarom zijn hengsten agressief?

De schrijver (een wetenschappelijke journalist) Budiansky ontrafelt het mysterie: de (ware) aard van het paard. Als lezer leer je over de oorsprong van het paard, evolutie, domesticatie intelligentie, taal, beweging, het gedrag en het fokken van paarden.

Lézen en leren
Als paardenliefhebber heb je veel aan dit boek. Het is een goed boek om af en toe een hoofdstuk te lezen. Je leert jouw paard beter begrijpen en het gaat hier dus niet om een visie of mening van een paardenliefhebber, maar om bewezen feiten. Zo vond ik zelf het hoofdstuk over de agressiviteit van hengsten heel interessant. Hoe lief en gemakkelijk een hengst ook kan zijn, zijn gedrag komt voort uit instincten en zijn agressieve gedrag in bepaalde situaties is zijn 'aard'.

Kerstcadeau?
'De Aard Van Het Paard' 1e druk is een boek van Stephen Budiansky uitgegeven bij Het Spectrum. Zover ik weet is er nooit een tweede druk gekomen.  Het boek is niet gemakkelijk om te vinden, maar bij Bol.com en andere webwinkels wordt het boek met enige regelmaat tweedehands aangeboden.

'De aard van het paard' is het tweedehands óók waard!

Eén van de leukste boekjes die ik ooit kocht was 'Make your own horse clothing'. Je eigen paardenspullen maken, op maat! Dat is toch helemaal geweldig?!

Dekens repareren
Wij hadden vroeger een paardendekenwasserij en mijn naaimachine maakte overuren vanwege reparaties aan dekens en sjabrakken. Maar waarom niet eens zelf iets maken, vroeg ik mij steeds vaker af. Vooral als ik weer eens zat te mopperen omdat de kwaliteit van de dekens ten wensen overliet...

Een zweetdeken op maat!
Ik kocht dus het boekje 'Make your own horse clothing' en begon met een eenvoudige zweetdeken te maken van twee verhuis-inpak-dekens. Het bleek stukken gemakkelijker dan ik dacht. Je werkt met een grote hoeveelheid stof, maar voor de rest is het veel recht-toe-recht-aan naaien en het is zeker geen ingewikkelde Haute couture.

Van het een kwam het ander en al gauw leek het erg leuk om zelf spullen te maken en vooral om die als ultieme cadeautje voor een ander te maken. 

Wil wil er nou niet een leuke sjabrak of mooie deken die exact op het paard past en uniek is? Ieder paard is uniek en vooral als je moeite hebt met de pasvorm van de standaard-dekens is een deken zelf maken vaak dé oplossing.

Enkele tips:

• Probeer een van de boekjes van Jean Perry op de kop te tikken. Tweedehands zijn deze nog vaak te koop.  In het boekje staan prima instructies en vooral hoe je specifiek iets voor jouw paard kan maken.
• Begin met het eenvoudigste project dat er is: meestal is dit een zweetdeken van wol of fleece.
• Goedkope stoffen vind je bij o.a. Budgetstoffen. De meeste stoffen (wol, fleece of canvas) zijn echt niet duur.  Jouw eigengemaakte deken zal sowieso ver beneden de prijs liggen van die in de winkel.
  
• Maak alleen realistische spullen. Een outdoor winterdeken met donzen fiberfilling, zal je echt niet gaan lukken.
  
• Zorg er wel voor dat jouw naammachine de dikte van de deken en sluitingen aan kan. Lederen sluitingen en riemen zal niet gaan.  Deze kun je wel eventueel door een schoenmaker erop laten zetten. Zij hebben vaak leer-naaimachines.
  
• Chiquer dan chique: een borduursel van de naam van je paard erop op de deken of andere spullen maken! Dit kan je bij gespecialiseerde bedrijven laten doen, of misschien heeft jouw oma, moeder, buurvrouw of creatieve vriendin wel een naaimachine die ook kan borduren!
  

Het maken van spullen voor jouw paard is echt niet zo moeilijk als je denkt. Het kan je zelfs veel geld besparen. Én je hebt iets unieks en op-maat-gemaakt voor jouw paard!

In Engeland viel het mij op dat 'the countryside' anders in elkaar zit dan in Nederland.  Dat is logisch. Maar meer in detail: aan ieder houten hek zat een extra plank.  Dit is was niet alleen voor wandelaars om gemakkelijk over het hek te klimmen. Maar dit was vooral voor ruiters om weer op hun paard te stijgen als ze er om welke redenen dan ook, ineens naast staan (of liggen)...

Not done!
In Engeland is het namelijk 'not-done' om vanaf de grond op te stijgen op jouw paard.  Het zadel verschuift, het is niet prettig voor het paard en ook niet goed voor jouzelf. Opstijgen vanaf een hek is verplicht ! En anders maar naar huis wandelen naast je paard....

Waar is de schoft?
Daar zit wat in, bedacht ik mij toen.  Met fjorden hebben wij vooral het eerste dit probleem, fjorden hebben namelijk vaak nauwelijks een schoft en als je wilt opstijgen hangt al snel het zadel onder de buik...
Sommige meiden losten dit probleem handig op. Ze namen een aanloop en sprongen zo op het paard.  Maar hoe groot of klein jouw paard ook is, dit kan niet iedereen en de vraag is of het paardvriendelijk is als je zo in het zadel ploft.

Een krukje, niet alleen voor krukken
En dus ging ik op zoek naar een krukje en kwam het ideale krukje al gauw tegen bij Ikea. We namen er een mee naar huis, zetten deze in de beits en we hebben er nog steeds plezier van.
Gemakkelijk voor het opstijgen maar ook voor honderd-en-één andere functies.

Het ultieme cadeautje
Ik heb inmiddels het krukje vaak aan paardenmensen als cadeautje gegeven. Altijd leuk om de reacties te zien, want de meesten zagen er niet echt een cadeautje in. "Een krukje?", vroegen ze enigszins opgelaten als ze het grote pakket uitpakten...  Maar na een paar dagen of weken kwam al gauw tóch een bedankje: "Jéé wat een handig ding! Bedankt joh!"

En de paarden van de krukje-ontvangers? Die waren net zo dankbaar. Nooit meer het zadel onder hun buik of een ploffend neerkomende ruiter op hun rug...

Vroeger mocht ik graag paarden tekenen. Ik luisterde (half) naar de leraar die voor de klas stond en droomde ondertussen over paarden. Dan tekende ik de mooiste paarden ter wereld in mijn schoolagenda.

Deze herinneringen kwam naar boven naar aanleiding van de recensie van Natasja Kroes over het boek met prachtige tekeningen:
‘De jongen, de mol, de vos en het paard’

The black stallion
Terug naar mijn pogingen om paarden te tekenen... Ik begon altijd standaard met het hoofd. Het paard moest een Arabische volbloed zijn. De zwarte hengst was mijn grote droom en inspiratie. Het paard in mijn agenda begon er al op te lijken, vond ik...
Het paard kreeg een enorm snoekshoofd, dat vond ik prachtig. Achteraf vraag ik mij hoe het arme dier überhaupt kon ademen want mijn tekening liet weinig ruimte over voor de luchtwegen.  En daarna enorm grote ogen en manen tot op de grond.

Met of zonder lichaam
Maar halverwege hield ik vaak op. Zodra ik het lichaam begon te tekenen leek het al gauw nergens op. Een veel te lange hals, een rug of helemaal geen rug en van de vier benen kon je het onderscheid  tussen de voor- en achterbenen niet zien. Al gauw liet ik het maar bij het hoofd alleen.

Kunstenares in spé ? No way!
Ik kwam er achter dat tekenen niet mijn grote talent was. Of kwam het omdat ik gewoon niet verder kwam? Wat had ik vroeger graag van die mooie tekenboeken gewild. Misschien was mijn zwarte hengst dan toch levensvatbaarder geleken dan het rare gedrocht dat ik  altijd tekende.

Nooit te laat!
Maar het is nooit te laat om iets nieuws te leren in het leven. En in deze corona-tijden hebben we tijd genoeg om lekker creatief bezig te zijn of een nieuw talent van onszelf te ontdekken.

Onderstaand een paardentekenboeken die ik kon vinden op Bol.com. Ken jij er nog meer?

Graag zien wij jouw mooie paardentekeningen ! Een 'Challenge' voor alle leeftijden. Met of zonder naamsvermelding. Met of zonder leeftijdsvermelding.
Met of zonder talent....

Wie weet wordt jij ontdekt als illustratrice en werk je in de toekomst mee aan mooie paardenboeken. Laat het ons maar weten, want wij schrijven er dan weer een recensie over om het te delen met paardenliefhebbers! Je eerste fans zijn wij!

Gastrecensies door: Natasja Kroes

‘Ik hoop dat dit boek je aanmoedigt, misschien, om onbevreesd te leven met meer liefde voor jezelf en voor anderen. En dat het je aanspoort om hulp te vragen als je het nodig hebt – wat altijd een moedig iets is om te doen.’

Een plaatje van een boek
Als mij wordt gevraagd ‘wat wil je voor je verjaardag hebben?’, zeg ik ‘doe maar een goed boek, of een boekenbon’. Zo kreeg ik dit jaar onder andere het boek ‘De jongen, de mol, de vos en het paard’ van Charlie Mackesy van een goede vriendin. Ik had het boek al een aantal keren voorbij zien komen op Goodreads en Instagram en werd steeds nieuwsgieriger door de (meer dan) lovende reacties. Na een avond lezen en bladeren in het boek kan ik me alleen maar aansluiten bij deze enthousiaste recensies. Wat een plaatje van een boek!

‘‘Wat is het moedigste dat je ooit hebt gezegd?’ vroeg de jongen.
‘Help’ antwoordde het paard.’

Levenslessen voor alle leeftijden
‘De jongen, de mol, de vos en het paard’ vertelt het verhaal van de bijzondere vriendschap tussen een jongen en drie dieren die zo verschillend van elkaar zijn, maar elkaar daardoor juist ook heel mooi aanvullen. Het boek staat vol levenslessen voor alle leeftijden, en de prachtige illustraties zetten deze woorden nog weer extra kracht bij. Het feit dat de tekst handgeschreven is en zich persoonlijk naar de lezer richt maakt het boek tot slot helemaal af.

‘De waarheid is dat iedereen gewoon maar wat probeert.’

Een prachtig cadeau‘De jongen, de mol, de vos en het paard’ is een boek waar je maar in wilt blijven lezen en bladeren. Een aanwinst voor iedere boekenkast en voor iedere leeftijd, en een prachtig boek om cadeau te geven.

De Nederlandse versie van het boek is vertaald door Arthur Japin.

Wil je reizen om te genieten van andere (paarden-)culturen? Voorlopig kunnen we dat niet meer.  We hebben een luxueuze tijd achter de rug, waarin reizen voor velen mogelijk was, maar het Corona-virus heeft ons, op wereldniveau, teruggezet op onze plaats. De onschuld zijn we kwijt. Reizen is niet alleen milieu-onvriendelijk maar we nemen dus ook dodelijke virussen mee naar huis en wellicht zal het nooit meer zo goedkoop zijn  als voorheen....

Hoe dit verder gaat, zal Joost weten, want één ding is zeker: in het vliegtuig stappen om een (paarden-) evenement aan de andere kant van de wereld mee te maken, zal voor velen een onbereikbare droom zijn geworden.

Maar langzamerhand snakt iedereen weer naar een wereld die iets groter is dan eigen huis en tuin. Dus wat nu?

Wij hebben een goed alternatief gevonden in de vorm van een parel(tje?) van een boek.  "Paard en Ruiters' door Sylvie Lebreton en foto's van Tibo.